เป็นปัญหาในชีวิตตอนนี้ค่ะ รู้สึกเครียดกับเรื่องนี้ไม่รู้ว่าต้องจัดการความรู้สึกนี้ยังไง
 เรารู้สึกว่าตัวเองเป็นจุดด่างของกลุ่ม มักเป็นคนที่เพื่อนหลงลืม  เขาจะทำอะไรก็ทำแต่กลุ่มเขา 
เราชวนเพื่อนไปไหน เพื่อนก็บอกว่าไม่ว่าง แต่กับเพื่อนอีกคนชวนเขากลับไปได้ง่ายดาย
 เรากับบีโตมาด้วยกัน ฐานะทางบีรวยกว่าเรา แต่ไม่ได้ต่างกันมากขนาดนั้น
เวลาเราไปโรงเรียนเราอาศัยรถบีไปโรงเรียน. บีมักจะใช้ให้เราทำอะไรให้ ถ้าเราไม่ทำเราบีจะไม่ให้ไปโรงเรียนด้วยเราเลยยอมบี 
พอโตขึ้น เวลาบีอยู่กับเรากับเพื่อนอีกคนนึงคือแตกต่างมากจริงๆ เวลาบีเล่าเรื่องอะไร เราตั้งใจฟังบี บีนินทาใครเราก็ร่วมด้วย เพราะเป็นเรื่องเดียวที่บีจะฟังเราพูด
พอเราพูดเรื่องอื่น บีจะไม่สนใจทันที ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง บางทีเราชวนคุยเรื่องคลิปในต้อกต้อก บีจะทำหน้าเบื่อแล้วพูดว่าดูแล้ว เห็นแล้ว ก่อนจะไม่สนใจเรา
บางครั้งชอบพูดกดเรา  พูดอะไรที่ทำให้เรารู้สึกแย่ พอเรางอน บีจะทำเหมือนเรื่องแค่นี้ แต่กับเรา พอพูดไม่เข้าหูบีกลับงอนเราได้ แต่กับเพื่อนอีกคนบีกลับคุยอย่างสนุกสนาน คุยเรื่องทั่วไป เรื่องหนัง เรื่องแฟน เรื่องต่างๆที่เพื่อนเขาคุยกัน บรรยากาศที่อยู่กับเราเเละเพื่อนอีกคนต่างกันมากทีเดียว

อีกเรื่องที่เรารู้สึกแย่กับบี คือบีเป็นพวกที่ไม่รักษาของ เวลาซื้ออะไรมาใหม่ บีมักจะมายืม และไม่ถนอมของ
อย่างเช่น หนังสือ หนังสือนี้เรายืมมาจากเพื่อนพี่สาว บีมายืม เราบอกแกมกำชับบีว่า นี่ไม่ใช่หนังสือเรา เรายืมเขามา ดูแลดีๆนะระวังเด็กด้วย แต่พอเราไปเอาคืนกลับพบว่าเด็กเอาสีมาระบายเต็มหน้าหนังสือ เราถามบีว่าทำไมไม่เก็บดีๆ บีกลับตอบว่าก็ไม่รู้ว่าเด็กจะเอาไป แค่เด็กระบายสีเอง
เรารู้สึกแย่มาก  ได้เเต่ทำใจ
เรื่องคนอื่นบีจะทำเหมือนเรื่องแค่นี้ แต่เรื่องของตัวบีเองมักจะเป็นเรื่องใหญ่เสมอ 
เราอยากจะเลิกคบบี แต่ด้วยความที่เรากับบีเป็นลูกพี่ลูกน้องกันทำให้ตัดกันไม่ขาดเสียที  
เราเลยอยากรู้ว่าเราควรจัดการความรู้สึกนี้ยังไงดี