ยามิชิไบมาถึงครึ่งทางแล้ว มาด้วยชื่อตอนที่ดูแปลกๆ ในเชิงเป็นวลีหรือคำพูด
และตอนนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งตอนที่มาฉากตัวอย่างในช่วงเปิด Season ครับ

---

ยามิชิไบ Season ที่ 11 ตอนที่ 7: ไม่ใช่แล้วนะ,คุณพ่อ (ทำซ้ำจาก Season 1 ตอนที่ 7)

เป็นเรื่องราวของพ่อทาคาชิ ที่กำลังพาลูกชายทาคุยะเข้านอน
ทาคุยะอยากให้พ่อเล่าเรื่องนั้นอีกครั้งหนึ่ง ที่พ่อกับแม่เคยไปรั่วท้าผีขี้โม้ดาเมเชิ
ที่โรงแรมร้าง แต่ลูกบอกว่าเป็นพยาบาลร้าง
และพ่อก็บอกว่าในนั้นมีซอมบี้ แต่ลูกบอกว่าเป็นเสียงร้องขอความช่วยเหลือของผู้หญิง...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ฝ่ายแม่จะไปตามหาผู้หญิงหวังจะช่วย
แล้วผีผู้หญิงก็อยู่ข้างหลัง ทำเอาแม่ตกใจผีจนเดินไม่ได้
พ่อก็เลยยกแม่หนีออกไปด้วยกัน และก็จบเรื่อง...
 
แต่ลูกบอกว่าไม่ใช่! พ่อหนีออกมาคนเดียว
พ่อทิ้งแม้ไว้และหนีออกมาคนเดียว

ครั้นพ่อเรียกชื่อเขา แต่เขาบอก "ไม่ใช่" 
และถามพ่อว่าเขาจะมีชื่อนั้นจริงๆ หรือ?
เพราะพ่อทิ้งแม่ไว้และหนีมาคนเดียวแบบนี้
ก็ไม่ได้แต่งงาน แล้วจะมี "เขา" เกิดมาได้ยังไง???

และบอกว่า... พ่อ "ยังอยู่ในโรงพยาบาลร้าง"...

ทาคาชิ ถูกวาร์ปฉากมายังโรงพยาบาล ด้วยเสียงลูกที่บอกว่า "อยากจะช่วยแมไม่ใช่หรือ?"
และขอร้องให้พ่อ ช่วยเขาและแม่ด้วย

พ่อตอบตกลง และแม่ก็เชิดสิงโตเข้าใส่ในทันที!!!
พ่อกลัวอย่างสุดขีด ลูกถามว่าจะหนีอีกแล้วเหรอ?
พ่อพยายามจะตั้งสติ คิดว่าเป็นภาพลวงตา
และผีแม่ถามว่าจะหนีออกจากโลกแห่งความจริงแล้วเหรอ?
ผีลูกก็เลยตัดสินว่า พ่อเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย...

 บทวิเคราห์:
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าดูด้วยตาเปล่า จะเห็นว่า พ่อทาคาชิส่งทาคุยะเข้านอน
และเอาเรื่องล่าท้าผีมาเล่าให้ฟัง ก่อนที่ลูกบอกว่าที่พ่อเล่ามานั้นมันไม่ใช่
โดยบอกว่า พ่อกับแม่เข้าไปที่โรงพยาบาลร้าง พอเจอผี ก็หนีออกมาคนเดียว
พอหนีออกมาคนเดียวแล้ว จะได้แต่งงาน และจะมีลูกอย่างไร
แล้วตัดฉากว่าพ่อยังอยู่โรงพยาบาลร้างที่นั่น...

ดังนั้น สิ่งที่ผมวิเคราะห์ได้คือ... ทาคาชิยังอยู่ที่โรงพยาบาลร้าง
พอเจอผีหลอก ก็ทิ้งแฟนหนีออกมา แต่ก็ติดแหงกถูกกักขังในโรงพยาบาลร้างนั้นต่อไป

ในฉากจบที่ลูกและแฟนบอกว่า "จะหนีออกจากโลกแห่งความเป็นจริงเหรอ?"
ผมขออ้างอิงจากตรงนี้ว่า...  ฉากแรกที่เราเห็นนั้น
เป็นมโนภาพอนาคตในฝันของทาคาชิ ที่อยากจะแต่งงานกับแฟน และมีลูกชื่อมาคุยะ
แล้วอยากจะเล่าเรื่องสนุกๆ ของตัวเองกับแฟน ให้ลูกฟัง นั่นเองครับ

ส่วนเด็กคนนั้น ก็คือ "ผี" เด็กที่อยู่ในโรงพยาบาล มาร่วมหลอกทาคาชิ
และทาคาชิคิดว่าเป็นลูกชื่อทาคุยะครับ

โดยสรุปคือ: ทาคาชิ (กับแฟน) โดนผีหลอกในโรงพยาบาลผีสิง จนเสียสติ
และทาคาชิไปมโนว่าแต่งงานกับแฟน มีลูกชื่อทาคุยะ
พอเล่าเรื่องนั้น ก็ถูกผีทาคุยะเตือนสติดึงกลับมาที่เดิม

สำหรับการ "ทำซ้ำ" ของตอนนี้ ทำให้ผมเห็นภาพของ Season 1 ตอนที่ 7 แบบชัดเจน
ว่ากันว่าตอน "ขัดแย้ง" นั้นก็มีฉากโรงพยาบาลร้าง การล่าท้าผี การสับรางหลอกคนดู
ทำให้ตอนนั้น เป็นตอนที่พีคที่สุดของ Season 1 ด้วยวลีขึ้นสมองว่า...

