คู่เรารักๆเลิกตลอด แต่พอเรื่องถึงผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย เค้าให้ตกลงคุยใหม่เปิดโอกาศให้กัน ว่าใครต้องการอะไรแบบไหน ไม่พอใจตรงไหนจนมาได้คบกันอีกครั้ง แต่แล้วเราพบว่า ครั้งนี้เราพยายามทำมันให้ดีที่สุดโดยที่ไม่ใช่เราเลย เมื่อก่อนเรางี่เง่าเอาแต่ใจมาก แต่พอกลับมาคบครั้งนี้กลับรู้สึกทำอะไรก็กลัวเค้าจะมองผิดไปหมด ไม่ถูกใจเขา 
เรื่องของเขาที่หนักมากๆ ก็คงจะเป็นเรื่องกินเหล้าแล้วนิสัยเปลี่ยน เปลี่ยนไปแบบแย่มาก
เราเป็นคนที่คบใครไม่ได้มองที่ฐานะร่ำรวยหรือจน  เราไม่ได้อยากเกาะใครกินหรือให้ใครมาคอยซัพพอตชีวิต เพราะเราดูแลตัวเองได้
กับแฟนคนนี้ เค้าก็ไม่ได้มาซัพพอตเรา ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เค้าโตมาคนเดียว พ่อแม่แยกทางตั้งแต่เด็ก โตมาด้วยตัวเอง มีลุงป้าคอยดูห่างๆ
เช่าบ้านอยู่ ผ่อนรถหลุดจำนำกับพวกพี่ๆเขา มีภาระ ค่าเน็ต ค่าคอมที่เพิ่งขอนายผ่อนมา
ค่าเช่าบ้าน 4500
ค่าเน็ต1000
ค่าคอม 2500 (ยอด4-50000)
ค่าไฟ1-1500
ค่ารถ5000
ค่าลำโพง JBL ผ่อนนาย 500
กินข้าวสั่งแกร็บทุกวันที่บ้านไ่ม่มีครัว  ถนัดซื้อ เคยคิดจะซื้อมาแต่เงินยังไม่พอก็เลยสั่งแกร็บ
เค้าทำงานเก็บเงินกู้ไม่ใช่แบบหมวกกันน็อคแต่มากกว่านั้น 
ค่าแรง 2000-2500 ต่อวัน มีงานอาทิตย์ละ 4-5 วัน 
เป็นคนไม่หวาน ไม่แทคแคร์ แต่เวลาอยู่กับเรา ถ้าไม่เมาจะเป็นอีกคน เราก็ไม่รู้นะว่าเราคบเค้ามาจะ 5ปีแล้ว ใน 1 ปี 365 วัน ทะเลาะกันแทบจะทุกวัน
เรื่องที่เกิดจากเราด้วยก็มี เพราะเมื่อก่อนเรางี่เง่าแต่เราก็ปรับตัวแล้ว เราดูแลเค้าทุกอย่างเรามั่นใจว่าเราทำหน้าที่ได้เต็มที่ (เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ)

เค้ามีสังคมกลางคืน กับพวกพี่ๆเขา คือ ตี้ ไปร้องเกะดูแลพวกพี่ๆ คล้ายบอดี้การ์ด พวกพี่ๆ ก็จะมีเด็กเอน เด็กชง มียา มีหนม ไวอาก้า เต็มไปหมด
เราเคยทะเลาะกันเรื่องตรงนี้ด้วย จนเค้าเลือกที่จะไม่ไป พักใหญ่เพื่อให้เราสบายใจ และ เลี่ยงที่จะทะเลาะ  แต่แล้วก็ วนลูป เรารู้ว่าเราเปลี่ยนเค้าไม่ได้ 
พยายามทำใจ แต่ก็เอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นไม่ได้สักที วนไปวนมา ไม่จบสิ้น ครั้งนี้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ว่าถ้าพยายามปรับตัวเข้าหากันแล้ว แต่ยังไม่ได้ ก็ให้จบ ไม่ต้องมาพูดกันอีก 

