เเรกๆก็ดีหลังๆเริ่มเเย่? ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม นับวันเราก็เริ่มคิดว่าทุกวันนี้เราเป็นอะไรกัน จากที่เคยไปเที่ยวไหนหรือไปไหนบอกกันเสมอไปด้วยกันตลอดเเต่ทุกวันนี้ไปกับเพื่อน 🥲 นอนบ้านเพื่อน 😕 บ้านเพื่อนอยู่ที่ไหนเราก็ไม่รู้ถามก็ไม่ได้พูดไปก็หาว่าจะทะเลาะกันทำไม เราเองก็เป็นห่วงเป็นเเฟนกันเป็นห่วงบ้างไม่ได้หรืออย่างไร~ ไอ้เราพอไปไหนถามเอาๆนึกว่าอยู่รายการทีวี😅 บางครั้งโทรศัพท์เราก็ยุ่งไม่ได้จับนิดจับหน่อยเป็นรีบเเย่งคืน เเล้ววันนี้เลยออกไปตั้งเเต่เมื่อคืนเพื่อน ญ. มารับหน้าบ้าน ไปเที่ยวผับ ก่อนไปถามเรา "ไปไหมจะไปด้วยเปล่า? ชวนเเล้วนะ!" ไอ้เราก็บอก "โอเครไปด้วยเดะอาบน้ำ เเต่งตัว เเล้วจะไปกี่ทุ่ม" พอจะไปบอกเรา มีเเต่ผู้หญิงนะ ชวนเพื่อนเธอไปด้วยดิ่ มีเเต่เพื่อนเค้านะเธอรู้จักรึไง 😶 ถ้าไปคงต้องเเยกโต๊ะกันนะ ไอ้เราก็คิดในใจ(เอ้าจะชวนกันทำไมว่ะ เพื่อนกูจะรู้จักได้ไงเเค่ชื่อยังไม่บอกกูเลยหน้าก็ไม่เคยเห็น) เครไม่ไปก็ได้ตอนนั้น เเล้วเพื่อนก็มารับหน้าบ้าน เดล้วเราก็นอนรอว่าจะกลับตอนไหน 23.59น. กดโมจิหัวใจส่งมาให้เราเเล้วหายไปเลยถามอยู่ไหนตอนเช้ามาตอนอยู่บ้านเพื่อนเมา เเฮ้งค์อยู่ เราก็ถามให้ไปรับไหมมานอนบ้านมา เดะไปรับ อยู่ไหนตอนนี้ ตอบกลับเรามาว่า "ไม่ต้องมารับ กลับเองได้ อยู่บ้านเพื่อนเเค่นั้นเดะกลับเอง" เฮ้อชีวิตน้อชีวิตเราบอกไปห่วงมานอนบ้านมาเดะไปรับพูดไปก็หาว่าเราชวนทะเลาะจะกลับเองๆ เครๆ เราก็เอ้อซักผ้ารอเเล้วกันไม่ไปรับก็ไม่ไป 
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คิดว่าความรักคืออะไรกันครับ ถ้าเราพยายามทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเเล้วไม่มีค่าต้องทำอย่างไรดีครับ ทำอะไร อยู่ไหน ที่ไหน เราก็ไม่รู้ ถามก็ไม่บอกจะไปในทิศทางไหนดีครับ
ปล.ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นนะครับ