เพิ่งรู้ว่าชชอช.โคราชขายบัตรเหมาจนขายไม่ออก นี่เกาหลีเล่นเก้าอี้โล่งไปเลย
เราดูมาตั้งแต่บัตร100-500บาท สมัยนั้นก้องงว่า กีฬามหาชนขนาดนี้ยังขายบัตรถูกดี ทางนึงก้อน่าชื่นชมให้มวลชนเข้าถึงง่าย อีกทางก้อคิดว่ามันมีช่องหารายได้เพิ่มนะ เห็นนักกีฬาต่อเครื่องบินเพื่อตั๋วราคาถูกแล้วสงสาร คือมีความไม่ลงตัวเรื่องการจัดการและการตลาด
VNLล่าสุดงงอีก 1.จู่ๆราคาบัตรพุ่งพรวด น่าจะสองเท่า ที่ไม่ชอบเลยคือ2.ไม่มีการล็อคเบอร์ที่นั่งตอนจอง ผลคือต้องมาสนามกันก่อน2-3ชม. มาแล้วต้องมาต่อคิวใครมาก่อนได้ก่อน(แม้จะมีโซน) แถวยาวสามกิโล ไม่มีคนพับแถว คนที่ช่วยจัดการคือพ่อค้าแม่ค้าที่รอขายของ...เวรกรรม 
แต่ปัญหาคือ 3.มันเป็นกีฬาเพื่อการมาดูกับครอบครัว เพื่อนฝูง เข้าไปถึงโซนเจอที่นั่งแหว่งเพราะคนที่มาก่อนนั่งแหว่งไปมา เลยต้องดูกันแบบวงแตกเสียอรรถรสในการเชียร์ไปเลย แถมคือ4. ห้ามเอาอาหารและขวดน้ำเข้า ขวดน้ำนี่เข้าใจว่าป้องกันการโยน แต่ห้ามอาหารนี่ไม่เข้าใจ คนคิดเขาเคยไปพักผ่อนด้วยการชมกีฬาไหมนะ คิดถึงแต่กลัวมีป้ายโฆษณายี่ห้ออื่น ต้องมีของสปอนเซอร์เท่านั้น อันนี้ตลกละ ที่สำคัญคือถ้าคิดจะห้ามเรื่องนี้ ควรพิมพ์บอกในบัตร หรือบอกกล่าวปชส.กันก่อนจะคนไปยืนต่อคิว ไม่ใช่ยืนคุยกะคนตรวจทีละคน อยู่ๆก้อเพิ่มงานให้ตัวเองต้องรับฝากของ ต้องล้วงกระเป๋าชาวบ้าน จนรอบแรกปล่อยคนเข้าสนามไม่ทัน 5. ขายบัตรเป็นวันแบบเดิมดีแล้ว วันละสองหรือสามคู่ไปเลย อย่าแบ่งขายทีละคู่ พอมาเจอข้อ2. สกรีนคนเข้าทีละคู่ หมดเวลาและแรงงานไปกับเรื่องข้างต้นวนๆไป
อันนี้คือคิดน้อยไปมาก สมัยนี้มีUX, UIกันทุกวงการแล้ว แต่ยังมาไม่ถึงวงการนี้ อ้าวๆ บ่นย้อนหลังเว่ย โคราชเป็นไงเล่ามา