เริ่มเรื่อง บ้านเราฐานะปานกลาง บ้าน ตจว. เกิดเหตุไม่คาดคิดแม่เป็นเส้นเลือดสมองตีบตั้งแต่เราอายุ 16 ขายทรัพย์สินทุกอย่างไปจ่ายค่ารักษาแม่ เหลือแค่บ้านกับเงินเก็บของแม่1แสน เราไม่แตะต้องเงินของแม่เลยค่ะ ให้แม่ไว้ใช้เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน ไม่มีเงินเรียนหนังสือ เราต้องออกมาทำงานตั้งแต่อายุ16 ที่ กทม. เรียน กศน. ส่งเงินให้แม่ทุกเดือน 1เดือนกลับบ้านอาทิตย์ละ 2 วัน ให้ตาและป้าคอยดูแลแม่ ปัจจุบันแม่เดินได้ช่วยเหลือตัวเองได้ เช่นทำกับข้าว ล้างจาน เข้าใจทุกเรื่องที่พูด แต่แม่พูดไม่ค่อยได้ค่ะ หลังจากที่ตาเสีย อายุ18 ทุกอย่างเริ่มแย่ ป้าอยากดูแลครอบครัวตัวเอง จึงให้เราลาออกจากงานเพื่อที่จะมาอยู่กับแม่ แต่ทำงานที่ ตวจ. เราได้เงินเดือนแค่ 9,000 เพราะไม่มีวุฒิ ทำงาน กทม. เราได้ 15,000 ซึ่งเรายังเก็บเงินเรียนมหาลัยไม่ได้เลยค่ะ เราอยากเรียนหนังสือมากเพื่อเอาไปต่อยอดในอนาคต แต่ป้าไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เราพยายามอธิบายเหตุผลให้ป้าฟัง ให้เราไปดูแลแม่อย่างเดียว ไหนจะเงินดูแลแม่ เงินเรียนก็ไม่มี เงินใช้ในชีวิตประจำวันก็อดๆอยากๆ พ่อก็ไม่ติดต่อมาหาเรา เราใช้ชีวิตลำบากมากเลยค่ะ จะกินอะไร จะซื้ออะไรเราก็กลัวจะไม่มีเงินใช้ต่อในวันพรุ่งนี้ คิดสั้นมาแล้วหลายรอบ+กับเป็นโรคซึมเศร้า เราเหนื่อยและท้อมากเลยค่ะ เราประสบปัญหาแบบนี้มาตลอดตั้งแต่อายุ 16ปัจจุบันจะอายุ19แล้ว ยังไม่ได้เข้ามหาลัย หนักจนเกินจะรับไหวเราสู้แล้วสู้อีก ร้องไห้กับตัวเองหน้ากระจกทุกวัน
เราควรทำยังไงดีคะ? เราคิดอะไรไม่ออกจริงๆตอนนี้สมองมันตันไปหมดทุกอย่าง