คือเราเป็นคนไม่มีความมั่นใจมากๆเลยค่ะ ปกติเราเป็นคนมีความมั่นใจแหละ แต่พอขึ้นม.1ฮอร์โมนในร่างกายก็เปลี่ยนจากที่เป็นคนไม่ค่อยมีสิว ก็กลายเป็นคนมีสิวมากขึ้น พอหายก็ขึ้นใหม่ ชึ่งเราไม่มีความมั่นใจเลยไม่กล้าเปิดแมส แต่ด้วยความที่ตอนนั้นเพิ่งขึ้นม.1เลยไม่ได้คิดอะไรก็เปิดแมสกินข้าวปกติ แต่เพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันในวันนั้น ก็มาพูดบอกว่าหน้าเราเปลี่ยนไปและก็บอกว่าหน้าเรา เรางงเลยค่ะว่าแบบเพิ่งรู้จักกันเองแต่มาพูดแบบนี้เสียความรู้สึกมาก แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะคะ(เพราะช่วงนั้นส่วนใหญ่เรียนออนไลน์ค่ะ) จนผ่านมาถึงช่วงม.2เราก็โดนเพื่อนคนเดิมบอกว่าหน้า ตอนกินข้าว แล้วเขาก็พูดย้ำบ่อยมากค่ะ ทั้งพูดทั้งหัวเราะไปด้วย ซึ่งตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่กล้าเปิดแมสอีกเลยค่ะ เวลามีใครมาขอให้เปิดแมสจะปฏิเสธตลอด เวลากินข้าวก็จะกินแล้วก็ปิดหรือบางทีก็ไม่ค่อยกินเลยกินได้นิดเดียว แล้วก็จะมีคนนึงในห้องค่ะ ซึ่งเราเกลียดมากๆเลยค่ะ เขาบอกกับเราว่าตอนถอดแมสหน้าก็ พอใส่แมสก็เอ๋อ เรารู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ และหลังจากนั้นเราก็โดนเพื่อนคนนั้นแกล้งบ้างบางทีและก็โดนว่าอย่างอื่นบ้างว่าหน้าเหมือนผู้ชายหรือคางคกบ้าง คือมันแย่มากๆเลยค่ะ แต่เราก็ผ่านม.2มาได้นะคะ แต่ก็ต้องมาเจอกันอีกม.3 แล้วม.3เราโดนบอกว่า สวยก็ไม่สวย เอ๋อ คือแบบเราเหนื่อยค่ะ เหนื่อยมาก เหนื่อยที่สุด เราไม่อยากเจอสังคมที่บูลลี่แบบนี้เลยค่ะ ทุกครั้งเวลาต้องไปถ่ายรูปรวมหรือรูปเดี่ยวเราใจหวิวๆตลอดเลยค่ะ อยากเอาตัวเองออกมาจากตรงนี้มากค่ะ พยายามไม่สนใจไม่ใส่ใจแต่มันก็ยากค่ะ เป็นคนsensitiveมากๆค่ะ อ่อนไหวง่ายกับคำพูดบูลลี่หรือคำพูดที่แย่มากๆๆๆเลยค่ะ ความรู้สึกตอนนี้คือไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว ไม่อยากไปเลย เราควรทำไงให้ตัวเองออกจากตรงนี้มาได้คะ