สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องอยากจะเล่าให้ทุกคนฟังเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวผมเองในวัย 22ปี ที่ผิดพลาดที่ไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้แล้วครับ เข้าเรื่องเลยดีกว่า ผมเป็นชายรักชาย เกย์ หรือชาวLGBTQIA+นั่นแหละครับ คือผมคบกับแฟนได้ 5ปีครับ แต่พอวันหนึ่งผมกับแฟนทะเลาะกันหนักมากเรื่องเดิมๆตลอดมา3-4ปีนี้ คือแฟนผมเขาToxicมากๆ ไม่เอาการเอางาน ขี้เกียจ ผมป้อนสิ่งดีๆให้ เขากลับปฏิเสธทุกอย่าง ไม่รับอะไรทั้งนั้น ผมค่อยช่วยเหลือเขาตลอดเลยจนผมเหนื่อยต้องกลับมาถามตัวเอง ทบทวนหลายๆอย่าง หลังจากเลิกกันได้2เดือน อยู่ดีๆผมอยากตรวจเลือดขึ้นมา (ขอเกริ่นก่อนนะครับ ผมกับแฟนมีอะไรกันไม่เคยใส่ถุงยางเลยตลอด5ปีและไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นเลยทั้งผมกับแฟน ตอนนั้นผมก็ยังเด็ก ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ด้วย🥲😞) ก็ไปรพ.ตรวจเลือด หมอบอกผมว่าเลือดผมบวก ผมทั้งอึ้งทั้งช็อกอยากจะร้องไห้ออกมาต่อหน้าหมอ ตอนนั้นคือจุกอกมาก ร้องไห้ไม่ออก หายใจไม่ออก กลัว กังวลไปหมด หมอก็ให้กำลังใจแต่ยังไม่พอที่จะฮีลใจผมได้เลย พอตรวจเสร็จทางรพ.ก็นัดวันเจอหมอเฉพาะทาง(นัดวันอาทิตย์นี้ไว้ว่าคงได้คำปรึกษาดีๆและได้ยากินนะ ปล.เป็นรพ.เอกชนที่ทำงานห่วยมากๆ) ผมอยากใช้พื้นที่ตรงนี้เตือนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนที่แวะมาอ่านเรื่องของผมนะครับและผมอยากปรึกษาว่าเพื่อนๆที่ติดHIVใช้ชีวิตยังไง มีแฟนได้ไหม รักษานานไหมกี่ปีที่จะไม่สามารถแพร่เชื้อให้กับคนอื่นได้ ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ❤️