ก็กลิ่นสรีระอันประเสริฐสุดของเรา ครอบงำจันทน์อันมีค่า ดอกจำปาและดอกอุบลเสีย

และเราไปในที่ใดๆ ก็ย่อมจะข่มขี่กลิ่นเหล่านี้เสียโดยประการทั้งปวง ฟุ้งไปเช่นนั้นเหมือนกัน

.

อ่านจากเรื่องของพระจูฬสุคันธ (อีกอันคือจูฬสุคันธเถราปทาน)

มีเกริ่นว่าของหอมตรงกันข้ามกับของเหม็น เป็นที่พึงพอใจของมนุษย์ ตอนท้ายก็แนะนำว่าหลังจากทำความสะอาดบ้านก็ควรประพรมกลิ่นหอม เลยอยากรู้ว่าทำไมมนุษย์ถึงชอบพอกลิ่นหอม บางคนก่อนไปทำงานยังอุตส่าห์เอานํ้าหอมมากลบ(โบ๊ะ) ขณะเดียวกันก็รังเกียจกลิ่นเหม็นจนอยากจะหลบลี้หนีหน้า ทั้งที่มันก็มาจากธรรมชาติเหมือนกัน