ว่าด้วยเรื่องความรัก  สำหรับผม ความรักคือการเข้าใจกันเเละกัน ไม่โกหกกัน ไม่นอกใจกัน อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข  การที่เรารักใครสักคน เราจะทำทุกอย่างเพื่อให้คนๆนั้นมีความสุข ทำทุกอย่างเพื่อให้ยิ้มได้  เราเป็นหนึ่งคนที่ทำเเบบนั้น จะมาเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟัง   เมื่อ 2-3 ปีที่เเล้ว  เราเป็นทหารอากาศอยู่ค่ายหนึ่ง  ท้าวความ เราเป็นพลทหารเเต่เรียน หลักสูตร สห หรือ สารวัตรทหาร  เราเข้าเวรอยู่ทางเข้า ค่าย  มีอยู่ครั้งหนึ่งเราเจอผู้หญิงคนหนึ่ง  น้องเขาน่ารัก ตัวป้อมเตี้ยๆ  ตอนเเรกเห็นน้องเขาน่ารักดี ก็ไม่ได้คิดอะไร  เราเป็นคนชอบออกกำลังกาย เราจะไปวิ่งหลังเข้าเวรเสร็จ  เเละจะเธอน้องเขา  มีอยู่ครั้งหนึ่ง  เราโพสต์เฟสว่า ลท.  เเละน้องเรากดไลค์ เราก็เลยทักหา เราเรียก น้องเราว่า ขี้เเย  เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนต่างคนต่างเริ่มเล่าเรื่องราวของตัวเอง น้องเขาบอกว่า เขาเล่นเเอปหาคู่แอปหนึ่ง เเละก็นัดเจอ พูดให้เข้าใจ คือ หาสิ่งที่ตัวเองต้องการ  เเละน้องเขาก็เหมือนจะโดนหักอก ซ้ำๆ  เราก็คอยปลอบใจ ว่า ไม่เป็นไรนะ  ต้องมีคนเห็นคุณค่าในตัวเรา  วันนี้ไม่ใช่วันที่เเย่ที่สุดถ้ายังมีวันพรุ่งนี้  จงมองหาคนที่รักเราจริงๆ เเละจะอยู่กับเราไปตลอด    เราก็คอยให้คำปรึกษาตลอด เเละน้องเขาก็คงรู้สึกดี  ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไร  เเค่เราเป็นคนเเบบนี้อยู่เเล้ว คอยให้คำปรึกษาสำหลับคนที่ต้องการ   มีอยู่ครั้งหนึ่ง  รุ่นน้องทหารเรา พาผู้หญิงเข้าห้อง  เเละเขาลือกันว่าเป็นน้องคนที่เราคุย  เราก็ไม่จริงหรอก  สุดท้ายเราถามน้องเขาว่าจริงไหม เขาตอบว่าไม่ใช่เขา  ตอนนั้นเราพนันกันเล่นๆว่าใครทายผิดจะต้องเลี้ยงข้าว   จนทำให้ได้เจอกันครั้งเเรก  เพราะเราทานผิด  ตอนนั้นเราซื้อ ต้มยำให้น้องเขาเพราะน้องเขาชอบกินต้มยำ  หลังจากนั้นเราก็คุยกันมากเรื่อยๆ  น้องเขาเป็นลูก ข้าราชการในค่าย พ่อเเม่เขาเเยกทางกัน   น้องเขาเป็นคนเอาเเต่ใจไม่ค่อยเชื่ิอฟังใคร   เขาจะยึดความคิดตัวเองเป็นหลัก  มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราเข้าเวร  เเล้วฝนตก เราไม่สบายเลยไม่ได้คุยกัน  น้องเขาเป็นห่วงเรา เอายามาให้เรา เเต่เราเพรียมากไม่ได้ตอบเเชตหรือจับโทรศัพท์ พอมารู้อีกทีน้องเขาก็กลับเเล้ว  ช่วงนั้นเรารู้สึกดีจังทีคนเป็นห่วงด้วย  เราเหมือนเข้าใจกันเเละกันมากช่วงนั้น  ลงตัวทุกๆอย่าง ผ่านมาได้สักพัก น้องขอคบเราเป็นเเฟน เราคิดว่ายังเร็วเกินไปเราเลยบอกว่าคุยๆกันไปก่อน  เราคุยกันมาได้สักพัก  ตอนนี้เราจะ ปลดประจำการทหาร ตอนนั้นคิดว่าตัวเองรู้สึกแปลกๆ ถ้าได้จากกันคิดถึงเเน่ๆ  จึงกลับ ไปขอคบน้องเขาเเทน  สุดท้ายเราก็ได้คบกัน   มันก็คิดถึงก่อนจะจากกัน เราร้องไห้เฉยเลย งงกับตัวเอง  ว่าทำไมถึงร้องไห้  สงใสเรารักน้องเขาเข้าเเล้วจริงๆ  เรากลับมาอยู่บ้าน ก็คุยกันเรื่อยๆ จนเรามีโอกาศได้มาหาน้องเขา  ก็อย่างคู่รักทุกคู่ เราก็ทำอะไรๆๆด้วยกัน  ไปไหนมาไหนด้วยกัน  เราเป็นคน ยอมผู้หญิง  ไม่เคยว่าไม่เคยด่า  ไม่เคยใช้ความรุนเเรง  เราเป็นคนพูดเพราะไม่เคยมีคำหยาบ  เรากับน้องเขาคบกันมาเป็นปี  เราคิดว่าคนนี้เเหละที่เราจะอยู่ด้วยไปคลอด  เราเป็นคนกินเหล้า เเต่ไม่สูบบุหรี่  นานๆเราจะกินครั้ง  เรามาทำงานอยู่กรุงเทพ   เเต่เราก็คุยกันทุกๆ วัน มีอยู่ช่วงหนึ่ง โทรศัพท์น้องเขาไม่ค่อยดี  เราเลยไม่ค่อยได้คุยกัน เขาบอกโทรศัพท์ค้างบ่อยไม่คาสายนะ วันนี้ไม่สบายนอนก่อนนะ  เราก็อดเป็นห่วงไม่ได้  บางทีวันนี้เงียบไปไม่ได้คุย เราก็นึกว่าอาการจะหนักหรือปล่าวมีใครคอยดูไหม  มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาไม่สบาย  เราติดต่อเขาไม่ได้ เราเลยบอกพ่อเขาให้พาไปหาหมอ  เเต่พอเขารู้ เขาบอกว่าทำไมต้องบอก ทำไมต้องมาสั่ง ทำไมต้องมาวุ่นวาย  เราบอกว่า ก็เราเป็นห่วง    เขาตอบมาว่าไม่ต้องห่วง อย่ามาวุ่นวายในชีวิตให้มาก  ตอนนั้นเรารู้สึกเสียใจ เพราะการที่เราเป็นห่วงเเต่เขาไม่ต้องการ มันเเย่จัง     เวลาผ่านไปเรามีโอกาสได้ไปหาน้องเขา  มีอยู่คืนหนึ่ง ผมเล่นโทรศัพท์น้องเขา  ผมเห็นเขาโพสต์ไอจี คาสายกับคนอื่น  เเล้วปิดกันผม  ผมดูทั้งน้ำตาเพราะไม่คิดว่าจะเจอกับตังเอง  ร้องไห้ออกมาจากน้ำตาลูกผู้ชาย  