สวัสดีค่ะ เดิมทีอยู่กับแม่มาตลอดค่ะ 
เจอกันแทบทุกวันทุกเวลา หรือ มากสุดคือ หายไปทำงานทั้งวัน
ตกเย็นกลับบ้านมาก็จะเจอกันตลอด และแม่ที่มีตำแหน่งยายด้วย ก็จะหาขนมไว้ให้หลานตอนเลิกเรียนประจำ
ตอนนี้ เรามาเช่าตึกแถวเปิดธุรกิจ จึงเอาลูกๆมาอยู่ที่นี่ด้วย เพราะประหยัดค่าใช้จ่ายในการเดินทางและใกล้โรงเรียน
ทีนี้ แม่วัย 60 ก็จะอยู่บ้าน โดยไม่มีงานอดิเรกอะไรเท่าไหร่ มีพ่อที่ติดเตียงและน้องชาย ซึ่งเราไม่ค่อยอยากฝากความหวังไว้เท่าไหร่
และเนื่องจากเป็นคนที่สนิทกับแม่มากๆค่ะ ตอนนี้ทั้งห่วงความรู้สึกทั้งกังวล กลัวว่าแม่จะเหงาและโดดเดี่ยวมากๆ
กลัวว่าหมดวันแล้วไม่เจอหน้าหลานเลย  เราชวนมาอยู่ด้วยแต่แม่ไม่สะดวกเนื่องจากไม่สบายใจเวลาอยู่ที่อื่นและมีภาระทางบ้าน
อาจจะดูเหมือนพูดถึงแต่แม่นะคะ ส่วนตัวไม่สนิทกับพ่อ แต่ก็ดูแลไม่พกพร่องอะไร
เราสามารถกลับบ้านได้บ่อยๆค่ะ 2 วันกลับ 3 วันกลับ แต่ไม่รู้ทำไมมันรู้สึกผิดด้วย
กังวลด้วย อยากให้แม่มีความสุข ไม่อยากให้เหงา
 เพราะแม่เองก็มีแค่เราค่ะ ไม่มีเพื่อนหรือสังคมข้างนอกที่ไหน  จะมีวิธีไหนช่วยได้บ้างคะ
เราอายุ 30 แล้วบางคนอาจมองว่าเกินไป แต่ทั้งชีวิตนี้เรามีแค่แม่จริงๆ  แต่เรื่องปากท้องที่ต้องสร้างฐานไว้ให้ลูกก็สำคัญเหมือนกันค่ะ 
เราไม่ได้จะคิดว่าเช่าอยู่นาน อาจจะสัก 2-3 ปี พอให้การเงินลื่นไหลกว่านี้ก็จะเอาฐานลูกค้าและเครดิตตรงนี้ไปเปิดที่บ้าน
เพียงแต่ระยะเวลานี้จะทำยังไงดีคะ