อัดอั้นมากครับ อึดอัดคับข้องจะตรอมใจตาย
ก่อนแต่งงานเราคบกัน 3 ปี มีอะไรกันบ้างตามประสาคู่รักแต่ไม่บ่อย เดือนนึงได้มีกิจกรรมสักประมาณ 2 ครั้ง 
แฟนผมบอกผู้หญิงไม่ได้มีความต้องการมากขนาดนั้น แค่อาทิตย์ละครั้ง เดือนละครั้ง ก็มีความสุขแล้ว

แต่ของผม สมัยนั้นยังวัยรุ่น มีความต้องการมาก อย่างน้อยต้องได้วันละครั้ง ถ้าได้สองครั้งขึ้นไปถึงนอนหลับ

เมื่อความต้องการไม่ตรงกัน อะ เราก็ยอม มีอะไรกันเดือนละครั้งสองครั้ง ที่เหลือก็นอนช่วยตัวเองไป ทำเองเสร็จเอง เช็ดเอง เป็นงี้ไปเรื่อย

จนตอนแต่งงานกัน เราเริ่มสาหัสขึ้นทุกทีละ เมื่อก่อนเค้าเคยบอกว่าเค้าหัวโบราณ เค้าอยากมีอะไรกันหลังแต่งงานเท่านั้น

พอได้แต่งกันจริงๆ โอ้ว นึกว่าสวรรค์รอรับเราแล้ว แต่ความจริงแล้ว "ร้าวรานและชอกช้ำกว่าเดิม" เปลี่ยนบรรยากาศก็แล้ว พาไปกินของอร่อย พาไปชอปปิ้ง ช่วยเลี้ยงลูก ทำทุกอย่างที่จะช่วยทำให้เขาไม่เหนื่อย ได้มีเวลาว่าง

แต่เวลาว่างที่มี ดูซีรี่ย์จีน เกาหลี ดูรายการเล่าผี เล่นเกม pubg 

เวลาเราสะกิด ก็รำคาญ บอกเหนื่อย

เวลาสะกิดตอนไม่เหนื่อย บอกลูกอยู่ รอลูกหลับ

เวลาสะกิดตอนลูกหลับ ไม่อะ ลูกหลับแล้วเขาก็ง่วง

ว่าจะฉวยโอกาสตอนลูกไปโรงเรียน ห้องทั้งห้องทั้งวันเป็นของเรา เขาก็ไม่ให้ ไม่ยอม ไม่อะไรทั้งนั้น

เปลี่ยนสถานที่ไปพักตากอากาศ บรรยากาศมา จะขอสักหน่อย ก็บ่ายเบี่ยง ต้องรีบตื่น พรุ่งนี้เช้ามีแพลนเที่ยว

คือมันอะไรกันครับ

ผมย้อนสำรวจดูตัวผมเองนะ การมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกของเรา ผมเบิ้ลสอง ทำเค้าเสร็จไปด้วยกัน ไม่เคยทำรุนแรง เล้าโลมทั่วตัวตลอด ลงลิ้นให้ทุกครั้ง

เคยใช้ถุงยาง แล้วเพิ่งใช้แรกๆ ไม่ชิน ทำกัน 2 ชั่วโมง ผมไม่เสร็จ แฟนเสร็จไป 2 รอบ

หลังจากเริ่มเรียนรู้จังหวะกัน เราเสร็จ 1:1 แทบพร้อมกันทุกครั้ง มีบางครั้งเค้าเสร็จก่อนแล้วผมค่อยเอามาปล่อยนอกด้วยซ้ำ

เรื่องเสื่อมสรรถภาพทางเพศ ผมมั่นใจเลยว่าก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็น

จนวันที่ผมอายุ 30 กว่า แฟน 35 สถานการณ์เริ่มเลวร้ายขั้นสุด ใน 2 ปี ได้มีอะไรกันเพียง 3 ครั้ง เท่านั้น