"เดะ เตะ โม อี้ โหนวววววววววววววววว" (ขอออกไปได้ไหม) 
แน่นอนครับ ความ "ขัดแย้ง" ในตอนนั้น ทำให้ใครก็ๆ ยกให้เป็น THE BEST OF THE BEST ของ Season 1 ไปเลย

พอมาเทียบกับตอนปัจจุบัน ก็ลงเลข 7 เหมือนกัน 
และเนื้อเรื่องคือ พ่อทาคุยะเล่าอะไรที่ "ขัดแย้ง" กับความเป็นจริงไว้เยอะ
และก็สร้างความหลอนแบบโครมๆ ที่อาจจะถือว่า "เหมือนเป๊ะ" เลยก็ได้ครับ

แง่คิดและสิ่งที่สะท้อน:
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สำหรับตอนนี้ มีแง่คิดถึง "ความคิดถึงความสะดวกสะบายยามวิกฤติ" หรือ "ความคิดถึงความสุขในยามทุกข์"

เวลาเราตกอยู่ในสภาวะวิกฤติหรือทนทุกข์อะไรสักอย่าง
เราอาจจะเกิดมโนภาพ นึกถึงสิ่งที่เราเคยสะดวกสบาย หรือ สิ่งอยากจะทำในอนาคต

ยกตัวอย่างคร่าวๆ ถึงการไปออกค่ายในป่าสัก 7 วัน
หรือพึ่งย้ายมาอยู่หอใหม่ๆ หรือย้ายมาอยู่ในที่ๆ ความสะดวกเข้ามาไม่ถึง
คนเหล่านั้นอาจมีอาการคิดถึงบ้าน คิดถึงความสะดวกสบายที่เคยมี

หรือคนที่เคยสูญเสียสัตว์เลี้ยงไป ก็นึกถึงสัตว์เลี้ยงที่เคยเลี้ยง และความสุขที่เคยอยู่ร่วมกันมา

หรือ คนที่ผิดหวังเพราะใครสักคน เพราะคาดหวังให้คนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดี
พอไม่ได้ดั่งหวัง ก็เสียใจ เสียศูนย์ ก็เลยนึกถึงสิ่งที่อยากให้เกิดขึ้น โดยไม่มีวันเป็นความจริง

มันเป็นความตัดพ้อว่า "ทำไมฉันเป็นแบบนี้ ทำไมฉันไม่ได้รับความสุขแบบอย่างที่ต้องการ"
เหมือนกับมีม Exception and Reality ที่เห็นกันบ่อยๆ ในยุค 2010s ครับ


อย่างในตอนนี้ ทาคาชิพาแฟนหลงเข้าไปในโรงพยาบาลร้าง โดนผีหลอกสารพัด จนตกที่นั่งลำบาก
และสร้างมโนภาพว่า อยากจะแต่งงานกับแฟนสาว มีลูกชื่อทาคุยะ มีบ้านที่อบอุ่น และเล่าเรื่องสนุกๆ ให้ลูกฟัง
มโนภาพสลายไปกับ เด็กผี ที่กำลังมาเตือนสติบอกความจริงว่า ทาคาชิ ยังคงอยู่ที่นั่นอยู่
และก็เสียสติ แยกความจริงกับความฝันไม่ออกไม่ได้ จึงถูกกักขังไว้ในโรงพยาบาลร้างตลอดกาลในตอนจบ

สรุปความน่ากลัว:
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความน่ากลัวของตอนนี้ ขนลุกขนชัน จู่โจมมาแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเลยทีเดียว จังหวะหลอก เสียงหลอนได้ตรงจังหวะมาก
และสร้างความสับสน หักมุมได้สุดๆ แค่ฉากซอมบี้ที่ไม่ได้เกี่ยวกับเหตุการณ์จริงยังสะพรึงได้
จังหวะผีหลอก มาแบบไม่พัก และสถานที่รกร้างก็แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวเป็นฐานเดิมอยู่แล้ว

ผมได้ย้อนกลับไปดูตอน "ขัดแย้ง" หลายๆ ครั้ง แม้จะชินแล้ว แต่ก็ชอบกรอไปดูฉากเชิดสิงโตบ่อยๆ 
อย่างในตอนนี้ก็เช่นกัน แม้จะรู้สึกชินอย่างเร็ว แต่ก็ยังแฝงความหลอนไว้ได้เทียบเท่ากับตอนเก่า ดังนั้น 

ระดับความน่ากลัวของตอนนี้ให้: 10/10 ครับ


เวลาเราเจอ "ผีหลอก" ไม่ได้หมายความว่าผีมาทำท่าทางอะไรให้คนได้หวาดกลัว
แต่ผีก็ยังสามารถ สร้างมโนภาพ หรือ ปั่นหัวให้สับสนปนเปไปได้
นี่อาจจะเป็นสาเหตุ ที่ทำไมคนไทยถึงเรียกอากัปกริยานั้นว่า "ผีหลอก"

ในตอนนี้คงมีอะไรให้คิดได้หลายๆ ด้าน ใครดูแล้วคิดอย่างไร
เห็นเหมือน หรือเห็นต่าง หรือมีมุมมองอื่นๆ ก็มาแสดงความเห็นได้เช่นเดิมครับ

---

Offical Site : https://www.tv-tokyo.co.jp/anime/yamishibai11/
กระทู้หัวข้อ Season 11 : https://ppantip.com/topic/41990231

กระทู้ตอนก่อนหน้า : https://ppantip.com/topic/42167842
กระทู้ตอนต่อไป : (เร็วๆ นี้)

กระทู้ตอนเก่าๆ ที่เกี่ยวข้อง : (Season 1 ตอนที่ 7)  / https://youtu.be/-9I_KkCHEYk