เรื่องนี้เป็นเรื่องของคุณแพร เธอได้เล่าให้ฟังว่าเมื่อสามปีก่อน เธอเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดเพราะผีเจ้ากรรมนายเวร! มันทำให้พี่แพรต้องจดจำเรื่องนี้ไปตลอดชีวิต และอยากฝากเรื่องนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจกับทุกๆคนที่ผ่านมาอ่าน ว่าให้ทำชั่วกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันให้น้อยที่สุดและอยากให้หยุดความอิจฉาริษยาเสีย
เราจะเรียกว่าพี่แพรนะคะ เรากับพี่แพรได้มาเจอกันและสนิทกันมาก พี่แพรรู้ว่าเราชอบเรื่องผีสุดๆ เรามักจะถามพี่แพรตลอดๆว่ามีเรื่องผีจะเล่าให้ฟังมั้ย แต่พี่แพรก็บอกว่าไม่มีทุกครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่งพี่แพรตักสินใจเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง... แกคิดว่ามันคงจะดีถ้าเรื่องที่พี่แพรเล่าจะสอนอะไรเราได้บ้าง
ย้อนกลับไปเมื่อสามปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่แพรอายุ25ปีพอดี ซึ่งตามความเชื่อของคนไทยหลายๆคน ช่วงอายุนี้คือเข้าช่วงเบญจเพสแล้ว (ใครที่ไม่ทราบว่าเบญจเพสคืออะไรก็ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมกันเองนะคะ ) แต่ตัวของพี่แพรเองเกิดมา25ปี ไม่เคยเจอผีและเชื่อเรื่องเบญจเพสอะไรนี้เลย พอถึงวันเกิดครบอายุ25ปีช่วงเดือนมกรา คุณแม่ก็โทรมาhappy birthdayพี่แพร เพราะตอนนั้นพี่แพรทำงานอยู่ในกทม แล้วคุณแม่ก็บอกพี่แพรว่าเข้าช่วงเบญจเพสแล้วนะ จะทำอะไร จะไปไหนก็ใช้ชีวิตระวังๆหน่อย บวกกับคุณแม่ฝันไม่ดีด้วย แต่ไม่ได้บอกว่าฝันอะไรและพี่แพรก็ไม่อยากถามด้วย หลังจากนั้นก็คุยกับแม่ต่ออีกนิดหน่อยแล้วก็วางสายไป...
จนเริ่มมาเจออะไรแปลกๆหลังจากจุดเทียนเป่าเค้กพอดี พี่แพรอยู่อพาร์ทเม้น เพื่อนๆเลยซื้อเค้กมาเซอไพรซ์ แล้วก็มีปาร์ตี้ทำอะไรกินกันเล็กๆน้อยๆ หลังจากเป่าเทียนเสร็จก็เปิดไฟตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือ จังหวะที่ไฟกำลังจะสว่างพี่แพรเห็นว่ามีผู่หญิงคนหนี่งยืนอยู่ข้างหลังของเพื่อนพี่แพร แต่ลักษณะจะดูแปลกๆ คือจะไม่เหมือนคนยืนปกติ แต่จะดูเหมือนกับว่าคนคนนั้นโยกตัวไปมาอยู่ข้างหลัง แต่เห็นแค่แวบๆเดียว พอไฟสว่างชัดก็ไม่มีแล้ว ... ตอนนั้นพี่แพรก็คิดในใจว่า ชิ..ห..ย แต่รู้สึกกลัวอยู่แค่แปปเดียวก็ลืมเพราะเพื่อนๆก็จูงมือพี่แพรไปเต้นต่อ จนทุกคนเมาแล้วนอนกันที่ห้องของพี่แพร
พี่แพรตื่นมาอีกทีเพราะได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ก็สงสัยว่าเพื่อนคนไหนตั้งเวลาปลุกเอาไว้ พยายามมองหาว่าเสียงดังมาจากมือถือของใคร จนเห็นว่าพี่กิ๋น เพื่อนของพี่แพร นั่งนิ่งๆอยู่แล้วก็หันหน้าไปทางประตูทาง พี่แพรถามว่าเมิงเป็นอะไร แต่เพื่อนก็เงียบ เอาแต่จ้องไปทางประตูอย่างเดียว จนพี่แพรคลานไปหาเพื่อนคนนั้น(ที่คลานเพราะยังมึนๆอยู่) แล้วสะกิดๆเรียกว่าเมิงจ้องอะไร แล้วก็มองหน้าเพื่อน ก็เห็นว่าตอนนี้คือเพื่อนหลับตาอยู่ พี่แพรเลยหัวเราะเพราะคิดว่าเพื่อนอาจจะเมามากหรือไม่ก็คงจะละเมอ แต่แล้วพี่แพรก็ต้องหุบยิ้ม เมื่อพี่กิ๋นพูดว่า เข้ามาสิ เข้ามา ... พี่แพรตกใจเลยตวาดไปทีนึงว่าจะให้ใครเขัามากิ๋น เพื่อนพี่แพรก็หันมาแล้วก็ยิ้มทั้งที่หลับตานะคะ แล้วก็พูดว่า
"ตอนนี้เข้ามาแล้ว สุขสันวันเกิด" แล้วก็หงายตึงหลับไปเลย...