คิดมาตลอดว่าทำไมถึงทำกับเราเเบบนี้  เราพูดไม่ออก มองหน้าเขายิ้มทั้งน้ำตาเเล้วพูดว่าไม่เป็นไร  อยู่คำเดียว  ตอนนั้น เขาขอโทษเรา เขาบอกว่าจะไม่ทำอีก   เราเฟวมากตอนนั้น  เจ็บมากๆๆ  นอนไม่หลับทั้งคืน       เวลาผ่านไป เขาไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายเเละผู้หญิง  เวลาเขาเมาเราไม่อยากให้เขาขับรถ เราเปิดห้องให้เขานอน ไม่อยากให้ขับรถกลับบ้าน เราโอนตังให้ตลอด  เเละคอยทักถามเพื่อนผู้หญิงว่าเป็นไงบ้าง  ไม่ไหวก็นอนห้อง มีอะไรก็บอก กินข้าวไหม  เราคอยเป็นห่วงตลอด  พอเช้าเราได้คุยกับน้องเรา รองคิดดูนะเเฟนที่กำลังเป็นห่วง  เเฟนเราบอกว่าเมื่อคืน ดึงเพื่อนผู้ชายมาจูบ  🥹🥹🥹🥹 เข้าใจความรู้สึกคนที่ได้ฟังคำๆนี้ไหม  เจ็บมาก นอนร้องไห้เลย ทำไมเเฟนเราถึงทำกับเราเเบบนี้  😭😭😭เขาใจว่าเขาเคยผ่านอะไรมาเยอะ  ในแอปหาคู่ เป็นประสบการณ์ของเขา    เเต่ถ้ามีเเฟนเเล้วยังทำกันเเบบนี้ ก็เหมือนไม่ให้เกียรติกันเลย รู้อะไรไหม  เรายอมมาตลอด เป็นขนาดนั้นเราก็ยังคิดจะยอม  เพราะเราคิดเสมอว่าเขาจะปรับตัวเข้าหาเราบ้าง  เพราะเราไปรับตัวเข้าหาเขาทุกๆอย่างเลย   เราเสียใจมากๆๆ  เรื่องก็ผ่านไป เเต่เรามันฝังใจเเล้ว   เราทำงานอยู่กรุงเทพ บางทีเหนื่อย อยากไปหาเพื่อนนั่งกินบ้าง   มีอยู่วันหนึ่งเราเมา  เขาบอกว่าให้กลับบ้าน  เราบอกว่า  เดี๋ยวก็จะกลับ เเต่ขออยู่กับเพื่อนบ้างเหอะ  เราเป็นคนคิดมากถ้าอยู่คนเดียว  พออยู่กับเพื่อนมันจะไม่คิดอะไรเลยเลย  เราพูดกับเเฟนว่า  ขอไปกินกับเพื่อนบ้างเหอะ  ขอสักวัน   เต็มที่เลยหนึ่งเดือนกินเเค่2ครั้ง เราพูดไปเเบบนั้น  เเฟนเราโกรธเรา  บอกว่าถ้าอยากอยู่กับเพื่อนก็ไป ไม่ต้องคุย รู้อะไรไหมสุดท้ายเรามาขอโทษเขาว่าจะไม่ทำอีก เเต่ในใจเราเริ่มมีการกดดันขึ้นมาเพราะมันไม่ใช่ตัวของเราเลย นี่หว่า เรายอมเขาทุกไปอย่าง ไม่เคยคิดนอกใจ ไม่เคยด่าไม่เคยว่าไม่เคยสั่ง ขอเเค่นี้ ยังมีปัญญา   เเต่เขากลับบังคับเราจัง  ที่เรายอม เพราะเรารักเขาไม่อยากขัดใจเขา  เรียกง่ายๆ  กลัวเมีย 🤣🤣🤣  
เขาพูดอะไร นี่ ครับตลอด  ไม่มีขึ้นเสียงไดๆทั้งสิ้น 
