ตอนก่อนคบเราไม่คิดว่าเขาจะพูดขอเงินบ่อยขนาดนี้ ตอนช่วงที่มาหากันแรกๆ มื้อแรกเขาออกให้เราก่อนนะ มื้อต่อไปเราต้องเป็นคนออกก่อนตลอดเพราะเขาไม่เป็นคนพูดเลยว่าแบบเดี๋ยวจ่ายให้ คือโอเคเราไม่ได้ต้องการให้เขาเลี้ยงเราต้องการแบบหารครึ่งอยู่แล้วเพราะเป็นคนขี้เกรงใจ แต่เราไม่ชอบเป็นฝ่ายออกก่อนทุกครั้งถ้าสลับกันอย่างละมื้อคือเราโอเค แล้วเป็นคนที่ไม่กล้าทวงไง ถ้าเราไม่ทวงเขาก็ยังไม่คืน จนคบไปเรื่อยๆเขาเริ่มพูดขอเงินบ่อยขึ้นซึ่งแบบไร้สาระมากอะตัวเขาเองก็ทำงานนะ คือพอเรารำคาญเขาก็จะชอบพูดประมาณว่าหยอกกก ซึ่งเรารู้ว่าถ้าได้ก็เอาอะ เราไม่เคยโอนให้นะเพราะเราเบื่อคนแบบนี้มาก เบื่อทุกคนที่ชอบพูดขอเงิน ยกเว้นพ่อแม่ตัวเอง เราไม่ชอบให้พูดว่าขอเงินหรือซื้ออะไรให้หน่อยคือในความคิดเราถ้าเราอยากซื้อให้หรือให้เราคงให้เองไม่ใช่มาขอกันแบบนี้ถึงจะเป็นแฟนกันก็เถอะ แต่เราไม่กล้าพูดกับเขาตรงๆ ใครพอมีวิธีพูดถนอมน้ำใจมั้ยคะ คือเราคิดว่าเราทนไม่ไหวแหละกับคนแบบนี้อีกสักพักคงเลิกแต่ตอนนี้อยากพูดอะไรก็ได้ให้เขารู้ว่าเราไม่ชอบเผื่อเขาจะปรับตัว เอาจริงเราไม่กล้าขอเงินใครเลยนะแบบเราเกรงใจอะ ยิ่งพูดบ่อยๆแบบนี้ยิ่งนึกถึงอีกฝ่ายเลยว่าเขาจะรู้สึกยังไง แต่นี่เล่นแบบขอทุกอย่างเลยอะ ค่าข้าว ค่าของกิน คืออันนี้มีพ่อแม่ไหม ทำไมไม่ลองขอพ่อแม่ดูก่อนได้ไม่ได้ ขัดสนยังไงค่อยมาบอกอันนี้ให้ยืมก่อนได้จริงๆ ของขวัญเสื้อผ้าคือไม่ต้องขอ ถึงเวลาอยากให้เดี๋ยวซื้อให้เอง มีการบอกด้วยนะว่าถ้ามาหากัน ถ้าเธอเลี้ยงอันนี้เค้าก็ไปได้หมด คือแบบพูดออกมาได้ไง คือต้องการคนที่มีอนาคตให้นะเว้ย ไม่ใช่ภาระ😆 ถึงจะแค่อายุ 20 ก็เหอะแต่เราก็ไม่ได้อยากมีแฟนเล่นๆอะค่ะ อยากได้คนที่จริงจังดูแลได้ ปล.คือเค้าพูดแกล้งหยอกแต่เราไม่ชอบอะค่ะมันบ่อยไปแบบวันนึงแทบจะพูดแต่คำนี้ ทำยังไงหรือมีวิธีพูดถนอมน้ำใจแบบไหนบ้างไหมคะอยากให้เขาปรับตัว ขอบคุณมากค่ะ