สวัสดีครับ ผมมีเรื่องกลุ้มใจเกี่ยวกับปัญหาของชีวิตคู่ที่อยากจะมาแชร์ และขอคำปรึกษาหน่อยครับ
เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนได้ประมาณ 4ปีแล้ว แต่พวกเราไม่เคยมีอะไรกันเลยครับ ต้องเล่าท้าวความก่อนว่าทางบ้านมีประเภณีเลี้ยงผีปู่ย่ามานานหลายรุ่นแล้ว โดยแฟนของผมได้ไหว้ กับผีปู่ย่าและสัญญากับพวกท่านว่าจะไม่มีอะไรกับใครจนกว่าจะแต่งงาน เป็นสามีภรรยากับคนๆนั้น หรือรู้สึกว่ามั่นใจกับคนๆนั้นจริงๆถึงจะมาไหว้ขอพวกท่าน
ในช่วงแรกๆที่เราคบกัน แน่นอนว่าจะต้องมีช่วงเวลาที่เปรี่ยว และต้องมีอะไรกัน ซึ่งจังหวะนั้น แฟนผมก็ได้อธิบายเรื่องดังกล่าวให้ฟัง โดยที่ผมก็ไม่อยากที่จะยอมรับมันสักเท่าไหร่ แต่ผมก็ต้องจำใจที่จะไม่ทำ เพื่อความสบายใจของแฟน และทางบ้านแฟนด้วย. ต้องอธิบายก่อนว่าเวลาที่พวกเราจะมี Sex กัน แฟนของผมจะใช้วิธี Oral sex, การช่วยผมโดยใช้มือของเขา หรือแม้กระทั้งเวลาที่จะทำกัน ผมจะต้องเอาของผมไปแตะบริเวณช่องคลอดของเขาจากทางด้านหลัง และใช้ขาหนีบ หรือแก้มก้นหนีบของผมเอาไว้และดึงเข้าๆออกๆหมือนกับมีอะไรกัน แต่ไม่ได้สอดใส่ ซึ่งทางผมเองรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่ทำแบบนี้ และรุ้สึกหมดอารมณ์ไปเอง. เราเป็นแบบนี้กันมา 2-3ปี จนแฟนผมรู้สึกมั่นใจว่าผมคือคนที่ใช่ แต่ในขณะนั้น ใช่ครับ ผมนอกใจเธอ นั่นจึงเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ความเชื่อมั่นที่แฟนมีให้ต่อผมหายไปจนหมด ผมกลับมาหาเธอ และคบกับเธออีกครั้ง โดยที่กินเวลามาเป็น 4ปี (ต้องยอมรับกันตามตรงว่าผมเองก็มีส่วนผิดที่นอกใจเธอเหมือนกัน)
หลังจากที่ความรู้สึกของแฟนผมหายดี เขาจึงได้คิดที่จะมอบความ Virgin ให้กับผม โดยให้ทางบ้านไปทำพิธีไหว้ผีปู่ย่า เนื่องจากว่าแฟนผมทำงานที่ต่างจังหวัด จึงไม่สามารถที่จะไปไหว้ด้วยตัวเองได้ ซึ่งปัญหาของผมมันอยู่ตรงนี้ครับ เชื่อไหมครับ ว่าผมดันไม่ได้มีความรู้สึกที่อยากจะมี Sex กับแฟนของผมซะแล้ว Mind set ของผมที่ใช้ชีวิตร่วมกันกับแฟนมันกลายเป็นว่า เราไม่จำเป็นต้องมีอะไรกันก็อยู่ได้นี่นา ถึงไม่ได้มีอะไรกันแต่ตัวเราสามารถช่วยตัวเองได้นี่นา
ซึ่งพอมีความคิดแบบนี้ในใจของผม กลายเป็นว่าความต้องการของผมกับแฟนจึงขัดแย่งสวนทางกันอีกครั้ง พอมาถึงตรงนี้พวกคุณอาจจะสงสัยกันว่าทำไมผมถึงคิดแบบนี้ คืองี้ครับ ผมมองว่าเรื่องแบบนี้มันควรเกิดขึ้นในช่วง Phase แรกๆของการคบกัน แต่เรื่องแบบนี้ดันทิ้งช่วงมานานมาก (เกือบจะ 4ปี) ความรุ้สึกในใจของผมมันหายไปแทบจะเกือบหมดเลยครับ ถึงแม้ว่าเธอจะเปิดใจ และผมพยายามที่จะสอดใส่แล้ว แต่ทุกครั้งมันก็จะเกิดการปฏิเสธไม่ยอมให้สอดใส่จากแฟนของผมอยู่เหมือนเดิมครับ ใช่ครับเะอยังคงไม่กล้าที่จะทำมัน ซึ่งตรงจุดนี้ผมเข้าใจนะครับ ไม่ได้เร่งเร้าอะไรเธอเลย ให้เวลาเธอเสมอ แต่เรื่องนี้ก็กินเวลาต่อมาอีกนานแสนนานอีกแล้วครับ
