คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ยังไม่มีลูก เลิกสบายเลยนะ ไม่ต้องพะวงอะไรเยอะ
แต่ก่อนจะเลิก แนะนำให้คุยกับสามีก่อน ว่าปัญหาจริงๆไม่ได้อยู่ที่ครอบครัวเขา แต่อยู่ที่ตัวเขาเองที่ไมมีความเป็นผู้นำมากพอจะรักษาความมั่นคงของครอบครัวคุณเองไว้ได้
เขาจะมาอ้างว่าเขาปฏิเสธพ่อแม่ไม่ได้ เพราะงานนี้มันเดือดร้อนมาถึงคุณ อย่าลืมว่าคุณแต่งงานกันแล้ว หน้าที่ของสามีภรรยาคือการสร้างครอบครัวร่วมกัน สร้างความมั่นคงให้เพิ่มขึ้น แต่เขากลับละเลย ไม่มีความกล้าพอที่จะปฏิเสธพ่อแม่เขา จนทำให้มาเดือดร้อน ถึงคุณ ตรงนี้เขาขาดคุณสมบัติการเป็นสามีที่ควรจะเป็นแล้ว คุณต้องบอกปัญหานี้กับเขา ว่าเขาจะเอายังไง ถ้าเขายังทำไม่ได้ ก็ควรแยกย้ายได้แล้ว คุณจะได้ไปสร้างกับคนอื่น อย่างที่คู่ที่มีชีวิตครอบครัวสงบๆเขาควรมีกัน
ถ้าจะเลิก คุณเลิกได้ ไม่ใช่ไม่รัก แต่เพราะเขาทำหน้าที่ผู้นำครอบครัวไม่ได้ ก็เป็นเหตุผลที่ดีพอที่ภรรยาจะขอเลิกได้แล้วค่ะ
แต่ก่อนจะเลิก แนะนำให้คุยกับสามีก่อน ว่าปัญหาจริงๆไม่ได้อยู่ที่ครอบครัวเขา แต่อยู่ที่ตัวเขาเองที่ไมมีความเป็นผู้นำมากพอจะรักษาความมั่นคงของครอบครัวคุณเองไว้ได้
เขาจะมาอ้างว่าเขาปฏิเสธพ่อแม่ไม่ได้ เพราะงานนี้มันเดือดร้อนมาถึงคุณ อย่าลืมว่าคุณแต่งงานกันแล้ว หน้าที่ของสามีภรรยาคือการสร้างครอบครัวร่วมกัน สร้างความมั่นคงให้เพิ่มขึ้น แต่เขากลับละเลย ไม่มีความกล้าพอที่จะปฏิเสธพ่อแม่เขา จนทำให้มาเดือดร้อน ถึงคุณ ตรงนี้เขาขาดคุณสมบัติการเป็นสามีที่ควรจะเป็นแล้ว คุณต้องบอกปัญหานี้กับเขา ว่าเขาจะเอายังไง ถ้าเขายังทำไม่ได้ ก็ควรแยกย้ายได้แล้ว คุณจะได้ไปสร้างกับคนอื่น อย่างที่คู่ที่มีชีวิตครอบครัวสงบๆเขาควรมีกัน
ถ้าจะเลิก คุณเลิกได้ ไม่ใช่ไม่รัก แต่เพราะเขาทำหน้าที่ผู้นำครอบครัวไม่ได้ ก็เป็นเหตุผลที่ดีพอที่ภรรยาจะขอเลิกได้แล้วค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ปัญหาบ้านแตก
