เพื่อนสมัยเรียน

เรามีเรื่องอยากระบายค่ะ เรามีเพื่อนสมัยเรียนแอดมาในเฟสบุ๊คและมีการดึงเข้ากลุ่ม
ประเด็นคือเราเป็นคนมีปมด้อยตั้งแต่เด็ก ถูกเพื่อนๆล้อเรื่องหน้าผากเถิกหัวล้านอยู่เป็นประจำจนกลายเป็นปมด้อยติดอยู่ในใจ
พอออกจากรร.นั้นตอนม.2ก็ไม่ได้ติดต่อหรือพบเจอกันนานสิบกว่าปี พอได้มาเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊คได้คุยกันในกลุ่ม เพื่อนเหล่านั้นก็ยังล้อเราเหมือนเดิม
เราพยายามที่จะดึงปมด้อยตัวเองออกมาเป็นจุดเด่น แต่เพื่อนพวกนั้นก็ยังทำเหมือนเดิมยังล้อเหมือนเดิม เราโพสต์อะไรก็ตามไปล้อ
แรกๆเราก็เล่นด้วยไม่สนใจปล่อยผ่านเพื่อที่จะรักษาความเป็นเพื่อน
แต่เพื่อนเหมือนจะไม่รักษาน้ำใจเราเลย ล่าสุดแฟนทนไม่ได้กับพฤติกรรมเพื่อนของเราที่ชอบมาแซวมาเม้นล้อ เขาก็เลยเม้นตักเตือนไปแต่เป็นเม้นสุภาพ แล้วแฟนก็เข้าเฟสเรากดออกจากกลุ่ม
พอกดออกแล้วก็มีเพื่อนคนนึงทักมาถาม ว่าเรากดออกทำไมเป็นอะไร เราก็บอกไปว่าไม่ชาบการที่เพื่อนคนนั้นมาเม้นแซวหรือล้อเรา เพราะสิ่งที่เขาแซวมันเป็นปมด้อยเรา
แต่เพื่อนคนที่ทักมาถามกลับบอกว่า ก็แซวกันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วป่ะแซวเล่นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก
เราก็บอกว่าใช่แต่ตอนนี้โตแล้วมีครอบครัวกันแล้วไม่ใช่เด็ก ควรให้เกียรติกันบ้างไหม ควรจะคิดบ้างใจเขาใจเราบ้าง
บางทีการล้อเล่นแบบนี้มันก็มีเส้นบางๆระหว่างล้อเล่นกับบลูลี่อยู่นะ เราก็เลยบอกไปว่า เราไม่ชอบที่จะต้องถูกล้อแบบนี้มันเป็นปมด้อยที่เราอยากจะลืมพยายามที่จะไม่คิดมากแต่ก็ทำไม่ได้เพราะถูกล้อซ้ำๆเดิมๆ
และเราก็บอกเพื่อนที่ทักมาคุยไปว่าใครอยากคบก็คบไม่อยากคบก็ไม่ต้องคบ
พวกเขาคงไม่ได้มองว่าเราเป็นเพื่อน แค่เห็นเราเป็นตัวตลกก็เท่านั้น ตัดเพื่อนแบบนี้ออกไปเราคงจะสบายใจขึ้น เพื่อนจะล้อเพื่อนจนเป็นปมด้อยตั้งแต่เด็กยันโตได้ด้วยหรอ คนที่ล้อคงไม่เคยโดนล้อแหละเลยไม่เข้าใจว่าเรารู้สึกยังไง

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกระทู้เรานะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่