สวัสดีครับ ผมเกริ่นก่อนนะครับนี่เป็นการทั้งกระทู้แรกของผม เข้าเรื่องเลยนะครับ 

บอกก่อนนะครับผมอายุ 43 แล้ว แต่ผมมีหน้าที่งานการดี เรียนจบสูง หน้าตาดี สูงขาวดูดีสะอาดเนี๊ยบเลยครับ
ผมได้มีโอกาสขับรถผ่านสถานบันเทิงแห่งหนึ่งย่าน เลียบทางด่วนรามอินทรา ผมเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมากำลังจะไปข้างนอก โห่ ตอนนั้นผมแทบหยุดรถไม่ทัน เพราะเธอ สวย ตัวเล็ก หน้าเธอสวยธรรมชาติมากๆ คิ้วเข้ม ผมดำ หน้าเธอเหมือนลูกผู้ดีมากๆ ผมไม่รีรอ รีบกลับรถเข้าไปผับดังแห่งนี้ ผมเดินตรงไปถามพนักงานข้างใน และแล้วสวรรค์ก็เข้าข้างผม น้องผู้หญิงเธอทำงานอยู่ที่นี่ เอาละ 😂ผมไม่รีรอ ขออนุญาตนั้งรอน้องเข้ากลับมา นั้งได้สัก 30 นาทีน้องก็กลับมา ผมก็เลยจองน้องเผื่อให้ได้นั่งกับผม ตอนแรกน้องไม่คุยกับผมเลย เงียบมาก ผมก็ชวนน้องคุย ปกติ จากนั้นผมก็ขอไลน์น้องเค้าเอาไว้ พอกลับถึงบ้านก็ยังไม่คุยกัน หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ ผมก็ไปหาน้องเค้าอีก หลังจากนั้นก็ไปหามากขึ้น อาทิตย์ละ 2-3ครั้ง แล้วเราก็เริ่มคุยกัน ผมเริ่มรู้สึกดีกับน้อง เอ่อบอกก่อนนะครับว่าผมไม่มีครอบครัว ไม่ผ่านการแต่งงานมาก่อนแล้วผมก็ เป็นคนหน้าที่การงานดีมาก  ด้วยความที่ผมคุยกับเค้าผมถึงรู้ว่า เค้าเป็น เด็กต่างจังหวัด เค้าพักกับเพื่อนเค้า ผมไม่รู้คิดอะไร ผมเลยเอ่ยปากบอกเค้าให้ไปหาเช่าคอนโด เอาที่เค้าชอบอยากอยู่ที่ไหนเอาเลย แล้วผมก็เสนอให้เค้ากลับไปเรียน โดยที่ผมจะเป็นคนส่งเสียเค้าเอง เพราะเค้าดูเป็นเด็กน่ารักมากครับ แต่เค้ายังไม่รับปากผม เหมือนเค้าจะเป็นคนออกแนวใจแข็งหน่อย 
แต่ผมก็ไม่ละความพยายาม ไปหาเค้าอยู่เรื่อยๆจนเค้าใจอ่อน ยอมไปหาคอนโดอยู่  พอหลังจากนั้นผมก็ไปรับเค้าไปทานข้าว แต่เค้าไม่ข่อยอยากไปกับผมหลอกครับ เหมือนเค้าอายที่ต้องไปเดินกับคนรุ่นพ่อไรแบบนี้หรือป่าว พอหลังจากนั้นผมก็ขึ้นไปดูห้องที่เค้าอยู่ ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชายแหละครับ ผมก็รู้สึกดีกับเค้าด้วย ผมก็ไม่รีรอผมก็พยายามเข้าไปกอดแล้วบอกความรู้สึกของผม เค้าก็ยอมให้ผมหอมกอดจูบ แต่พอผมจะไอนั้นเค้า เค้ากลับไม่ยอมผม ผมก็โอเค ไม่บังคับเค้า ผมก็ไปหาเค้าอย่างนี้ เรื่อยๆ จนกระทั้งเราก็ได้มีอะไรกัน 
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมไม่รู้ว่าผมรู้สึกรักน้องเค้าไหม 
