จักรภพกับศรีจิตรากลับมาแลกเปลี่ยนสิ่งที่แต่ละฝ่ายเจอ
จักรภพตกใจกับการที่เด็กหนุ่มทั้งหมดถูกมนต์สะกด
"เห็นเจ้าหญิงวิมลลักษณาบอกว่าพวกพรายมาสะกดค่ะ"
"มันไม่น่าเชื่อเลยนะครับ แต่คิดว่าคงเป็นเวลาเดียวกับที่
มีหมอกมุจรินทร์ออกมาจากป่านูเปีย"
"หมอกมุจรินทร์คืออะไรคะ"
"เวลาที่เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ในป่านูเปียมีอารมณ์โกรธ จะมีหมอกมุจรินทร์
ออกมาจากป่าครับและมันอาจมีผลต่อโลกภายนอก"
"พื้นที่ส่วนนอกก็กำลังวุ่นวายมากค่ะ ประภาคารเคียงดาวโดนถล่ม
ดูเหมือนหลายฝ่ายกำลังหาแพะค่ะ"
"แพะเหรอ จะหากันไปทำไม เราก็รู้อยู่แล้วว่า
ตัวการคือสิริคิมาจาโร"
"ยังไงซะ พวกเขาก็กำลังหาแพะค่ะ แพะในส่วนของเรา
ประชาชนบ่นกันใหญ่ใน internet"
จักรภพลองอ่านความเห็นของประชาชน
"โทษกันไปมา บางฝ่ายโทษทหารที่ไม่สามารถป้องกันขีปนาวุธได้
อีกเรื่องที่ทหารโดนแซะก็คือการนำทหารเข้าหนานนูเปีย
ทำให้สิริคิมาจาโรเข้าใจโสฬสผิดว่าเราจะไปช่วยหนานนูเปีย
พวกเดวิดกับดันแคนคงต้องช่วยกันหาวิธีแก้ไข"
จักรภพหันไปหาศรีจิตรา
"แต่ตอนนี้พวกทหารกำลังวุ่นวายกันมาก"
"ทำไมเหรอคะ"
"เดวิดเอง เขาเข้าใจว่าอำนาจอยู่ในมือเขาเต็ม ๆ
ดันแคนคือคู่หูที่ไว้ใจได้ พอเปเรสกับอลันหวังขึ้นมา
มีอำนาจ มันก็คือภาพฝันของเดวิด แต่สำหรับดันแคน
เขาอยากให้โรมันมาแทนเปเรส ส่วนเขาคิดอะไรกับอลัน หวัง
หรือแม้กระทั่งกับตัวของเดวิดเองนั้น
ยังไม่มีใครตอบได้ แต่ที่มันเป็นอยู่ในขณะนี้คือ
เปเรส อลัน หวังและโรมันสนิทกัน ก็ไม่รู้ว่าสามคนนี้เขาจะมีแผนอะไร
ตอนนี้ก็เลยไม่รู้ว่าฝ่ายทหารต้องรับผิดชอบอะไรบ้างกับเรื่องนี้"
"ก็คงต้องรอดูกันต่อไปค่ะ แล้วอย่างนี้ งานแต่งของอัศดาวุธกับจางเจียง
ก็ต้องเลื่อนไปอีกสิคะ"
"น่าจะเป็นอย่างนั้นครับ เห็นใจคู่นี้จริง ๆ ไม่รู้ว่าเจาจะแถลงข่าวรึเปล่า
งานของเยอบีร่าที่กะจะจัดคู่กันก็คงต้องเลื่อนไปด้วย"
"ก็คงต้องดูก่อนค่ะว่าเยอบีร่าจะว่ายังไง"
........................................................
เจเรมี่มีความวิตกกังวลหลายอย่างมาก
จึงเข้าไปปรึกษาจังโก้
เจเรมี่เริ่มพูดก่อน
"นายว่าการที่พวกเราโดนพวกพรายสะกด
แสดงว่าจิตใจพวกเรายังแย่อยู่ แล้วพวกเราจะแข็งแกร่งได้อย่างไรวะ"
จังโก้ให้ความเห็น "ก็คงต้องรอเวลา"
"แต่ของแบบนี้มันรอไม่ได้นะ"
"แล้วนายจะให้ทำอย่างไร"
"พวกเราต้องฝึกหนัก เพื่อให้จิตใจเราแข็งแกร่ง"
"ฝึกหนักเหรอ แต่เราคงไม่ไปพึ่งพวกทหารอีกนะ
เดี๋ยวโดนจับไปค่ายโหดนรกแตกอีก"
"นายลองปรึกษาพ่อจักรภพสิ ท่านอาจให้คำตอบดี ๆ ได้"
"อืม เดี๋ยวจะลองดูนะ"
.................................................................................