เราคุยกันมาจบเกือบจะ2มี  ผมวางแผนไว้ ว่าถ้าอีก5-6ปี อยากจะเเต่งงาน  ช่วงนนผมมีเงินเกือบอยู่ 4 หมื่นกว่า  เขาเคยขอโทรศัพท์ผม ผมคิดว่าจะซื้อให้เขา  มีช่วงนึง เงินที่ใช้ไม่พอ  ผมเอาทองไปขาย เอาเงินมาใช้  บางทีก็ให้เเฟนบ้าง  ขนาดโทรศัพท์ ไอโฟนเอาไป ขายได้ผมยังให้เเฟนเลยเงินที่ขาย เขาไม่รู้ว่าผมมีเงินเก็บผมไม่ไก้บอกเขา  มีอยู่ช่วงหนึ่ง  เขาพูดมาว่า อายุขนาดนี้เเล้วมัอะไรดีสักอย่าง มีอะไรเป็นของตัวเอง  ผมถามกลับไปว่าเธอมีความสุขไหม  เพราะผมต้องการที่จะมีความสุขกับเธอ  เเต่ คำนี้เป็นคำที่ทำให้ผมคิดได้ เธอบอกว่า ความสุขมันกินไม่ได้  ไม่ต้องมี  หาเงินก็พอ  ผมเงียบไปพักหนึ่ง ความคิดผมตอนนั้น ผมยังเชื่อเเฟนอยู่เลย ผมพูดไปว่าok ไม่ต้องมีความสุข หาเงินก็พอ   เเต่ในใจผมมันสวนทางกัน  คนเรามันต้องหาความสุขไม่ใช่หรอ 
ผมตัดสินใจ  เด็ดขาดเเล้วว่า พอเเล้ว ปล่อยให้เขาเจอสิ่งใหม่ๆ ให้เขาหาสิ่งที่เขาต้องการให้เจอ  ที่ผ่านมา มีความสุขมากถึงจะมีเรื่องราวมากมากก็ตาม อย่างน้อยก็ขอบคุณสำหรับทุกคนอย่าง  เวลาผ่านไปเรื่อย ผมเริ่มกดดันมากๆ  ผมเลยบอกเขาว่า  เรา2คนกลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมดีกว่า เพราะ อะไรหลายๆอย่างไม่ตรงกัน  พูดจบ ผมตัดสินใจ ลบเพื่อนเฟส ลบลาย ลบรูปทุกอย่าง  เพราะผมรู้ตังเองดี ว่าถ้าไม่ทำเเบบนี้ผมใจอ่อนเเน่ๆๆ  ผมลงทุกกระทั่ง เอารูปใครก็ไม่รู้ ลงสตอรี่เฟสเพื่อให้เขาเห็น เขาจะได้ว่าผมมีคนอื่น  ผมทำไปทั้งน้ำตาเลย🤣🤣🤣   ทุกวันนี้เขาก็ยังคงน่าจะไม่รู้  เราพูดกับถ้า เธอ ว่ามีคนใหม่ อยากให้เธอรู้จักขอโทษเเฟนด้วย  คำพูดของเธอ  ที่พี่รับได้นะเเต่คนอื่นไม่รู้  เธอต้องรู้จักขอโทษคนอื่นนะ  ความคิดคนเราไม่เหมือนกันก็จริง  เเต่เธอต้องรู้จักเข้าใจอีกคนด้วย  สักวันหนึ่ง เธอจะเข้าใจว่าสิ่งที่พี่ทำไปหาไม่ได้กับทุกคน  ขอให้หาสิ่งที่เธอต้องการให้เจอ  พี่เดินมาส่งได้เม่านี้จริงๆ พยายามได้ไกลมากพอเเล้ว  ขอให้การเดินทางต่อไปขอเธอ พอเจอเเต่สิ่งดีๆ   ไว้สักวัน ถ้ามีโอกาสจะไปหา  อย่างน้อยในสถานะ พี่ชายก็ยังดี  ไม่เคยโกรธเรื่องที่ทำ เเค่อยากให้เข้าใจ ในคนที่รักเธอจริงๆ   🫡🫡🫡🫡🫡  หวังว่าสักวันเราคงได้เจอกัน นุ่มนิ่ม  ยังรักเเละเป็นห่วงเสมอ  น้อง