เริ่มมาจากเราคบกับแฟนก่อนหน้านี้แฟนเราเป็นคนที่ติดเพื่อนมากๆๆๆๆๆๆแบบมากๆค่ะ พอคบกันเวลาจะได้อยู่ด้วยกันคือพักเที่ยง ตอนเช้าแฟนเราไปอยู่บ้านเพื่อนค่ะ ไม่เข้าแถว เราห่วงเรื่องการกินน้ำท่อมไม่เข้าเเถวเข้าเรียนไปบ้านเพื่อนบ้าง ละเขาก็มาบอกทีหลังไม่เรารู้เองค่ะซึ่งมันทำให้เราอารมณ์เสียละพูดหยาบ * พูดหยาบใส่ปกติอยู่แล้วนะคะ พอมันเป็นเรื่องเดิมๆเราเลยกลายเป็นอาการเหนื่อยที่จะบอกทำยังไงก็ไม่หายเฟลคุยกันอยู่ดีๆอารมนั้นก้มา ค่อในใจอยากร้องไห้ออกมาอยากให้เขานึกถึงความรู้สึกเรา แต่คือ เรามองย้อนว่าการที่เราทำแบบนี้ดูงี่เง่าไปไหมทั้งๆที่เราห่วงเขามากๆ