คือเรารถล้ม 3เดือนที่ผ่านมา บริเวรหัวเก่าและขา ซึ่งตั้งแต่ช่วงนั้นจนถึงปัจจุบันเรารักษาแผลอย่างดีไม่ให้โดนแดดเลยเพราะกลัวแผลดำ ทุกครั้งที่ออกไปข้างนอกเราใส่กางเกงขายาวตลอด ไม่เคยใส่สั้นเพราะไม่มั่นใจในขาของตัวเองไปแล้ว เพราะรอยแผลมันน่าเกลียด เวลาไปเรียนเราต้องใส่ชุดนักเรียนซึ่งต้องเห็นแผลเป็นของเรา เราเลยใช้ผ้าก๊อชพันขาทั้ง2ข้างมาตลอดเพราะเราไม่อยากให้แผลโดนแดด (ซึ่งมันเหมือนเราใส่กางเกงขายาวแล้วใส่กระโปรงทับ)
แล้วเพื่อนกลุ่มเราจะแซวเราตลอดค่ะทุกครั้งว่า " ใส่กางเกงมาทำไมนี่หน้าร้อน " เลิกใส่กางเกงซ้อนมาสักที อายเขา" แผลชาตินี้ก็ไม่หายหรอก "
ซึ่งเราก็ไม่ได้อยากใส่มาอยู่แล้วไง แต่ต้องทนใส่มาเพราะต้องรักษาแผลเป็น บางทีเราพูดทุกครั้งว่าเราไม่ตลก เราเครียดนะ เราไม่มั่นใจ แต่เขาก็ยังตลกทั้งๆที่มันไม่ควรตั้ฃแต่เราพูดว่าเราไม่ตลกด้วยแล้วอ่ะ เราทุกข์ใจค่ะ เราอยากแผลหายเร็วๆ จะไปเลเซอร์เราก็ไม่ได้มีเงินมากมายแค่ซื้อยาแผลเป็นมาทาก็หลายบาทแล้ว หลอดนึงราคาไม่ใช่ 50-60บาท ส่วนมาก 250+ตลอด  แล้วเราแผลเยอะค่ะ ต้องทาจนกว่าจะจางก็หมดไปหลายบาทมาก ตอนนี้ผ่านมา3เดือน ก็ดีใจค่ะที่จางลงมานิดหน่อย ทุกวันนี้มีแค่แฟนที่พูดฮีลใจเรา ว่ามันดูจางลงนะ มันไม่น่าเกลียดนะ ทำให้เราดีขึ้นมากๆค่ะแต่เราก็ต้องเสียใจกับคำพูดเพื่อนในทุกวันเหมือนกัน เราอยากใส่กระโปรงอยากใส่ชุดสวยๆมากค่ะ แต่เราก็ไม่กล้าใส่เลยเพราะขาที่มีแผลเป็นใหญ่ ทำให้เราหมดไฟในหลายๆอย่างเลย 😭