และครั้งล่าสุดผมเริ่มมีปัญหาละ

คือ 1. หลั่งเร็ว สาเหตุเพราะตื่นสนาม เนื่องจากไม่ได้สัมผัสกันแบบนี้มานานนับปี และไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงอื่นเลย ดอกแรกในปี มันก็โหยหาจนกลั้นไม่อยู่อะ
2. นกเขาไม่ขันละ คือมันมีวันนึง เขามานอนอ้าขาแบบ มา ผมก็ไปเพราะมันโหยหา แต่สีหน้า ท่าทาง มันดูเย็นชาแบบ เอาไปกินซะจะได้เลิกเซ้าซี้ แถมเนื้อตัวมอมแมมไม่ยอมอาบน้ำอาบท่า มาแบบขอไปที ผมเห็นสภาพนั้น การเร่งเร้าให้จบๆ แบบนั้น ของผมมันไม่สู้ละครับ มันหมดอารมณ์หมดความรู้สึกไปหมดเลย หนำซ้ำ เหตุการณ์ในวันนั้นเค้ายังเอามาพูด มาตอก มาย้ำผมอีกทุกครั้งที่ผมขอมีอะไรด้วย โดยล้อเลียนว่า ก็ให้แล้วไม่เอาเอง เหี่ยวแบบนั้นจะเอามาทำอะไร ทำให้ผมอับอายและกลายเป็นปมทุกครั้งที่อยู่ใกล้เค้าจนไม่กล้าสะกิดอีกครึ่งปีเลย

3. ครั้งล่าสุด ผมสะกิดเค้า เล้าโลมเบาๆ จนเค้าบอก ไปล็อกบ้านขึ้นข้างบนกัน ผมก็แซวว่า สงสัยจะวิ่งขึ้นไปล็อคห้องนอนก่อนหรือเปล่า เขาเดินลงมาบอก ไม่ต้องละ จะให้แล้วท่ามาก ไม่ต้องเอา กลายเป็นความผิดผมไปเลย เหมือนโอกาสนี้มีแค่นาทีทอง พูดอะไรขัดหูคือออด ไม่มีโอกาสที่สองอีกแล้ว

ผมทรมานมากเลยครับทุกคน ทุกวันนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นชายที่ไม่สมชาย มีเมียแต่เหมือนไม่ได้เป็นผัว

ผมควรหาทางออกยังไงดีครับ เคยเปิดอกคุยกี่รอบก็ไม่ดีขึ้น

การเป็นผัวเมียกัน นอกจากหน้าที่ในครอบครัว มันควรมีเรื่องนี้เป็นส่วนประกอบสำคัญ ที่ทำให้บทบาทความสัมพันธ์ของเราแตกต่างจากเพื่อน หรือญาติมิตร สมาชิกครอบครัวคนอื่นๆ ไม่ใช่หรอครับ

ผมเคยคิดหาทางออกเองนะครับ

มีไอเดีย 2 ทาง

1. ขอซื้อกิน แต่เขาบอกว่า ถ้าผมซื้อได้ เขาก็ซื้อได้ ซึ่งผมรับไม่ได้ที่เมียผมต้องไปมีอะไรกับผู้ชายคนอื่น ผมยอมไม่ได้เรื่องนี้ ผมจึงไม่ยอมออกไปซื้อกิน

2. อยากหาเมียเพิ่ม ที่ไม่ใช่การนอกใจหรือการเป็นเมียเก็บ แต่คือภรรยาอีกคนหนึ่ง ที่พร้อมดูแลผมในเรื่องนี้ แต่เขาก็บอก ถ้ามีมากกว่าเขาคือจบกัน

สรุป ผมเลยไม่ได้ทำทั้งสองแบบ เพราะผมไม่ต้องการให้ชีวิตผมต้องขาดเขาไป หรือสร้างปัจจัยอะไรที่เป็นปัญหาบั่นทอนความสัมพันธ์ของเรา

นั่นละครับ ความคิด การตัดสินใจ เท่าที่สมองน้อยๆ ของผมจะพอทำได้ แต่ล้มเหลวทุกอย่าง

เพื่อนสมาชิกที่มีประสบการณ์พอมีทางช่วยเหลือแนะนำผมได้บ้างไหมครับ