เราคบกับเเฟนมา3ปี รักกันให้อิสระกันมากๆ มีทะเลาะกันบ้าง เเละครั้งนี้ก็ทะเลาะกันอีกครั้ง โดยรวมคือต่อจากเนื้อเรื่องที่ทะเลาะ เขาสับสนใจตัวเองไม่รู้ว่าเขาต้องทำยังไงเเล้ว เขาบอกว่าเขารักตัวเองมากกว่าเรา เเต่ก้รักเรามากเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าเขาจะต้องทำยังไงต่อจากนี้ ทั้งอยากเลิกไม่อยากให้เรามาอยู่กับคนเห็นแก่ตัวเเบบเขา เเต่ก้อยากคบต่อเพราะรักกันมากเหมือนกัน ที่ผ่านมามันก้มีความสุขมากๆ เขาบอกว่าเราพยายามมากกว่าเขามาเสมอทนกับเขามาตลอด เเต่เราเต็มใจให้เขาจริงๆ

ซึ่งมันก้มีบางเรื่องที่เขาทำให้เราไม่ค่อยจะได้ แต่เรากลับเข้าใจเขาไปซะหมดทุกอย่าง เข้าใจที่เขาเป็นเขา เข้าใจที่ทำไมเข้าถึงรักตัวเองมากกว่าเรา เราให้เขาได้เต็มที่เหมือนที่เขาให้เราได้ แต่มันก้มีหลายครั้งที่เราก้เหนื่อย หลายครั้งที่ตั้งคำถามว่าทำไมถึงเอาเเต่เข้าใจเขาตลอดเลย เราจัดการตัวเองบ่อยครั้ง

พอทะเลาะกันครั้งนี้ เรารู้สึกเหมือนความสัมพันเริ่มขุ่นมัว เราเลยบอกว่าเราเข้าใจ ใจเย็นๆก่อน เราไม่อยากเลิกทั้งที่ยังรักกันมากเเบบนี้ เราอยากมั่นใจจริงๆว่าเรายังอยู่ด้วยกันต่อได้ หรือเราควรจะพอเเค่นี้ดี เราเลยขอห่างกับแฟน1เดือนเพื่อให้เราทบทวนความรู้สึกตัวเองว่าจริงๆเเล้วต้องการอะไร อยากมีกันต่อหรือปลดปล่อยกันเเละกันดี ห่างมาสักพักเเล้ว รู้สึกเศร้ามาก เจ็บปวด คิดถึง เราไม่รู้เลยว่า ในวันที่เรากลับมาคุยกันอีกครั้งในอีก1เดือนข้างหน้าบทสรุปมันจะเป็นยังไง บอกตรงๆว่าทำใจยากมากๆ เรายังคงสับสนหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้

เราคิดว่า ถ้ารักกันก้ปลดปล่อยกันเถอะต่างคนต่างไป เเต่เราก้อยากจะเห็นเเก่ตัวยังอยากอยู่ต่อไป เพราะเรารักกันมันมีความสุขมากจริงๆ ซึ่งเราก้หวังมากๆว่าเขาจะสามารถรักเราเหมือนที่เขารักตัวเองได้ เราจะยังเดินต่อไปได้ ถ้าถามว่าสุดท้ายมันจบที่เลิกกันล่ะ เราก้คงปล่อยเขาได้ มันคงเหลือเเค่ความหวังดีเเต่ก้คงเจ็บมากไปอีกนาน

เราควรหาคำตอบให้ตัวเองยังไงดี เราไม่อยากเอาแต่เข้าใจเขา เราอยากเข้าใจตัวเอง หาคำตอบให้ตัวเองได้บ้าง ไม่อยากคาดหวังอะไรเเล้วผิดหวังก้นั่งทำใจใครเคยมีปัญหาแบบนี้มาเเลกกันหน่อยค่ะ อยากได้มุมมองที่กว้างขึ้นกว่านี้ ขอบคุณมากๆค่ะ