ปัญหาของเรา คือ ครอบครัวสามี ชอบมายุ่งวุ่นวายเรื่องเงินด้วยตลอด ก่อนแต่งงานไม่เท่าไหร่มีบ้าง แต่หลังเราแต่งงานแล้ว เริ่มถี่ขึ้น เดี๋ยวค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าแก๊ส จิปาถะ ทั้งๆที่เราส่งให้ใช้ตลอด เดือนละ 8,000-10,000 บาท แต่ไม่เคยพอใช้สักเดือน วันดีคืนดีก็มีร้านค้าแถวบ้านทักมาทวงเงิน บอกว่าแม่แฟนไปเซ็นของไม่ยอมใช้สักที วันดีคืนดีโดนตัดน้ำตัดไฟ ทั้งที่ส่งเงินให้ตลอด ไม่พอยังมีพี่น้องคอยสร้างปัญหาให้ตลอด ไม่มีเงินให้ลูกไปโรงเรียนบ้างละ เจ็บป่วยไม่มีตังไปหาหมอบ้าง ตังไม่พอส่งงวดรถบ้าง (ยืมลืม ไม่มีไม่หนีไม่จ่าย ไม่บอก ไม่พูด) ถ้าเรากับแฟนไม่ให้ยืมก็ไปหาแม่ให้แม่โทรหาข้ออ้างสารพัด (เขารู้ว่าแฟนเราใจอ่อนกับแม่โทรมาเมื่อไหร่แฟนเราไม่เคยขัดเลยกลัวพ่อแม่ลำบาก) จนทำให้เรามีปากเสียงกันบ่อยๆ ล่าสุดน้องสาวแฟนมาขออาศัยอยู่ด้วย เราก็ไม่ว่าให้อยู่ ขอแค่อย่างสร้างความเดือดร้อนให้พอ แต่ความเป็นจริงไม่ใช่เลย ไม่เคยช่วยอะไรเลย งานบ้าน งานเรือน ไม่เคยจับต้องเลย เวลาหิวก็ลุกมากิน เวลาง่วงก็เปิดแอร์นอน แม้กระทั้ง น้ำยาซักผ้า ปรับผ้านุ่ม สบู่ ยาสีฟัน ไม่เคยช่วยเราซื้อเลย เวลามีเงินก็ไปเที่ยวส่งให้ลูกเดือนละ 300 บาท (ลูกเค้าอยู่ อ.1) สุดท้ายก็ไม่พ้นเรา เพราะลูกเค้าพ่อแม่แฟนเราเป็นคนเลี้ยง เราเจอปัญหาแบบนี้มาเกือบ 3 ปีแล้ว ทะเลาะกับแฟนเกือบทุกวัน ชีวิตคู่ไม่เคยมีความสุข จนเราไม่สามารถสร้างครอบครัวกันได้ อยากมีลูกก็ไม่กล้า เพราะค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนเยอะ และยังใช้หนี้ไม่หมด บ่อยครั้งที่แฟนเรามานั่งร้องไห้ระบายกับเราว่าน้อยใจครอบครัว ไม่เคยถามว่าเหนื่อยมั้ย เจออะไรมาบ้าง มีแต่มาขอตลอด แต่แฟนเราก็บอกกับเราว่าเค้าทิ้งพ่อแม่เค้าไม่ได้เวลาโทรมา มีเรื่องอะไรมาแฟนเราก็ใจอ่อนทุกครั้ง จนทางนั้นเกิดความเคยตัว
พอมาถึงวันนี้ เราอยากเดินออกจากจุดนี้ เราจะเป็นคนเห็นแก่ตัวไปมั้ย เราอยากมีครอบครัว ที่เป็นครอบครัวจริงๆ อยากสร้างครอบครัวโดยที่ไม่มีพวกเค้ามาวุ่นวายเรื่องเงินทางกับเรา (ฝั่งบ้านเราไม่เคยมายุ่งเลย แถมยังคอยซับพอร์ตพวกเราด้วยซ้ำ)
เรื่องครอบครัวมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเนาะ แต่ถ้าเราเจอปัญหาแบบนี้ทุกวันเราก็ท้อใจ ไม่เจอกับใครคงไม่รู้จริงๆว่ามันทุกข์ใจแค่ไหน !!
ใครมีวิธีรับมือแบบไหน แชร์ให้ความรู้เราได้นะ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบาย และ
ขอโทษนะคะสำหรับคนที่ไม่ชอบค่ะ