เดวิดเองกำลังปวดหัวในหลาย ๆ เรื่อง
ความสัมพันธ์กับเจ้าหญิงเจนนี่เป็นไปด้วยดีมาก ๆ
แต่เรื่องประภาคารเคียงดาวโดนถล่ม
เขายังไม่แน่ใจว่าเขาจะต้องรับผิดชอบด้วยหรือไม่
แต่ประชาชนเรียกร้องให้ทหารต้องรับผิดกับเรื่องพวกนี้
เดวิดคิดว่ามันไม่แฟร์เลยที่เขาต้องมารับผิดชอบกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
ขณะที่เขากำลังกลุ้มหลายเรื่อง
มิสเตอร์วายเอาสิ่งดี ๆ มานำเสนอให้กับเขา
"หมายเลขสองของค่ายโหดนรกแตกครับ
ผมคิดว่าท่านนายพลคงชอบ"
.............................................................................................
กลุ่มแวมไพร์ในปารีสเริ่มไม่พอใจที่เรมอนต้องไปอยู่กับอนันตยา
โรแมงเดือดมาก
เขาจึงปรึกษากับอูกุสแตง
โรแมงเริ่มพูดก่อน
"เรมอนไปอยู่กับอนันตยา ทำให้ทางเราเสียชื่อนะ
ทำไมป่านูเปียถึงจัดการประมูลบ้า ๆ นั่น"
"แต่เรมอนก็ชอบทำตัวแบบนี้อยู่แล้วนะ"
"แต่พวกป่านูเปียควรเตือนเขาสิ มิใช่ว่าปล่อยให้เขาทำอะไรตามใจ
เรื่องนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้แน่" โรแมงหงุดหงิดมาก
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 158 เมื่อเจเรมีอยากฝึกทหารโหด
จักรภพตกใจกับการที่เด็กหนุ่มทั้งหมดถูกมนต์สะกด
"เห็นเจ้าหญิงวิมลลักษณาบอกว่าพวกพรายมาสะกดค่ะ"
"มันไม่น่าเชื่อเลยนะครับ แต่คิดว่าคงเป็นเวลาเดียวกับที่
มีหมอกมุจรินทร์ออกมาจากป่านูเปีย"
"หมอกมุจรินทร์คืออะไรคะ"
"เวลาที่เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ในป่านูเปียมีอารมณ์โกรธ จะมีหมอกมุจรินทร์
ออกมาจากป่าครับและมันอาจมีผลต่อโลกภายนอก"
"พื้นที่ส่วนนอกก็กำลังวุ่นวายมากค่ะ ประภาคารเคียงดาวโดนถล่ม
ดูเหมือนหลายฝ่ายกำลังหาแพะค่ะ"
"แพะเหรอ จะหากันไปทำไม เราก็รู้อยู่แล้วว่า
ตัวการคือสิริคิมาจาโร"
"ยังไงซะ พวกเขาก็กำลังหาแพะค่ะ แพะในส่วนของเรา
ประชาชนบ่นกันใหญ่ใน internet"
จักรภพลองอ่านความเห็นของประชาชน
"โทษกันไปมา บางฝ่ายโทษทหารที่ไม่สามารถป้องกันขีปนาวุธได้
อีกเรื่องที่ทหารโดนแซะก็คือการนำทหารเข้าหนานนูเปีย
ทำให้สิริคิมาจาโรเข้าใจโสฬสผิดว่าเราจะไปช่วยหนานนูเปีย
พวกเดวิดกับดันแคนคงต้องช่วยกันหาวิธีแก้ไข"
จักรภพหันไปหาศรีจิตรา
"แต่ตอนนี้พวกทหารกำลังวุ่นวายกันมาก"
"ทำไมเหรอคะ"
"เดวิดเอง เขาเข้าใจว่าอำนาจอยู่ในมือเขาเต็ม ๆ
ดันแคนคือคู่หูที่ไว้ใจได้ พอเปเรสกับอลันหวังขึ้นมา
มีอำนาจ มันก็คือภาพฝันของเดวิด แต่สำหรับดันแคน
