คือเรื่องมีอยู่ว่า เราไม่เคยเห็นแม่แท้ๆกับพ่อแท้ๆตั้งแต่เป็นเด็ก ถูกเลี้ยงมาในสังคมอวยลูก อยากให้เป็นแบบที่ตัวเองอยากให้เป็นในความคิดผู้เป็นแม่ เราเจอเหตุการณ์ในครอบครัวไม่รู้เรียกครอบครัวไหม อยู่กับผู้ใหญ่ในสัมคมแม่เลี้ยงของเรา ต้องเรียนเก่ง ต้องรวย ต้องบังคับความเป็นตัวเองของเราความฝันของเรา ห้ามทุกอย่างเรื่องเพื่อน เรื่องเวลาไปไหนมาไหนก็ต้องกำหนดว่าเท่านี้ต้องกลับบ้านไม่กลับโดนตี น้าของเราเป็นทอมติดยามา3ปี แม่เลี้ยงเรารู้ทุกอย่างที่น้าเราเป็นแต่ปล่อยแบบละเลย ทั้งขายทั้งเสพเราเคยแจ้งตำรวจแล้วแต่หนีทัน จนเราชอบเก็บตัวมาตลอดจนขึ้นมหาลัย แล้วเราก็เป็นโรคซึมเศร้าอยู่ๆก็มีอาการร้องไห้ อยากตาย อยู่ไปก็ไม่มีความสุข เหมือนตายทั้งเป็นจนเราเกิดการกดดันตัวเอง มันมีที่มาที่ไปเสมอ เราอยากรู้ว่ามีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆคนไหนคล้ายๆเราบ้าง ต้องคบกับคนรวยคนมีฐานะ แต่เราแอบคบกับแฟนมาจะ4ปีแล้ว พอแม่เลี้ยงรู้ก็เกิดหยามฐานะแฟนเรา
อยากรู้ว่าคนเราต้องมีแฟนต้องรวยหน้าตาดีฐานะดีเสมอไปหรอ เรารักความธรรมดาเราไม่อยากอยู่แบบเลี้ยงกดดัน เราหนีแม่เลี้ยงไปอยู่กับแฟนผิดกฏทางสังคมไหมนี้เราก็อายุ22แล้ว
เหนื่อย
อยากรู้ว่าคนเราต้องมีแฟนต้องรวยหน้าตาดีฐานะดีเสมอไปหรอ เรารักความธรรมดาเราไม่อยากอยู่แบบเลี้ยงกดดัน เราหนีแม่เลี้ยงไปอยู่กับแฟนผิดกฏทางสังคมไหมนี้เราก็อายุ22แล้ว