https://m.ppantip.com/topic/42126346?sc=CS8pgsb

           หลังจากวันที่เกิดเรื่อง ก็ไม่ได้ยินหมาเห่าเลย คาดว่าทางนั้นน่าจะเอาไปเลี้ยงที่อื่น ผมก็โอเคนะครับ หมดปัญหาสักที จะได้ต่างคนต่างอยู่..... แต่เดี๋ยวก่อนหายนะกลับมาอีกเเล้วครับ

          ข้างบ้านเอาหมากลับมาเลี้ยงอีกเเล้วไว้ที่เดิมตรงกำเเพงที่ติดกับบ้านผม เสียงเห่ากลับมาหลอกหลอนตามเดิม ตอนเเรกก็เห่าไม่หนัก ผมก็พยายามปล่อยผ่าน ไม่สนใจ ไม่อยากมีปัญญา

          แต่คนพวกนี้เราไม่พูดยิ่งไม่สำนึก เวลาเห่า ร้องไม่ออกมาห้ามปล่อยให้เห่าไม่หยุด มีวันนึง เห่าเกือบครึ่งชั่วโมง  เวลาเห่าเสียงดังมาถึงในห้องนอนผม ผมพยายามกลั้นใจ จนทนไม่ไหว เลยเสียงดังถาม"จะปล่อยให้หมาเห่าอีกนานมั๊ยครับ"

          คำตอบที่พีคกว่าข้างบ้านคือ คุณพ่อผมตะโกนสวนบอกให้ผมหยุด แล้วมาพูดกลับมาว่า ไม่อยากจะมีปัญหา ให้ผมนิ่งๆอดทน รอให้มันเห่าตอน เที่ยงคืน หรือ จนคุณพ่อทนไม่ได้ ค่อยพูด ผมนี่สตั้นเลยครับ  ตอนนี้พอผมพูดกลับมาว่าผมมีปัญหาซะงั้น  ทำไมข้างบ้านถึงไม่คิดจะเเก้ไข เอาไปผูกหลังบ้าน หรือตรงอื่นที่ไม่รบกวนชาวบ้าน ทำไมตอนนั้นเสียงหมาเห่าหายไปเป็นเดือน ก็ทำได้นิครับ  แต่จู่ๆก็กลับมาสร้างความรำคาญ เดือดร้อนอีก

         ตอนนี้ผมคิดว่า ผมจะเป็นโรคประสาทแล้วครับ พอได้ยินเสียงหมาเห่าจะสะดุ้งทุกครั้งเลย  ตอนนี้ก็เริ่มเก็บหลักฐานตาม สมาชิกในนี้เเนะนำ อัดคลิปเก็บไว้เยอะๆ เอาไว้เป็นหลักฐานให้ทนายร้องต่อศาล (เขากล่าวว่า ถ้าไม่ทำอะไรก็ทนเสียงหมาเห่าไปตลอดชีวิตเถอะ)  และก็ซื้อปะทัดไว้ เผื่อจะใช้ได้ผล

          ผมคิดว่ากับเพื่อนบ้านเห็นแก่ตัว ไม่มีจิตสำนึกถ้าปล่อยเเบบนี้ ผมว่ายิ่งลุกลาม หนักขึ้นๆ ความอดทนไม่มีประโยชน์ เรานิ่งก็ยิ่งได้ใจ ยิ่งทำ ตอนนี้ผมคิดว่า บางทีผมคงต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นซะเอง ในเมื่อคุณพ่อพูดเเบบนี้ แต่ตอนที่เกิดเรื่องครั้งก่อน ท่านก็ไม่ยอมนะครับ คงไม่อยากมีปัญหาแหละ

           ตอนนี้สภาพจิตใจผมย้ำเเย่มากครับ ต้องออกจากบ้านทุกวัน เพราะไม่อยากได้ยินเสียงเห่า(ปกติจะทำงานที่บ้าน) สุขภาพจิตผมเสียไปหมดเเล้วครับ คุณเเม่ก็เบื่อเช่นกัน เเต่ตอนนี้ พอพูดอะไรไป คุณพ่อดันห้ามซะงั้น