สวัสดีค่ะ เราอายุ 21 ปี จะเรียนจบปวส.สิ้นเดือนนี้แล้ว ไม่รู้จะไปทางไหนเลยค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ
- แม่บอกให้หางานทำอยู่แถวบ้าน ไม่ให้ไปอยู่ไกลๆ เพราะปีหน้าเราต้องผ่าเอาเหล็กดามขาออก (เราเกิดอุบัติเหตุขาหักช่วงปี 65 หมอบอกอีก 2 ปีค่อยมาผ่าเหล็กออก) แต่ประเด็นคือเราไม่อยากอยู่บ้านค่ะ เพราะแม่บ่นหนักมากๆ เราเข้าใจว่าเขาเหนื่อย เครียด แต่เราก็เครียด มีช่วงนึงไม่ได้ไปทำงานพาร์ทไทม์อยู่บ้านเต็มๆ 2 สัปดาห์ เรากลายเป็นคนเครียด หงุดหงิด วีนใส่แฟน ร้องไห้ทุกวัน เมื่อก่อนแม่ไม่ได้บ่นขนาดนี้ค่ะ เราเคยพูดเปรยๆว่าอยากไปทำงานที่อื่น(ตจว) แม่ด่าค่ะ ด่าหยาบเลย ประมาณว่า"เขาเลี้ยงเรามา บ้านก็อยู่นี่ จะไปที่อื่นทำไม" เหมือนเขาไม่ฟัง แค่พูดว่าอยากไปที่อื่นก็ทะเลาะเลย
- แฟนชวนไปทำงาน ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน คบกับแฟนมาปีกว่าค่ะ อยู่คนละจังหวัด มีไปหากันบ้างตามโอกาส เราไปเจอที่บ้านเขามาแล้ว แต่เราไม่เคยพามาบ้านเรา เพราะเคยพูดว่ามีแฟนแล้วแม่ไม่เห็นด้วยค่ะ เขาบอกว่าเร็วไป ข้างหน้ายังมีอีกเยอะ เราคิดไว้ว่าเรียนจบจะลองไปอยู่กับแฟนค่ะ แต่ใจนีงเราก็ยังไม่มั่นใจในตัวเขา แล้วถึงมั่นใจจริงๆก็คงต้องหนีแม่ไป เพราะถ้าแม่รู้บ้านแตกแน่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เคยทะเลาะกันแรงหลายรอบมากๆ จนเขาพูดว่าเลี้ยงเสียข้าวสุก ฝังใจเลยค่ะ เรื่องที่ทะเลาะก็ไม่ใช่ร้ายแรงอะไร เราไม่ติดเหล้าติดยาติดเที่ยวอะไรเลย แต่จะกลับบ้านดึก(21.00)เพราะเล่นเกมกับเพื่อน การเรียนเราก็ปกติ ไม่ติดอะไร ไม่มีเคยเรื่องผู้ชาย เพื่อนมีแต่ผู้หญิงทั้งหมด อธิบายก็หาว่าเถียง พอเดินหนีก็ตามมาด่าเรื่อยๆจนกว่าเขาจะพอใจ
- มีคนรู้จักจะฝากงานให้(ตจว) แต่แถวนั้นค่าครองชีพค่อนข้างสูง เราปรึกษาอาจารย์ที่สนิท เขาบอกว่าเด็กฝากไม่ค่อยดี เพราะมันจะมีปัญหา และเหมือนเดิมค่ะ แม่ไม่ให้ไป ถ้าจะไปต้องไปเลย แล้วค่อยมาบอก
สรุปคือ