ผมขอไปส่งน้องเค้าที่บ้าน เค้าก็ไม่อยากให้ผมไป อย่างที่ผมบอก เค้าคงอายกลัวที่บ้านรับไม่ได้ ซึ้งผมเข้าใจและผมก็ไม่กลัวเพราะผมมั่นใจในตัวผมว่าผมมีดีพอที่บ้านเค้าจะรับได้ และแล้วก็ไม่รีรอผมก็ไม่ยอมให้เค้ากลับเอง ผมขับBMไปส่งเค้าที่บ้าน แค่ปากซอยผมก็ไป แต่เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างน้อง เพราะแม่เค้าออกมาเจอตอนผมไปจอดหน้าบ้านพอดี ผมก็ลงไปสวัสดีแม่เค้า 
พอที่บ้านเค้ารู้เค้าก็เลยโทรให้ผม ลงมาที่บ้าน ผมก็ลงไปแนะนำตัวกับที่บ้านเค้า แต่ที่ผมแปลกใจคือ น้องเค้ามีฐานะบ้านที่ค่อนข้างรวย บ้านหลังใหญ่ น่าจะมีราคา 10ล้านได้ ซึ่งคนที่บ้านเค้าชอบผมมาก เพราะผมหน้าที่การงานดี เรียนจบสูง ที่นี้ก็เป็นการเปิดตัวว่าเราคบกัน 
แต่ที่ผมเครียดคือ เหมือนน้องเค้าจะไม่รักผม เพราะทะเลาะกับผมทีไร เค้าจะไปทำงานที่เดิมตลอด ทั้งๆที่ผมก็ให้เค้า ซื้อโทรศัพท์เครื่อง 4หมื่นให้เค้า วันเกิดแม่เค้าผมก็พาไปกินข้าวให้เงินแม่เค้าวันเกิดไปอีก 40000 เค้าบอกว่าเค้าจะไปทำงานเพื่อมาซื้อนาฬิกาที่เค้าอยากได้ เรือนละ50000 ผมก็บอกไม่ต้องไป เดี่ยวผมซื้อให้ ผมก็ซื้อให้เค้าในของขวัญวันเกิด ของเค้า ผมรู้สึกดีกับเค้ามาก ผมไปรับ ส่งเค้าเวลาเค้ากลับบ้านตลอด เค้าอยากไปเที่ยวไหน ผมก็พาเค้าไปถึงแม่จะไม่ข่อยมีเวลา แต่ผมก็จะไม่ให้เกินอาทิตย์นั้น ผมพาไปเลย
แล้วหลังจากนั้น เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เค้ากลับบ้านเค้าไม่ได้ขอตังผมไป ผมก็ไม่เลยไม่ได้ให้ ทีนี้เค้าขอผม10000 บาท เพื่อจะเอาไปให้แม่ ผมก็เลยถามเค้าไปว่า ทำไมให้แม่เยอะจัง ซึ้งผมถามผมก็โอนให้ ทีนี้เค้าก็เลยโกรธผม ว่าเป็นแม่เค้า ทำไมผมถึงถามแบบนี้ เค้าก็เลยพิมพ์ข้อความมาบอกเลิกผม ว่าผมค่อนข้างแรง ปกติมีอะไร ผมจะเป็นฝ้ายง้อมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ผมควรทำไงดีครับ น้องเค้าก็ไม่ติดต่อมา ผมก็คงตอบได้ว่า ผมคิดถึงน้องเค้าครับ แต่คำพูดผม ผมสมควรถามหาหรือไม่ เค้าเลยพิมพ์ข้อความมาบอกเลิกผมแบบนั้น ผมอายุห่างกับน้อง 20 ปีครับ ผม 43 
แล้วที่อยากรู้อีกข้อหนึ่ง คือ ความรู้สึกของผมที่ทำให้น้องเค้า ใข่ความรักไหมครับ ผมไม่เข้าใจตัวเอง เวลาผมเห็นน้องคุยกับผู้ชายผมจะโกรธน้องมาก หัวร้อนมาก แต่เวลาเค้ามาง้อ มากอด ผมก็ใจอ่อนให้เค้าตลอด ผมคบกับเค้ามา 2ปีครับ