คือเราอยู่ในช่วงม.ปลายแล้วค่ะ เราไม่เคยมีแฟน อีกปีเดียวก็จะเรียนจบแล้ว จริงๆก็มีคนเข้ามาคุยๆบ้างแต่ก็เป็นคนไกลอยู่คนละจังหวัด ซึ่งถ้าจะพัฒนาความสัมพันธ์เราก็ไม่แน่ใจเรื่องความเชื่อใจเลยค่ะ เรากลัวความสัมพันธ์ระยะไกลมากๆเลย เราเลยคิดว่าชีวิตวัยรุ่นทั้งที อยากมีแฟนสักคนคอยดูแลกันอยู่ใกล้ๆ เราก็แอบคิดนะคะว่ารร.เรามีนักเรียนตั้ง3000กว่าคน มันจะไม่มีสักคนเลยหรอที่จะมาชอบเรา5555 จริงๆอยู่คนเดียวเราอยู่ได้ค่ะ แต่นึกออกมั้ยคะว่าบางทีเราก็อยากให้มีคนมาดูแล เทคแคร์ จับมือกัน ดูหนัง กินข้าว ไปเที่ยวกัน เราบ่นกับเพื่อนทักวันนะคะว่าอยากมีแฟน พ่อแม่หรือคนรู้จักก็ถามบ่อยๆค่ะ ว่าเรามีแฟนมั้ย พอได้ยินคำถามนี้ เราแอบเจ็บใจนะคะ🥹
เราว่าการที่เพื่อนๆเราเริ่มมีแฟนกันหมดก็เป็นส่วนที่ทำให้เราอยากมีแฟนมากๆๆๆเลยค่ะ

ปล.เรายอมรับเลยค่ะ ว่าเราแอบเรื่องมาก ถึงแม้จะไม่มีใครเข้ามาหรือมี เราก็มองที่หน้าตาก่อนเสมอเลยค่ะ เราชอบคนหล่อ คนน่ารัก แบบนี้มันก็ไม่ผิดใช่มั้ยคะ🥺
ตอนนี้เราก็พยายามทำให้ตัวเองดูดีกว่าแต่ก่อนเยอะมากเลยค่ะ มีคนทักบ่อยว่าทำไม่น่ารักขึ้นไปทำอะไรมา น่ารักแล้วทำไมไม่มีคนเข้าเลยหละคะ😭🥹