เจ้ากรรมนายเวรจ้องจะเอาชีวิต!
เราจะเรียกว่าพี่แพรนะคะ เรากับพี่แพรได้มาเจอกันและสนิทกันมาก พี่แพรรู้ว่าเราชอบเรื่องผีสุดๆ เรามักจะถามพี่แพรตลอดๆว่ามีเรื่องผีจะเล่าให้ฟังมั้ย แต่พี่แพรก็บอกว่าไม่มีทุกครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่งพี่แพรตักสินใจเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง... แกคิดว่ามันคงจะดีถ้าเรื่องที่พี่แพรเล่าจะสอนอะไรเราได้บ้าง
ย้อนกลับไปเมื่อสามปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่แพรอายุ25ปีพอดี ซึ่งตามความเชื่อของคนไทยหลายๆคน ช่วงอายุนี้คือเข้าช่วงเบญจเพสแล้ว (ใครที่ไม่ทราบว่าเบญจเพสคืออะไรก็ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมกันเองนะคะ ) แต่ตัวของพี่แพรเองเกิดมา25ปี ไม่เคยเจอผีและเชื่อเรื่องเบญจเพสอะไรนี้เลย พอถึงวันเกิดครบอายุ25ปีช่วงเดือนมกรา คุณแม่ก็โทรมาhappy birthdayพี่แพร เพราะตอนนั้นพี่แพรทำงานอยู่ในกทม แล้วคุณแม่ก็บอกพี่แพรว่าเข้าช่วงเบญจเพสแล้วนะ จะทำอะไร จะไปไหนก็ใช้ชีวิตระวังๆหน่อย บวกกับคุณแม่ฝันไม่ดีด้วย แต่ไม่ได้บอกว่าฝันอะไรและพี่แพรก็ไม่อยากถามด้วย หลังจากนั้นก็คุยกับแม่ต่ออีกนิดหน่อยแล้วก็วางสายไป...
จนเริ่มมาเจออะไรแปลกๆหลังจากจุดเทียนเป่าเค้กพอดี พี่แพรอยู่อพาร์ทเม้น เพื่อนๆเลยซื้อเค้กมาเซอไพรซ์ แล้วก็มีปาร์ตี้ทำอะไรกินกันเล็กๆน้อยๆ หลังจากเป่าเทียนเสร็จก็เปิดไฟตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือ จังหวะที่ไฟกำลังจะสว่างพี่แพรเห็นว่ามีผู่หญิงคนหนี่งยืนอยู่ข้างหลังของเพื่อนพี่แพร แต่ลักษณะจะดูแปลกๆ คือจะไม่เหมือนคนยืนปกติ แต่จะดูเหมือนกับว่าคนคนนั้นโยกตัวไปมาอยู่ข้างหลัง แต่เห็นแค่แวบๆเดียว พอไฟสว่างชัดก็ไม่มีแล้ว ... ตอนนั้นพี่แพรก็คิดในใจว่า ชิ..ห..ย แต่รู้สึกกลัวอยู่แค่แปปเดียวก็ลืมเพราะเพื่อนๆก็จูงมือพี่แพรไปเต้นต่อ จนทุกคนเมาแล้วนอนกันที่ห้องของพี่แพร
พี่แพรตื่นมาอีกทีเพราะได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ก็สงสัยว่าเพื่อนคนไหนตั้งเวลาปลุกเอาไว้ พยายามมองหาว่าเสียงดังมาจากมือถือของใคร จนเห็นว่าพี่กิ๋น เพื่อนของพี่แพร นั่งนิ่งๆอยู่แล้วก็หันหน้าไปทางประตูทาง พี่แพรถามว่าเมิงเป็นอะไร แต่เพื่อนก็เงียบ เอาแต่จ้องไปทางประตูอย่างเดียว จนพี่แพรคลานไปหาเพื่อนคนนั้น(ที่คลานเพราะยังมึนๆอยู่) แล้วสะกิดๆเรียกว่าเมิงจ้องอะไร แล้วก็มองหน้าเพื่อน ก็เห็นว่าตอนนี้คือเพื่อนหลับตาอยู่ พี่แพรเลยหัวเราะเพราะคิดว่าเพื่อนอาจจะเมามากหรือไม่ก็คงจะละเมอ แต่แล้วพี่แพรก็ต้องหุบยิ้ม เมื่อพี่กิ๋นพูดว่า เข้ามาสิ เข้ามา ... พี่แพรตกใจเลยตวาดไปทีนึงว่าจะให้ใครเขัามากิ๋น เพื่อนพี่แพรก็หันมาแล้วก็ยิ้มทั้งที่หลับตานะคะ แล้วก็พูดว่า
"ตอนนี้เข้ามาแล้ว สุขสันวันเกิด" แล้วก็หงายตึงหลับไปเลย...