พอเมื่อวาน เค้าไปบ้านพี่ชายเขากินเหล้า เที่ยงคืนโทรหาเราบอกว่ากำลังกลับ แต่กำลังจะไปบ้านเสี่ยคนนี้ๆๆ เพื่อให้เค้าช่วยเรื่องเงิน เรารู่ว่าเค้าเครียดเรื่องเงินมาก เพราะมันไม่พอใช้ เป็นเมื่อก่อนเราคงทะเลาะ หาเรื่อง แต่เมื่อวานเค้าถามเราว่าเราโอเคมั้ย เราเลยตอบว่ามันคืองานของพี่ เอาเรื่องของตัวเองก่อนเถอะ ถึงบ้านก็บอกแค่นั้น พอไปถึงเค้าก็ถ่ายรูปให้ดู เวลาเค้าไปในที่พวกนั้นที่อยู่กับพวกพี่ๆที่เค้าต้องมีเด็กมาเอนเตอร์เทรนเรานอนไม่หลับ 
เราสะดุ้งตื่นตี3 เร้าทักไปหาว่า อยู่กันเยอะมั้ย เค้าก็ส่งรูปให้ดู เราเลยบอกว่ากลับเช้าเลยหรือเปล่า เค้าก็บอกว่าคุยธุระ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่แชทถาม ไม่โทรจิก ไม่มีสักสายเลยจริงๆ พยายามจะเข้าใจเค้าว่าเค้าไปทำงาน จนเช้า ไม่มีข้อความว่าเค้าทำอะไรอยู่ไหน แต่พอ 7 โมงทักมาบอกเราว่าถึงบ้านแล้ว คอลมา เค้าถามว่าเราตื่นแล้วหรอ เราเลนบอกว่าเรายังไม่ได้นอน เค้าก็ถามบลาๆๆ จนเราบอกว่า พี่กลับบ้านเช้าขนาดนี้ 
เค้าก็เปลี่ยนอารมณ์เลย ตอบกลัลเรามาว่า เออแล้วไงอะ ทำไมหรอ 
เราก็เลยบอก ไม่ทำไมหรอก แล้วเป็นยังไงบ้าง
เค้าตอบมาว่า แล้วอยากรู้อะไรอะ!!
ก็เรื่องที่คุยงานไง เป็นไงบ้างหรอ 
จะถามทำไมอะ นี่จะไปไหนไม่ได้เลยเราะวะแม่-ง!! 
จนเถียงกันไปมา เราบอกว่านี่เราผิดอะไรอีก เราถามไม่ได้หรอ ว่าเป็นไงบ้าง พอเราไม่ถามก็หาว่าเราไม่ใส่ใจ 
เอางี้นะ!! พี่ไปกินเหล้า ไปมั่ว กลับเช้า โอเคปะ พอใจยัง
เราเลยบอกพี่ หนูถามดีๆนะ แค่อยากรู้ว่าเป็นยังไงบ้างโอเคมั้ย
เค้าก็บอกว่ามาถามอะไรตอนนี้ เราถอนหายใจหลายครั้งมาก ก็ทะเลาะกันจนเราวางสายไป 
เรื่องนี้เราผิดใช่มั้ย ที่เราถาม เรารู่ว่าเมื่อก่อนเรานิสัยแย่มาก จู้จี้จุกจิก เคยบอกว่าเราไม่ให้กำลังใจ ไม่เคยถาม เราก็พยายามถามแล้ว
ไปไหนเมื่อก่อน เราโทรตาม หาเรื่องตลอด 
แต่ตอนนี้เราไม่ตาม ไม่ถาม ไม่โทรแม้แต่สายเดียว เรายังดูแย่ขนาดนั้นอีกหรอ หรือเราไม่รู้นิสัยตัวเอง
เวลาเค้าเมาเค้าใช้น้ำเสียงและอารมณ์แบบนี้ตลอด (ทำไมอะ เออ แล้วไงอะ) เราพยายามแล้วค่ะ แต่ถ้ามันยังไม่ดีพอ เราก็จะต้องทำใจยอมรับ เพราะคำว่าโอกาสมันไม่มีแล้วต่อจากนี้ ครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายของเราทั้งสองที่จะต้องปรับตัว แต่ก็ดูเหมือนจะยาก