คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
ผมตอบในฐานะนักท่องเที่ยว
เป็นนักท่องเที่ยวรุ่นเก่า ก่อนที่อินเตอร์เน็ทจะมีใช้กัน (ยุคที่ใช้ telex และ fax)
เดินทางท่องเที่ยวสมัยก่อน "ตื่นเต้น" เป็นอย่างมากครับ
เพราะทุกอย่างคือความใหม่และแปลก ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็น journey to unknown จริงๆ ลุ้นกันทุกหัวโค้งว่าโผล่ไปจะเจออะไร . . .
ก็ต่างกับปัจจุบันมาก ที่สามารถมองเห็นภาพทุกอย่างก่อนไปถึง ก็ถือว่าสะดวกสบายมากมาย แต่อีกด้านก็คือ มันขาดความเร้าใจไปแยะมากทีเดียว เหมือนๆ การดูหนัง แล้วดันมีสปอยหนังให้เรารู้ก่อน !!!
สมันก่อน Guidebook ไม่มีภาษาไทยให้ซื้อหา มีแต่หัวนอก มีให้ซื้อในบ้านเราใช้ไม่กี่หัว และไม่ครบทุกประเทศ/เมืองที่ต้องการไป
บางครั้ง/ส่วนใหญ่ ก็ต้องไปซื้อจากต่างประเทศใกล้ๆ เช่น Singapore , Hongkong โดยเฉพาะแผนที่ ยิ่งหายากที่สุด ซึ่งบางครั้งก็ต้องไปซื้อที่เมืองนั้นๆ เลย (ถ้าจำไม่ผิดเล่มนี้ซื้อที่ Singapore) ส่วนแผนที่เมืองก็ไปซื้อที่เมืองนั้นๆ
ปล. Guidebook เล่มที่ยังเหลืออยู่ เล่มก่อนหน้านี้ไม่อยู่สักเล่มแล้ว เพราะสมัยก่อนจะใช้วิธียืม/ส่งต่อ กันไปเรื่อยๆ ระหว่านักเดินทาง เป็นการแบ่งปันข้อมูลกับแบบหนึ่ง
ปล. ปี 1997 มี internet ใช้แล้ว แต่ข้อมูลเป็นระดับพื้นฐานทั่วไป ในบ้านเรายังใช้ modem 28.8 อยู่ ส่วนเรื่อง email นั้น Hotmail เพิ่งเกิดเมื่อปี 1996 ผมรู้จักและสมัครก็ที่ Paris นี่ละครับ
เป็นนักท่องเที่ยวรุ่นเก่า ก่อนที่อินเตอร์เน็ทจะมีใช้กัน (ยุคที่ใช้ telex และ fax)
เดินทางท่องเที่ยวสมัยก่อน "ตื่นเต้น" เป็นอย่างมากครับ
เพราะทุกอย่างคือความใหม่และแปลก ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็น journey to unknown จริงๆ ลุ้นกันทุกหัวโค้งว่าโผล่ไปจะเจออะไร . . .
ก็ต่างกับปัจจุบันมาก ที่สามารถมองเห็นภาพทุกอย่างก่อนไปถึง ก็ถือว่าสะดวกสบายมากมาย แต่อีกด้านก็คือ มันขาดความเร้าใจไปแยะมากทีเดียว เหมือนๆ การดูหนัง แล้วดันมีสปอยหนังให้เรารู้ก่อน !!!
สมันก่อน Guidebook ไม่มีภาษาไทยให้ซื้อหา มีแต่หัวนอก มีให้ซื้อในบ้านเราใช้ไม่กี่หัว และไม่ครบทุกประเทศ/เมืองที่ต้องการไป
บางครั้ง/ส่วนใหญ่ ก็ต้องไปซื้อจากต่างประเทศใกล้ๆ เช่น Singapore , Hongkong โดยเฉพาะแผนที่ ยิ่งหายากที่สุด ซึ่งบางครั้งก็ต้องไปซื้อที่เมืองนั้นๆ เลย (ถ้าจำไม่ผิดเล่มนี้ซื้อที่ Singapore) ส่วนแผนที่เมืองก็ไปซื้อที่เมืองนั้นๆ
ปล. Guidebook เล่มที่ยังเหลืออยู่ เล่มก่อนหน้านี้ไม่อยู่สักเล่มแล้ว เพราะสมัยก่อนจะใช้วิธียืม/ส่งต่อ กันไปเรื่อยๆ ระหว่านักเดินทาง เป็นการแบ่งปันข้อมูลกับแบบหนึ่ง
ปล. ปี 1997 มี internet ใช้แล้ว แต่ข้อมูลเป็นระดับพื้นฐานทั่วไป ในบ้านเรายังใช้ modem 28.8 อยู่ ส่วนเรื่อง email นั้น Hotmail เพิ่งเกิดเมื่อปี 1996 ผมรู้จักและสมัครก็ที่ Paris นี่ละครับ
แนนแนน ถูกใจ, final Approach ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7583905 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 3856222 ถูกใจ, hippe ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1456285 ถูกใจ, หนอนแบกเป้ ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
มีใครรูสึกบ้างว่าสมัยที่ยังใช้แผนที่กระดาษ สนุกตื่นเต้นประทับใจกว่าสมัยนี้ที่มีGoo map มีรีวิวมาspoilจนเสียรส
สมัยที่ยังใช้แผนที่กระดาษ อินเตอเน็ตยังไม่แพร่หลาย ต้องใช้ lonely planet เวอร์ชั่นที่ไม่มีรูปภาพ ตัองใช้แผนที่กระดาษ อารมณ์ผจญภัยแบบอินเดียน่าโจนส์ มันตื่นเต้นน่าประทับใจ เพราะได้เห็นกับตาตัวเอง ไม่ใช่เคยเห็นผ่านคลิปหรือรูปภาพแบบชัดเจนมาก่อน
พอดีผมเกิดทันสมัยที่อยู่ก้ำกึ่งยุคที่คนยังนิยมใช้แผนที่กระดาษในการเดินทาง กับยุคที่อินเตอร์เน็ตเริ่มแพร่หลาย ทำให้เข้าใจข้อแตกต่างระหว่างการเดินทางแบบไม่สปอย กับการเดินทางที่โดนสปอยแล้ว
ยิ่งถ้าสถานที่ไหนที่มันอันซีนมากๆ แล้วได้ไปเห็นกับตาตัวเองเป็นครั้งแรก (หรือเคยเห็นตามรูปถ่ายก็เป็นรูปถ่ายที่ไม่ได้ละเอียดยิมเป็นคลิป หรือเป็นวีดีโอที่ถ่ายละเอียดทุกซอกทุกมุมแบบสมัยนี้) ก็จะตื่นเต้นประทับใจไม่รู้ลืมยิ่งขึ้นไปอีก
เห็นด้วยมั้ยครับ