ประเด็น "การนั่งฟังพระสวดอภิธรรมคือ นั่งฟังพระนั่งหอน, ตำหนิใส่ความผู้เรียนนักธรรมและบาลี"

มีนักบวชผู้หนึ่งมักกล่าวเสมอว่า

"ตนพูดเฉพาะแต่คำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหมด

โดยไม่มีคำสอนของตนปะปนอยู่เลย"



และนักบวชผู้นี้ยังได้กล่าวว่า "การมานั่งฟังพระสวดพระอภิธรรมคือ การมานั่งฟังพระนั่งหอน"




ทั้งยังได้กล่าวใส่ความตำหนิ "ผู้ที่เรียนศึกษานักธรรมตรี โท เอก และผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนบาลีเปรียญธรรม 1-9 อีกด้วย



พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ตรงส่วนใดของพระไตรปิฎกและอรรถกถาบ้างว่า

"การนั่งฟังพระสวดอภิธรรมคือการมานั่งฟังพระนั่งหอน"?

และมีหลักฐานตรงส่วนใดในพระไตรปิฎกและอรรถกถาบ้างว่า

"พระพุทธเจ้าทรงตรัสตำหนิผู้ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย"

นอกจากนี้ ในหลักฐานพระไตรปิฎกฉบับแปลไทย มีพระพุทธดำรัสตรัสสอนว่า

"การไม่กล่าวร้ายผู้อื่น" ฯลฯ
"เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย"



ข้อมูลอ้างอิง : https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=25&siri=23

ดังนั้น การที่นักบวชผู้นี้ได้กล่าวว่า การนั่งฟังพระสวดอภิธรรมคือ การนั่งฟังพระนั่งหอน"

ทั้งยังกล่าวใส่ความตำหนิ ผู้ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย คือ นักธรรมตรี โท เอก บาลีเปรียญธรรม 1-9

และนักบวชผู้นี้ยังมักกล่าวอ้างเสมอว่า

"เทศน์สอนแต่คำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่มีคำสอนของตนเองเลย"

สรุปคือ ความประพฤติของนักบวชผู้นี้ ชื่อว่า ได้กล่าวตรงและปฏิบัติตามคำสอนของพระศาสดาหรือไม่?