เขาอยากให้โรมันมาแทนเปเรส ส่วนเขาคิดอะไรกับอลัน หวัง
หรือแม้กระทั่งกับตัวของเดวิดเองนั้น
ยังไม่มีใครตอบได้ แต่ที่มันเป็นอยู่ในขณะนี้คือ
เปเรส อลัน หวังและโรมันสนิทกัน ก็ไม่รู้ว่าสามคนนี้เขาจะมีแผนอะไร
ตอนนี้ก็เลยไม่รู้ว่าฝ่ายทหารต้องรับผิดชอบอะไรบ้างกับเรื่องนี้"
"ก็คงต้องรอดูกันต่อไปค่ะ แล้วอย่างนี้ งานแต่งของอัศดาวุธกับจางเจียง
ก็ต้องเลื่อนไปอีกสิคะ"
"น่าจะเป็นอย่างนั้นครับ เห็นใจคู่นี้จริง ๆ ไม่รู้ว่าเจาจะแถลงข่าวรึเปล่า
งานของเยอบีร่าที่กะจะจัดคู่กันก็คงต้องเลื่อนไปด้วย"
"ก็คงต้องดูก่อนค่ะว่าเยอบีร่าจะว่ายังไง"
........................................................
เจเรมี่มีความวิตกกังวลหลายอย่างมาก
จึงเข้าไปปรึกษาจังโก้
เจเรมี่เริ่มพูดก่อน
"นายว่าการที่พวกเราโดนพวกพรายสะกด
แสดงว่าจิตใจพวกเรายังแย่อยู่ แล้วพวกเราจะแข็งแกร่งได้อย่างไรวะ"
จังโก้ให้ความเห็น "ก็คงต้องรอเวลา"
"แต่ของแบบนี้มันรอไม่ได้นะ"
"แล้วนายจะให้ทำอย่างไร"
"พวกเราต้องฝึกหนัก เพื่อให้จิตใจเราแข็งแกร่ง"
"ฝึกหนักเหรอ แต่เราคงไม่ไปพึ่งพวกทหารอีกนะ
เดี๋ยวโดนจับไปค่ายโหดนรกแตกอีก"
"นายลองปรึกษาพ่อจักรภพสิ ท่านอาจให้คำตอบดี ๆ ได้"
"อืม เดี๋ยวจะลองดูนะ"
.................................................................................
เดวิดเองกำลังปวดหัวในหลาย ๆ เรื่อง
ความสัมพันธ์กับเจ้าหญิงเจนนี่เป็นไปด้วยดีมาก ๆ
แต่เรื่องประภาคารเคียงดาวโดนถล่ม
เขายังไม่แน่ใจว่าเขาจะต้องรับผิดชอบด้วยหรือไม่
แต่ประชาชนเรียกร้องให้ทหารต้องรับผิดกับเรื่องพวกนี้
เดวิดคิดว่ามันไม่แฟร์เลยที่เขาต้องมารับผิดชอบกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
ขณะที่เขากำลังกลุ้มหลายเรื่อง
มิสเตอร์วายเอาสิ่งดี ๆ มานำเสนอให้กับเขา
"หมายเลขสองของค่ายโหดนรกแตกครับ
ผมคิดว่าท่านนายพลคงชอบ"
.............................................................................................
กลุ่มแวมไพร์ในปารีสเริ่มไม่พอใจที่เรมอนต้องไปอยู่กับอนันตยา
โรแมงเดือดมาก
เขาจึงปรึกษากับอูกุสแตง
โรแมงเริ่มพูดก่อน
"เรมอนไปอยู่กับอนันตยา ทำให้ทางเราเสียชื่อนะ
ทำไมป่านูเปียถึงจัดการประมูลบ้า ๆ นั่น"
"แต่เรมอนก็ชอบทำตัวแบบนี้อยู่แล้วนะ"
"แต่พวกป่านูเปียควรเตือนเขาสิ มิใช่ว่าปล่อยให้เขาทำอะไรตามใจ
เรื่องนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้แน่" โรแมงหงุดหงิดมาก