ผมเป็นพ่อเลี้ยงเดียว มีลูก 1 คน
ตั้งแต่ลูกคลอดเลย ผมเลี้ยงคนเดียวมาตลอด 
ต้องบอกก่อน ว่า ผม มีญาติ มีพี่ มีพ่อ มีแม่
และเพราะผมมีลูก ผมเหมือนโดนไล่ออกจากบ้าน ทะเบียนบ้านก็ไม่ให้ลูกผมใช้ ตั้งแต่แรกเลย
ญาติก็ไม่ได้สนิทอะไรด้วยเลย ต่างคนต่างอยู่ ทั้งๆๆที่อยู่บ้านเดียวกัน
พ่อผมมาหาลูกผมเพียง แค่ 3 ครั้ง (ตอนนี้ลูกผม 1 ปี 6 เดือน) ส่วนแม่ผมไม่เคยมาหาลูกผมเลย พี่น้องไม่ต้องพูดถึงเลย
(พี่น้องผมก็ไม่มีใครมีลูก มีแค่ลูกติดเมีย 1 คน ซึ่ง ลูกติดเมียก็ไม่ถูกกันกับผม ส่วนญาติมีลูกเยอะ แต่อย่างที่บอกไม่ได้สนิทกัน อยู่กันคนล่ะชั้น วันๆๆก็ไม่ได้เจอหน้ากันเป็นปกติ ถึงเจอกันก็ไม่ได้คุยอะไรกัน)
(ทั้งตระกูล ไม่รวมผมกับลูกน่ะ มีทั้งหมด 33 คน เฉพาะฝั่งพ่อ ที่อยู่บ้านเดียวกัน)
ที่เคยมาเจอหน้าลูกผม มีแค่ 4 คน =
1) พ่อ เคยเจอ 3 ครั้ง นัดเจอข้างนอก
2) น้า(เมียของน้องพ่อ) เคยเจอ 2 ครั้ง เจอที่ office
3) ลูกของน้า และ เมีย  มาเจอแค่ 3 ครั้ง เจอที่ office

ทุกวันนี้ผมเช่าบ้านอยู่ อยู่กับ ลูก 2 คน เช่าตั้งแต่ลูกคลอด

อุปมาอุปไมยได้ว่า ลูกผมจะไม่มี ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา ญาติ พี่น้อง

ถ้า ลูกผมไม่ได้มีวันกลับไปที่บ้านใหญ่เลย
เค้าจะโตมายังไง ผมคิดแทนเค้าอ่ะ ว่า เค้าจะกลายเป็นเด็กไม่มีพี่น้อง ไม่มีญาติเลย แล้วถ้าผมตายไป เค้าจะกลายเป็นเด็กกำพร้าไปอยู่ สถานสงเคราะห์

ผมโคตรอยากคุยกับคนที่ มีชีวิตเหมือนลูกผมเลย โตมากับพ่อคนเดียว หรือแม่เดียว แบบ ไม่มีพี่น้อง ไม่มีญาติ ทั้งฝั่งพ่อ และฝั่งแม่ 
โตมาแบบไหน รู้สึกยังไง เหงาไหม เสียใจไหม ชีวิตในวัยเด็กเป็นยังไงบ้าง เวลาพ่อหรือแม่ต้องไปทำงาน ใช้ชีวิตมาแบบไหน

**ปล ผมตั้งคำถามแบบนี้ แล้วมองหน้าลูก นี่ผมโคตรอยากมีลูกอีกคนด้วยซ้ำ แต่การเงินก็ไม่พร้อมด้วย ไม่รู้จะมีโอกาสได้มีอีกคนไหมด้วย**