คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะสนิทกันมากตั้งแต่ม.ต้นตอนี้ก็อยู่ม.ปลายค่ะอยู่ห้องเดียวกันเมื่อก่อนก็สนิทกันมากโทรคุยทุกวันแชทหากันตลอดไม่เคยขาดและเวลาอยู่โรงเรียนตัวเราติดกันไปไหนมาไหนกันสองคนแบบคบกันอยู่สองคนอ่ะเพราะต่างคนต่างไม่มีเพื่อนคบ555คือตอนนั้นเขาไม่มีแฟนนะคะ พวกเราสนิทกันจนรุ่นพี่ที่โรงเรียนคิดว่าพวกเราเป็นแฟนกัน555 จนพอมาช่วงนี้นางก็มีแฟนเราเริ่มมองว่าเพื่อนเปลี่ยนไปเราก็เข้าใจแหละแต่มันเริ่มเยอะเกิน คือเวลาที่มีคาบว่างยาวที่โรงเรียนมันก็จะไปนั่งกับแฟนเเล้วมันก็พาเราไปนั่งด้วย กัน3คนเราก็นั่งแหละแต่เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นอากาศ เรานั่งสักพักเดินออกไปจากโต๊ะที่เพื่นนั่งกับแฟนเรายอมเดินออกไปคนเดียวและไปอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่ม เพราะเรารู้สึกอึดอัดที่มานั่งทนอยู่มีแต่ความเงียบมันให้เรานั่งอยู่ พักหลังเรารู้สึกว่านิสัยมันก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วยจากเมื่อก่อนมันพูดมากตอนนี้ก็ไม่ค่อยพูดสักเท่าไหร่และเวลาที่เราพูดหรือถาม มันก็เมินคำพูดของเรา ส่วนเรื่องแชทตอนนี้ถ้าเราไม่ทักก็ไม่ได้คุย หรืออาจเป็นเพราะเราสนิทกันจนมองข้ามความรู้สึกของอีกฝ่ายและบางทีเราเลือกที่จะไม่พูดในการกระทำของมันพูดไปมันก็โกรธยอมรับความจริงไม่ได้