ขอยกให้เป็นที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตเลยล่ะกัน คือเรานอนกลางวันเป็นช่วงเวลาประมาณ5โมงเย็นจริงๆก็หลับๆตื่นมาตั้งเเต่บ่ายสองฝันมาก่อนหน้านั้นประมาณ2-3เรื่อง เเต่หลับลึกจริงๆตอน5โมง
*เรื่องมันเริ่มที่ว่าเราออกเดินทางจากบ้านเข้ามาในป่ากับญาติๆหลายคนอยู่ๆก็มาหยุดกลางป่าลึกเเละมีคลองขวางกั้นอยู่ พ่อก็เลยบอกว่าให้รอตรงนี้เล่นน้ำรอไปก่อน เดี๋ยวพ่อกลับมา ซึ่งเรารออยู่กับลูกพี่ลูกน้องอีก3คนเเละผู้ชายเเก่คนนึงเราเห็นหน้าเขาไม่ชัดเเต่รูปร่างเขาคล้ายกับปู่ของเราที่เสียไปเเล้ว ทั้งหมดรออยู่กลางลำคลอง สักพักได้ยินเหมือนมีเสียงหมู่บ้านอยู่ใกล้ๆเเต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร อยู่ๆก็มีผู้หญิงเดินถือกระกร้าใส่อะไรมาสักอย่างมาบอกให้พวกเราลองกินดู ตอนนั้นคือเริ่มรู้สึกเเปลกเเละใจไม่ดีเเล้ว เราตะโกนบอกน้องไปว่าอย่ากินน่ะ ผู้หญิงคนนั้นทำท่าทีโกรธเเล้วรีบเดินหายเข้าไปในป่า ไม่นานก็ได้ยินเสียงหมู่คนกำลังพูดหรือท่องภาษาอะไรก็ไม่รู้เสียงดังทั่วป่าไปหมดพูดตามตรงว่าใจเสียสุด พ่อก็ไม่ยอมกลับมาสักที ก็เลยพยายามจะพาทุกคนออกไปจากที่นี่เเต่พยายายามจะออกจากคลอง ออกเท่าไหร่ก็ออกไม่ได้พาขึ้นได้ก็ไหลกลับมาเหมือนเดิมทั้งที่ตลิ่งไม่ได้ชันเลย สักพักก็เริ่มมีคนมาจากที่อื่นซึ่งเราไม่รู้ว่ามากไหนเเต่ความรู้สึกคือใจชื้นขึ้นมาไม่เหมือนตอนผู้หญิงคนนั้นมา เเต่อยู่ได้ไม่นานก็เหมือนมีคนจากในหมู่บ้านเเต่งตัวเหมือนกันทั่งชายทั้งหญิงเสื้อผ้าจะสีโทนน้ำตาลอ่อนๆ เริ่มมาจับตัวคนที่อยู่ในคลองเอาไปกิน ภาพที่เห็นคือโดนควักใส้ จกตา กัดฉีกเนื้อกิน เราหนีสุดชีวิตพยายามจะว่ายน้ำไถหลบไปตามพงหญ้าเเนวตลิ่ง ซึ่งตอนนั้นเหลือเราเเค่คนเดียว ญาติๆเราหายไปหมดคนที่นอนตายอยู่ก็เป็นคนไม่คุ้นหน้า เราไถไปเรื่อยเเบบหลบหลีกสายตาเเต่ไม่ได้มองด้านบน พอเราเงยขึ้นไปปรากฏว่ามีอีกคนที่นั่งกินอยู่บนตลิ่งตรงกันที่เราอยู่เป๊ะๆ คือคิดว่าคงโดนเเล้วเเน่ๆเพราะเหมือนจะจ้องมาที่เเล้วพร้อมจะกระโจนลงมาใส่เราเเล้ว เราก็เลยพยายามจะว่ายไปอีกฝั่งเเต่ไปไม่ได้เหมือนมันติด เเต่สาธุบุญมีผู้หญิงใส่ชุดสีขาวคล้ายชุดเเม่ชีกระโดดลงมาเเล้วถีบส่งเราไปอีกฝั่ง บอกว่าให้รีบขึ้นไปอีกฝั่งเเล้ววิ่งตรงไปอย่าหันกลับมาเเละอย่าหยุด น้ำในคลองเปลี่ยนเป็นสีเเดงเลือดเราตะเกียดตะกายขึ้นอีกฝั่งก่อนขึ้นเราเห็นเหมือนกะโหลกควายอันใหญ่มากเเต่เห็นเเค่ส่วนเขากำลังลอยขึ้นจากน้ำ ผู้หญิงชุดขาวตะโกนอีกว่ารีบไปเดี๋ยวจะไม่ทันเเต่เสียงเหมือนกำลังต่อสู้กับอะไรสักอย่าง เราไม่ได้หันดูเพราะโดนสั่งห้ามไว้ พอขึ้นได้เราวิ่งสุดชีวิตทางข้างหน้ามีเเสงสีขาวนวล ความพีคคือวิ่งทะลุมาเเล้วสะดุ้งตื่นทันที เเละเวลาที่ตื่นคือ 17:59 เเละหยิบโทรศัพท์โทรหาเเม่ทันที