ผมขอสารภาพตามตรงครับ ว่าผมมีความรู้สึกในใจว่ารักของเรามันจืดจางมากเลย ผมรู้ดีเรื่องแบบนี้อาจจะไม่ควรเอามาเป็นข้ออ้างในการอยู่ร่วมกันกับใครซักคน เพราะมันเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งของชีวิตของการอยู่ร่วมกัน แต่ต้องยอมรับว่าผมเป็นคนๆหนึ่งที่มีความต้องการกับเพศตรงข้ามประมาณหนึ่ง และจะเป็นคนอื่นไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่แฟนตัวเอง
ผมกับแฟน เราอยู่ด้วยกัน เรื่องบางเรื่องเข้ากันได้ และบางเรื่องก็เข้ากันไม่ได้ค่อนข้างมาก ตามประสาคนที่มาจากต่างครอบครัว ต่างที่มา แต่ก็มีนิสัยบางอย่างที่ไปด้วยกันได้ และบางนิสัยก็ไม่ไหวเหมือนกันครับ แต่โดยรวมก็ค่อนข้างเยอะพอสมควร (จนบางครั้งก็มีความรุ้สึกอึดอัดที่อยู่กับเธอ แต่เรื่องนี้ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไปเหมือนกันครับ)
เรื่อง Sex เรามีการเปิดอกคุยกันค่อนข้างหลายครั้ง และมันก็จบลงแบบเดิมทุกครั้งคือ เราทะเลาะกัน หรือไม่ก็ไม่เข้าใจกัน ปรับจูนกันยากครับ ถึงขั้นที่ว่า ผมยังต้องมีการแอบไปโทรคุยกับแม่ของผมเอง ซึ่งคำตอบที่ได้ก็ไม่ใช่คำตอบที่สามารถเคลียร์ความรู้สึกในใจตัวเองได้เลย
ทุกท่านที่อ่านมีความคิด ประสบการณ์ หรือคำแนะนำอะไรบ้างไหมครับ เพราะผมมองว่าการเลิกลาอยากให้เป็นคำตอบสุดท้ายของท้ายที่สุดจริงๆ
***รบกวนให้คำแนะนำที่สุภาพ และสรา้งสรรค์ด้วยครับ ขอบคุณครับ
อยากขอคำปรึกษาเรื่องอยู่กับแฟนมาหลายปี แต่ไม่เคยมีอะไรกันเลย
เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนได้ประมาณ 4ปีแล้ว แต่พวกเราไม่เคยมีอะไรกันเลยครับ ต้องเล่าท้าวความก่อนว่าทางบ้านมีประเภณีเลี้ยงผีปู่ย่ามานานหลายรุ่นแล้ว โดยแฟนของผมได้ไหว้ กับผีปู่ย่าและสัญญากับพวกท่านว่าจะไม่มีอะไรกับใครจนกว่าจะแต่งงาน เป็นสามีภรรยากับคนๆนั้น หรือรู้สึกว่ามั่นใจกับคนๆนั้นจริงๆถึงจะมาไหว้ขอพวกท่าน
ในช่วงแรกๆที่เราคบกัน แน่นอนว่าจะต้องมีช่วงเวลาที่เปรี่ยว และต้องมีอะไรกัน ซึ่งจังหวะนั้น แฟนผมก็ได้อธิบายเรื่องดังกล่าวให้ฟัง โดยที่ผมก็ไม่อยากที่จะยอมรับมันสักเท่าไหร่ แต่ผมก็ต้องจำใจที่จะไม่ทำ เพื่อความสบายใจของแฟน และทางบ้านแฟนด้วย. ต้องอธิบายก่อนว่าเวลาที่พวกเราจะมี Sex กัน แฟนของผมจะใช้วิธี Oral sex, การช่วยผมโดยใช้มือของเขา หรือแม้กระทั้งเวลาที่จะทำกัน ผมจะต้องเอาของผมไปแตะบริเวณช่องคลอดของเขาจากทางด้านหลัง และใช้ขาหนีบ หรือแก้มก้นหนีบของผมเอาไว้และดึงเข้าๆออกๆหมือนกับมีอะไรกัน แต่ไม่ได้สอดใส่ ซึ่งทางผมเองรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่ทำแบบนี้ และรุ้สึกหมดอารมณ์ไปเอง. เราเป็นแบบนี้กันมา 2-3ปี จนแฟนผมรู้สึกมั่นใจว่าผมคือคนที่ใช่ แต่ในขณะนั้น ใช่ครับ ผมนอกใจเธอ นั่นจึงเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ความเชื่อมั่นที่แฟนมีให้ต่อผมหายไปจนหมด ผมกลับมาหาเธอ และคบกับเธออีกครั้ง โดยที่กินเวลามาเป็น 4ปี (ต้องยอมรับกันตามตรงว่าผมเองก็มีส่วนผิดที่นอกใจเธอเหมือนกัน)
