สวัสดีค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่าหลังจากที่เราอกหักจากผู้ชายคนหนึ่ง ที่เรารักมากๆ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่มีใครอีกเลยตลอดใน 3 ปีที่ผ่านมา พอเข้าปีที่ 4 เราก็มีความรู้สึกว่าเริ่มรู้สึกเหงา, โดดเดี่ยวเริ่มโหยหาความรัก, อยากมีคนคุยด้วยอยากแชร์ประสบการณ์ในชีวิตประจำวันอยากมีที่ปรึกษาสรุปง่ายๆก็คืออยากเริ่มต้นความรักใหม่ แต่ว่ามันไม่ได้ง่ายแบบนั้นเลย ที่ผ่านมามันก็มีคนมาจีบแต่เราไม่สนใจเลยเรามองข้ามตลอดแต่พอเข้าปีที่ 4 เราเริ่มที่จะเปิดใจคุยกับคนอื่นๆที่มาที่เข้ามาในชีวิตแต่ว่าพอคุยกันไปสักพักพอเราเริ่มชอบหรือ​แอบเปิดใจให้คนๆนั้นแล้วกับเป็นเราที่กลัวที่จะคุยต่อ กลัวที่จะเริ่มต้นความรักใหม่ ทั้งที่อีกฝ่ายก็จริงจังเปิดใจพร้อมที่จะชัดเจนกับเราทุกอย่าง กลับเป็นเราที่กลัวเหมือนคนขี้ขลาดทั้งที่ยังไม่เกิดขึ้น กับกลัวไปก่อน สุดท้ายเราก็ถอยออกมาแล้วมันก็วนอยู่แบบนั้นหลายๆครั้ง​ จนมาถึงตอนนี้โสดจะเข้าปีที5แล้วและเราก็ได้คุย​กับคนๆนึ่ง​ได้6เดือนแล้วแต่ยังไม่เคยนัดเจอกันเลยแค่คุย​กันผ่านมือถือ​พี่เค้าก็นิสัย​ดีเป็นที่ปรึกษา​ให้เราได้เป็นผู้ใหญ่​มีนิสัย​ที่เราชอบเลยถึงพี่เขาจะไม่หล่อก็ตามที เสียแต่อย่างเดียวเรากลัวพี่เขาจะเตี้ย​กว่า​เราอ่ะ​จิ แต่มันก็ไม่สำคัญ​เท่าความรู้สึก​หรอก ตอนที่พี่เขาบอกว่าจะมาหาความรู้สึก​ของเราตอนนั้นคือกลัว กลัวอะไรก็ไม่รู้, รู้สึก​ว่ายังไม่พร้อมที่จะเจอเราก็เลยบอกพี่เขาไปตรงๆว่ายังไม่พร้อมขอคุยกันไปก่อน แต่พอสองอาทิตย์​ต่อมาเราพร้อม​ที่จะเจอแล้วพี่เขากลับลังเล อ้างว่าตั๋วเครื่องบิน​แพง ต้องรอถึงปีหน้าถึงจะมาได้ ทั้งที่ตั๋วบินมันพันกว่าเอง เราก็เลยเริ่มรู้สึกว่าพี่เขาคงไม่ใช่แล้วแหละเราก็เลยค่อยๆถอยห่างจากพี่เขาตอนนี้ก็4วันแล้วที่ไม่ค่อยได้คุยกันแต่เราไม่ได้เสียใจเลยนะกลับโล่งใจ​มากกว่าที่เป็นแบบนี้เพราะ​ลึกๆในใจเราก็กลัวที่จะให้ใครเข้ามาในใจของเราตอนนี้เหมือนกัน เราเหมาะสม​ที่จะเป็นคนโสดให้คนเสียดายเล่นมากกว่าแหละ อิอิ ถึงจะอิจฉา​เพื่อนที่มีผัวกันหมดแล้วก็ตาม^~^ เรื่องก็มีแค่นี้ล่ะค่ะ ของคุณเป็นแบบไหนบ้างมาแชร์ประสบการณ์กันค่ะ 👋