เราไม่อยากอยู่บ้านเพราะแม่บ่น แต่ก็ไม่มั่นใจในที่ที่จะไป เลยอยากมาขอคำปรึกษาพี่ๆค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราชอบบ้านเรานะคะ มีพื้นที่ของเราที่เราตั้งใจสร้าง แต่ก็นั่นแหละค่ะ ทุกที่จะมีแม่เดินมาบ่นเรื่องทุกอย่างให้ฟัง มีวันนึงเราอารมณ์ดีมากๆเลยออกไปนั่งวาดรูปที่ม้าหิน พอแม่เห็นว่าเราอยู่ก็เดินมานั่งด้วยแล้วก็บ่น เราเลยเก็บของเดินเข้าห้องเลยค่ะ แต่ก็ยังมีเสียงแม่บ่นจากในครัวเพราะห้องเราไม่เก็บเสียง+อยู่ติดครัว ยิ่งช่วงก่อนประจำเดือนมาแค่เราได้ยินเสียงแม่ก็เครียดแล้วค่ะ พยายามไม่สนใจหาอย่างอื่นทำ ออกไปข้างนอก แต่แค่ได้ยินเสียงก็ไม่มีอารมณ์ทำอะไรแล้วค่ะ เครียดมากจริงๆ
กำลังจะเรียนจบสิ้นเดือนนี้ แต่ไม่รู้จะเอายังไงต่อกับชีวิตเลยค่ะ
- แม่บอกให้หางานทำอยู่แถวบ้าน ไม่ให้ไปอยู่ไกลๆ เพราะปีหน้าเราต้องผ่าเอาเหล็กดามขาออก (เราเกิดอุบัติเหตุขาหักช่วงปี 65 หมอบอกอีก 2 ปีค่อยมาผ่าเหล็กออก) แต่ประเด็นคือเราไม่อยากอยู่บ้านค่ะ เพราะแม่บ่นหนักมากๆ เราเข้าใจว่าเขาเหนื่อย เครียด แต่เราก็เครียด มีช่วงนึงไม่ได้ไปทำงานพาร์ทไทม์อยู่บ้านเต็มๆ 2 สัปดาห์ เรากลายเป็นคนเครียด หงุดหงิด วีนใส่แฟน ร้องไห้ทุกวัน เมื่อก่อนแม่ไม่ได้บ่นขนาดนี้ค่ะ เราเคยพูดเปรยๆว่าอยากไปทำงานที่อื่น(ตจว) แม่ด่าค่ะ ด่าหยาบเลย ประมาณว่า"เขาเลี้ยงเรามา บ้านก็อยู่นี่ จะไปที่อื่นทำไม" เหมือนเขาไม่ฟัง แค่พูดว่าอยากไปที่อื่นก็ทะเลาะเลย
- แฟนชวนไปทำงาน ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน คบกับแฟนมาปีกว่าค่ะ อยู่คนละจังหวัด มีไปหากันบ้างตามโอกาส เราไปเจอที่บ้านเขามาแล้ว แต่เราไม่เคยพามาบ้านเรา เพราะเคยพูดว่ามีแฟนแล้วแม่ไม่เห็นด้วยค่ะ เขาบอกว่าเร็วไป ข้างหน้ายังมีอีกเยอะ เราคิดไว้ว่าเรียนจบจะลองไปอยู่กับแฟนค่ะ แต่ใจนีงเราก็ยังไม่มั่นใจในตัวเขา แล้วถึงมั่นใจจริงๆก็คงต้องหนีแม่ไป เพราะถ้าแม่รู้บ้านแตกแน่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- มีคนรู้จักจะฝากงานให้(ตจว) แต่แถวนั้นค่าครองชีพค่อนข้างสูง เราปรึกษาอาจารย์ที่สนิท เขาบอกว่าเด็กฝากไม่ค่อยดี เพราะมันจะมีปัญหา และเหมือนเดิมค่ะ แม่ไม่ให้ไป ถ้าจะไปต้องไปเลย แล้วค่อยมาบอก
สรุปคือ
เราไม่อยากอยู่บ้านเพราะแม่บ่น แต่ก็ไม่มั่นใจในที่ที่จะไป เลยอยากมาขอคำปรึกษาพี่ๆค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้