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ 
ฝันว่าหลงป่าเจอดีจนเกือบออกมาไม่ได้ มีลางบอกเหตุอะไรไหม
*เรื่องมันเริ่มที่ว่าเราออกเดินทางจากบ้านเข้ามาในป่ากับญาติๆหลายคนอยู่ๆก็มาหยุดกลางป่าลึกเเละมีคลองขวางกั้นอยู่ พ่อก็เลยบอกว่าให้รอตรงนี้เล่นน้ำรอไปก่อน เดี๋ยวพ่อกลับมา ซึ่งเรารออยู่กับลูกพี่ลูกน้องอีก3คนเเละผู้ชายเเก่คนนึงเราเห็นหน้าเขาไม่ชัดเเต่รูปร่างเขาคล้ายกับปู่ของเราที่เสียไปเเล้ว ทั้งหมดรออยู่กลางลำคลอง สักพักได้ยินเหมือนมีเสียงหมู่บ้านอยู่ใกล้ๆเเต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร อยู่ๆก็มีผู้หญิงเดินถือกระกร้าใส่อะไรมาสักอย่างมาบอกให้พวกเราลองกินดู ตอนนั้นคือเริ่มรู้สึกเเปลกเเละใจไม่ดีเเล้ว เราตะโกนบอกน้องไปว่าอย่ากินน่ะ ผู้หญิงคนนั้นทำท่าทีโกรธเเล้วรีบเดินหายเข้าไปในป่า ไม่นานก็ได้ยินเสียงหมู่คนกำลังพูดหรือท่องภาษาอะไรก็ไม่รู้เสียงดังทั่วป่าไปหมดพูดตามตรงว่าใจเสียสุด พ่อก็ไม่ยอมกลับมาสักที ก็เลยพยายามจะพาทุกคนออกไปจากที่นี่เเต่พยายายามจะออกจากคลอง ออกเท่าไหร่ก็ออกไม่ได้พาขึ้นได้ก็ไหลกลับมาเหมือนเดิมทั้งที่ตลิ่งไม่ได้ชันเลย สักพักก็เริ่มมีคนมาจากที่อื่นซึ่งเราไม่รู้ว่ามากไหนเเต่ความรู้สึกคือใจชื้นขึ้นมาไม่เหมือนตอนผู้หญิงคนนั้นมา เเต่อยู่ได้ไม่นานก็เหมือนมีคนจากในหมู่บ้านเเต่งตัวเหมือนกันทั่งชายทั้งหญิงเสื้อผ้าจะสีโทนน้ำตาลอ่อนๆ เริ่มมาจับตัวคนที่อยู่ในคลองเอาไปกิน ภาพที่เห็นคือโดนควักใส้ จกตา กัดฉีกเนื้อกิน เราหนีสุดชีวิตพยายามจะว่ายน้ำไถหลบไปตามพงหญ้าเเนวตลิ่ง ซึ่งตอนนั้นเหลือเราเเค่คนเดียว ญาติๆเราหายไปหมดคนที่นอนตายอยู่ก็เป็นคนไม่คุ้นหน้า เราไถไปเรื่อยเเบบหลบหลีกสายตาเเต่ไม่ได้มองด้านบน พอเราเงยขึ้นไปปรากฏว่ามีอีกคนที่นั่งกินอยู่บนตลิ่งตรงกันที่เราอยู่เป๊ะๆ คือคิดว่าคงโดนเเล้วเเน่ๆเพราะเหมือนจะจ้องมาที่เเล้วพร้อมจะกระโจนลงมาใส่เราเเล้ว เราก็เลยพยายามจะว่ายไปอีกฝั่งเเต่ไปไม่ได้เหมือนมันติด เเต่สาธุบุญมีผู้หญิงใส่ชุดสีขาวคล้ายชุดเเม่ชีกระโดดลงมาเเล้วถีบส่งเราไปอีกฝั่ง บอกว่าให้รีบขึ้นไปอีกฝั่งเเล้ววิ่งตรงไปอย่าหันกลับมาเเละอย่าหยุด น้ำในคลองเปลี่ยนเป็นสีเเดงเลือดเราตะเกียดตะกายขึ้นอีกฝั่งก่อนขึ้นเราเห็นเหมือนกะโหลกควายอันใหญ่มากเเต่เห็นเเค่ส่วนเขากำลังลอยขึ้นจากน้ำ ผู้หญิงชุดขาวตะโกนอีกว่ารีบไปเดี๋ยวจะไม่ทันเเต่เสียงเหมือนกำลังต่อสู้กับอะไรสักอย่าง เราไม่ได้หันดูเพราะโดนสั่งห้ามไว้ พอขึ้นได้เราวิ่งสุดชีวิตทางข้างหน้ามีเเสงสีขาวนวล ความพีคคือวิ่งทะลุมาเเล้วสะดุ้งตื่นทันที เเละเวลาที่ตื่นคือ 17:59 เเละหยิบโทรศัพท์โทรหาเเม่ทันที
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้