ราชาป่านูเปีย ราชานครา และราชาแห่งนู
ได้มาประทับรวมกัน

ทั้งหมดเสด็จมาเพื่อรอพญามารเพราะทราบว่าพญามารกำลังมา
และแล้ว พญามารก็ได้เสด็จมาถึง


พอมาถึงก็ทรงโวยวาย
"พวกเจ้ากักขังลูกสาวเราไว้ที่ไหน"
ทั้งสามพระองค์ทรงมอบหมายให้ราชาป่านูเปียทรง
สื่อสารกับพญามารแค่พระองค์เดียว
"ทำไมถึงเรียกว่ากักขังล่ะ"
"ก็นางไม่ได้กลับวังมาร ป่านนี้นางคงทรมานมาก
พาข้าไปหานางเดี๋ยวนี้"
ทางราชาป่านูเปียทรงมอบหมายให้วรรณาพา
พญามารไปหาลูกสาวของเขา

ครั้งแรกที่วรรณาได้เห็นพญามาร
เธอก็หลงใหลได้ปลื้มในตัวพญามาร
เธอคิดในใจว่า "ทำไมถึงได้หล่อเช่นนี้"
รูปร่างหน้าตาของพญามารถูกใจเธอมาก
พอวรรณาพาพญามารเข้าไปในโดมประติมากรรม
พญามารตกใจมากเพราะธิดาพญามาร
ยังคงเริงร่ากับหนุ่ม ๆ นับสิบ
พญามารเห็นแล้วจึงโกรธมาก
แล้วเดินกลับไปยังที่ประทับของทั้งสามพระองค์
แต่ตอนนี้เหลือเพียงราชาป่านูเปียพระองค์เดียว

ไหนบอกข้ามาสิ เรื่องราวมันเป็นมายังไง
วรรณาขอเป็นคนเล่า
"ธิดาพญามารทรงมาเต้นยั่วผู้ปฏิบัติธรรม
ณ ป่านูเปีย พอมีคนมาเห็นและได้เตือนแล้วว่าไม่เหมาะ
แต่ก็ยังทรงทำต่อ จนผู้เตือนเสนอชายหนุ่มหล่อล่ำ
จากโดมประติมากรรมให้ถึง 10 คนเพื่อแลกกับการ
ที่ไม่ต้องมาเต้นยั่วผู้ชายที่กำลังปฏิบัติธรรม
เมื่อธิดาพญามารเห็นชายหนุ่มทั้ง 10
ก็ตอบตกลงทันที ทรงพอพระทัยกับข้อเสนอมาก"

พญามารรู้สึกเสียหน้ามากที่เรื่องเป็นแบบนี้
"แล้วใครที่ให้ข้อเสนอนั้นกับลูกข้า"
"ข้าเอง"
สปันตติยาเดินเข้ามาพอดี
พอพญามารเห็นสปันตติยา ก็หลงใหลนางตั้งแต่แรกเห็น
"ท่านคิดว่าข้าทำไม่ถูกเหรอ"
พญามารไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร
"ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น"
เห็นได้ชัดว่าพอสปันตติยาเดินเข้ามา
ท่าทีของพญามารก็เริ่มอ่อนลง

"ตกลงท่านมาที่นี่ ท่านอยากได้อะไร"
"ข้าแค่อยากให้ลูกสาวกลับไปกับข้า"
"เดี๋ยวข้าไปตามให้ดีกว่า พวกเจ้ารออยู่ที่นี่ก่อน"
ราชาป่านูเปียเสนอว่าจะเป็นคนไปตามธิดาพญามารมาให้
พออยู่กันสามคน บรรยากาศรักสามเส้าจึงชัดขึ้น
"นั่งก่อนนะคะท่าน ทำใจให้สบายก่อน"
สปันตติยางงที่วรรณาเสียงอ่อนเสียงหวานกับพญามารขนาดนั้น
แต่พอหันไปมองพญามาร
เขาก็จ้องเธอไม่ละสายตา
สปันตติยารู้ดีว่ารักสามเส้าได้เกิดขึ้นแล้ว

ราชาป่านูเปียได้เดินไปถึงโดมประติมากรรม
พอธิดาพญามารเห็นราชาป่านูเปียก็หยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่
แล้วหันมาสนใจราชาป่านูเปียแทบจะทันที

"ใครคะเนี่ย หล่อขนาดนี้ หน้าตาชวนฝันมาก"


"เป็นคนของโดมประติมากรรมรึเปล่าคะ เรามามีอะไรกันไหม
สนุกดีนะ ข้าเองชอบท่านมากเลย หล่อ ล่ำ ขอเอาให้หนำใจได้ไหม"
"ข้าคือราชาป่านูเปีย พ่อเจ้ามาตามกลับวังมาร
ตามข้ามาเถอะ จะได้ไปพบพ่อของเจ้า"
กล่าวจบ ราชาป่านูเปียก็เดินออกไป 
ธิดาพญามารตามเขาไป คงไม่อยากไปพบพ่อหรอก
แต่กำลังหลงราชาป่านูเปีย

พอราชาป่านูเปียกลับไปถึงที่เดิม
ธิดาพญามารก็เดินเข้ามา
หล่อนไม่ได้สนใจพ่อและหญิงสาวอีกสองคน
หล่อนกำลังจินตนาการถึงหุ่นล่ำ ๆ ของราชาป่านูเปีย

"ข้า ข้า เออ ..."
"กลับวังมารของเราเถอะนะ"
ธิดาพญามารหันไปหาพ่อ หล่อนมองสายตาของพญามาร
ที่มีต่อสปันตติยา
"ท่านพ่ออยากกลับจริง ๆ เหรอคะ"
ราชาป่านูเปียเสนอความเห็น
"ถ้าท่านยังไม่อยากกลับกัน จะพักที่ป่านูเปียก่อนก็ได้นะ"
ธิดาพญามารหันไปหาเขา
"เอาตามนั้นเลยค่ะ"