สวัสดีครับ ผมเป็นเพศชายรัยชายนี่ละครับ ทำงานแล้ว อายุ 32+ แล้วครับ ที่บ้านมีความคาดหวังเกี่ยวกับการมีครอบครัว
การมีลูกหลาน ถึงแม้ความจริง ใครๆ ก็ดูออกว่าผมเป็นเกย์ เกือบจะสาวด้วยครับ
บางที่วิธีคิดของผู้ใหญ่เข้าใจแหละครับว่าเป็นห่วงเรา กลัวเราไม่มีคนดูแล กลัวสมบัติที่ไร่ที่นาจะไปอยู่ที่ไหน
เคยอธิบายหลายครั้งแล้ว ว่าอย่ายึดติดกับสิ่งเหล่านี้ แต่บางครั้งการพูดไปก็เหมือนทำร้ายจิตใจพ่อแม่
ผมแคร์ความรู้สึกท่านมากเลยครับ
แต่ทุกวันนี้ บางทีก็เริ่มคิดเหมือนกัน อายุเท่านี้ อยากมีแฟนที่ยอมรับในสิ่งที่เราเป็น
พูดไปก็เหมือนความเห็นแก่ตัว เพราะที่ผ่านก็มีแบบชาย-ชาย ทั้งรุก ทั้งรับ
แต่ก็อยากมีครอบครัว ที่สามารถแสดงความห่วงใยกัน ไปไหนด้วยกันแบบไม่เขิน
ครับ ผมเป็นคนขี้เหงา แต่ผมก็ไม่รู้จะมีใครกล้าเข้ามาในชีวิตผมไหม
ผมมองโลกแง่ดีเสมอ รักก็คือรัก
ที่ผมมาโพสต์ ไม่รู้มาบ่น หรือมาบอก หรือว่าอะไร
จบข่าว
สับสนในความคิด และความเป็นจริง
การมีลูกหลาน ถึงแม้ความจริง ใครๆ ก็ดูออกว่าผมเป็นเกย์ เกือบจะสาวด้วยครับ
บางที่วิธีคิดของผู้ใหญ่เข้าใจแหละครับว่าเป็นห่วงเรา กลัวเราไม่มีคนดูแล กลัวสมบัติที่ไร่ที่นาจะไปอยู่ที่ไหน
เคยอธิบายหลายครั้งแล้ว ว่าอย่ายึดติดกับสิ่งเหล่านี้ แต่บางครั้งการพูดไปก็เหมือนทำร้ายจิตใจพ่อแม่
ผมแคร์ความรู้สึกท่านมากเลยครับ
แต่ทุกวันนี้ บางทีก็เริ่มคิดเหมือนกัน อายุเท่านี้ อยากมีแฟนที่ยอมรับในสิ่งที่เราเป็น
พูดไปก็เหมือนความเห็นแก่ตัว เพราะที่ผ่านก็มีแบบชาย-ชาย ทั้งรุก ทั้งรับ
แต่ก็อยากมีครอบครัว ที่สามารถแสดงความห่วงใยกัน ไปไหนด้วยกันแบบไม่เขิน
ครับ ผมเป็นคนขี้เหงา แต่ผมก็ไม่รู้จะมีใครกล้าเข้ามาในชีวิตผมไหม
ผมมองโลกแง่ดีเสมอ รักก็คือรัก
ที่ผมมาโพสต์ ไม่รู้มาบ่น หรือมาบอก หรือว่าอะไร
จบข่าว