หลังจากที่ความรู้สึกของแฟนผมหายดี เขาจึงได้คิดที่จะมอบความ Virgin ให้กับผม โดยให้ทางบ้านไปทำพิธีไหว้ผีปู่ย่า เนื่องจากว่าแฟนผมทำงานที่ต่างจังหวัด จึงไม่สามารถที่จะไปไหว้ด้วยตัวเองได้ ซึ่งปัญหาของผมมันอยู่ตรงนี้ครับ เชื่อไหมครับ ว่าผมดันไม่ได้มีความรู้สึกที่อยากจะมี Sex กับแฟนของผมซะแล้ว Mind set ของผมที่ใช้ชีวิตร่วมกันกับแฟนมันกลายเป็นว่า เราไม่จำเป็นต้องมีอะไรกันก็อยู่ได้นี่นา ถึงไม่ได้มีอะไรกันแต่ตัวเราสามารถช่วยตัวเองได้นี่นา
ซึ่งพอมีความคิดแบบนี้ในใจของผม กลายเป็นว่าความต้องการของผมกับแฟนจึงขัดแย่งสวนทางกันอีกครั้ง พอมาถึงตรงนี้พวกคุณอาจจะสงสัยกันว่าทำไมผมถึงคิดแบบนี้ คืองี้ครับ ผมมองว่าเรื่องแบบนี้มันควรเกิดขึ้นในช่วง Phase แรกๆของการคบกัน แต่เรื่องแบบนี้ดันทิ้งช่วงมานานมาก (เกือบจะ 4ปี) ความรุ้สึกในใจของผมมันหายไปแทบจะเกือบหมดเลยครับ ถึงแม้ว่าเธอจะเปิดใจ และผมพยายามที่จะสอดใส่แล้ว แต่ทุกครั้งมันก็จะเกิดการปฏิเสธไม่ยอมให้สอดใส่จากแฟนของผมอยู่เหมือนเดิมครับ ใช่ครับเะอยังคงไม่กล้าที่จะทำมัน ซึ่งตรงจุดนี้ผมเข้าใจนะครับ ไม่ได้เร่งเร้าอะไรเธอเลย ให้เวลาเธอเสมอ แต่เรื่องนี้ก็กินเวลาต่อมาอีกนานแสนนานอีกแล้วครับ
ผมขอสารภาพตามตรงครับ ว่าผมมีความรู้สึกในใจว่ารักของเรามันจืดจางมากเลย ผมรู้ดีเรื่องแบบนี้อาจจะไม่ควรเอามาเป็นข้ออ้างในการอยู่ร่วมกันกับใครซักคน เพราะมันเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งของชีวิตของการอยู่ร่วมกัน แต่ต้องยอมรับว่าผมเป็นคนๆหนึ่งที่มีความต้องการกับเพศตรงข้ามประมาณหนึ่ง และจะเป็นคนอื่นไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่แฟนตัวเอง
ผมกับแฟน เราอยู่ด้วยกัน เรื่องบางเรื่องเข้ากันได้ และบางเรื่องก็เข้ากันไม่ได้ค่อนข้างมาก ตามประสาคนที่มาจากต่างครอบครัว ต่างที่มา แต่ก็มีนิสัยบางอย่างที่ไปด้วยกันได้ และบางนิสัยก็ไม่ไหวเหมือนกันครับ แต่โดยรวมก็ค่อนข้างเยอะพอสมควร (จนบางครั้งก็มีความรุ้สึกอึดอัดที่อยู่กับเธอ แต่เรื่องนี้ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไปเหมือนกันครับ)
เรื่อง Sex เรามีการเปิดอกคุยกันค่อนข้างหลายครั้ง และมันก็จบลงแบบเดิมทุกครั้งคือ เราทะเลาะกัน หรือไม่ก็ไม่เข้าใจกัน ปรับจูนกันยากครับ ถึงขั้นที่ว่า ผมยังต้องมีการแอบไปโทรคุยกับแม่ของผมเอง ซึ่งคำตอบที่ได้ก็ไม่ใช่คำตอบที่สามารถเคลียร์ความรู้สึกในใจตัวเองได้เลย
ทุกท่านที่อ่านมีความคิด ประสบการณ์ หรือคำแนะนำอะไรบ้างไหมครับ เพราะผมมองว่าการเลิกลาอยากให้เป็นคำตอบสุดท้ายของท้ายที่สุดจริงๆ
***รบกวนให้คำแนะนำที่สุภาพ และสรา้งสรรค์ด้วยครับ ขอบคุณครับ