ก่อนอื่นอยากชื่นชมคุณแอฟในบทปรางค์ทองที่ถ่ายทอดออกมาได้ดีจนน่าขนลุก..ติดอย่างเดียวคือปรางค์ทองควรไปให้สุดในทางใดทางหนึ่งมากกว่าการมีจุดจบแบบในเรื่อง...

ปรางค์ทองในแค้น มีความแตกต่างจากในหนังสือที่อ่านอย่างสิ้นเชิง..

ในแค้น ปรางค์ทองคือตัวแทนของความทะเยอทะยานขั้นสุด..ที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย..นั้นคือสมบัติและหน้าตาทางสังคม..

แต่หน้าเสียดายที่วิธีคิดและการกระทำของปรางค์ทองนั้น..ไม่ได้เก่ง..และฉลาดแบบที่คนเขียน "พยายาม" ให้เป็น..

จากความคร่ำหวอดอยู่ในวงการ(ดูละครไทย) ผมมักจำแนงนางร้ายออกเป็นสองประเภทใหญ่..

1.นางร้าย ผู้เกิดเพื่อร้าย ไม่สนใจอะไรใดๆ..สักแต่จะร้ายโดยไม่มีเหตุผล..ไม่คิดเยอะ..แค่ร้ายไว้ก่อนเป็นดี..

2.นางร้าย ผู้โดนบีบบังคับให้ร้าย..แยบคาย..ฉลาด..อำมหิต..

ปรางค์ทองเป็นนางร้ายในนิยามที่2.ที่ถูกบีบคั้นให้ทะเยอทะยานตามภูมิหลัง..แต่..

วิธีการและความร้ายของปรางค์ทองคือไปไม่สุดในทุกๆด้าน..

1.มารยา..เป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งของนางร้ายที่มักหยิบมาใช้ในละครไทย.

.ด้วยมารยานั้นเป็นการใช้ความอ่อนหวาน..ความสวย..ความสุขุมน่าเชื่อถือเป็นหน้าม่าน..เพื่อเดินไปเพื่อบรรลุจุดหมาย..ซึ่งปรางค์ทองมีมันอย่างครบถ้วน..

แต่กลับลืมเอามันมาใช้ในเวลาที่ควรใข้..กลายเป็นคำถามว่า..ถ้าตะตีสองหน้าได้เก่งขนาดนี้..ต้องผ่านการสะกดจิคตัวเองมามากแค่ไหน..กว่าจะมาถึงจุดนี้..ทำไมบางเรื่อง..บางสถานการณ์ถึงไม่นำมาใช้ให้เป็นประโยชน์.."น่าเสียดาย" 

ยกตัวอย่างเช่น..ใช้วิธีการและมารยาสารพัดหลอกใช้คนได้ทั้งโลก..แต่กลัยไม่คิดจะนำมาใข้กับศัตรูคนเดียวบนโลกนี้อย่างเหมือนแพร..แต่กลับเลือกใช้สันดานดิบในการตอบโต้..ดูปรางค์ทองจะพลาดอะไรตรงนี้ไปหรือเปล่า..

2. ความฉลาด..แน่นอนวางแผนฆ่าคน เอาสมบัติ แถมเดินมาขึ้นตำแหน่งซีอีโอขนาดนี้..ความฉลาดและเป็นนักวางแผน..มีให้เห็นตลอดเรื่อง..แต่ทำไมดูเหมือนบางสถานการณ์กลับใช้กำลังแทนการใช้ความคิดในการแก้ปัญหา.."น่าเสียดาย"

3. ความโหดเหี้ยม..ถ้าจะเหี้ยมเข้าจั้นฆ่าคนได้..หรือเถื่อนถ่อยขาดตบได้เป็นตบ..ฆ่าได้เป็นฆ่า..เก็บเหมือนแพรเป็นเสี้ยนหนามหัวใจทำไม..ควรมีการสั่งเก็บ..สั่งสอน..ข่มขู่ให้รู้ถึงความเถื่อนในอำนาจและเงินที่ตัวเองมี..น่าจะง่ายกว่าไหม..

คุณสมบัติข้างต้นแทบจะเป็นสูตรสำเร็จของนางร้ายในทุกๆของวงการละคร..ซึ่งปรางค์ทองก็มีครบเครื่อง..แต่กลับนำมาใช้ได้ไม่ถูกที่..ถูกเวลา..และเหมือนเป็นขุมพลังของตัวร้ายเกินไปที่มันทุกอย่างในตัวของคนหนึ่งคน..

สุดท้ายปรางค์ทองก็เลยเป็นนางร้ายอัมตะที่ฆ่าไม่ได้..ฆ่าไม่ตาย..โดยกำหนดให้ใช้จุดอ่อนเดียวที่มีคือลูกชาย..มาบีบบังคับให้ปลิดชีพคัวเองหนีความผิดซะงั้น...(เพราะรอให้นางเองฆ่านาง..นางคงไม่มีวันตาย)

น่าเสียดาย...

สุดท้ายแค่อยากจะบอกว่าแค้นเป็นละครที่ผมตั้งตารอมานานมากเพราะรายชื่อนักแสดง..ผู้กำกับ..คนเขียนบท..และผู้จัด ที่ผมติดตามผลงานมาอย่างนานและสม่ำเสมอ...

มันจึงมีความคาดหวังประมาณหนึ่งว่าเรื่องมันจะสนุกประมาณไหน..ดราม่าประมาณไหน..และจะไปสุดได้แค่ไหน..ซึ่งก็ต้องบอกตรงๆว่า "ผิดหวัง"ระดับหนึ่งเมื่อดูจนจบ...

น่าเสียดาย..และรู้สึกสงสารที่ปรางค์ทองเป็นเดอะแบกที่ควรจะไปสุดใน ทางใดทางหนี่งในตอนจบ..แต่กลับจบชีวิตจากไปง่ายๆแบบไม่มีซีนใดให้น่าจดจำ..

ซึ่งถ้าเป็นตัวร้ายในเรื่องอื่นๆ..ต่อให้บทน่ารำคาญแค่ไหน..มีความสำเร็จรูปของละครแค่ไหน..อย่างน้อย..นางร้ายเหล่านั้นจะมีซีนจบที่คนดูจำจดและพูดถึงเสมอ..

แต่กับปรางค์ทอง..ดูเหมือนจะไม่มีอะไรให้พูดถึงสักเท่าไหร่..

น่าเสียดาย...และรู้สึกสงสารปรางค์ทองที่ถูกสร้างมาให้แตกต่างจากหนังสือและมีคุณสมบัตินางร้ายครบถ้วนสมบูรณ์ในตัวนางเอง..แต่กลับไม่น่าจดจำมากมายเท่านางร้ายดาดๆที่กล่าวมาข้างต้นที่สามารถทำให้คนดูเกลียด หรือสงสารได้สุดทางกว่า..

การเริ่มต้นทำอะไรใหม่ๆบ้าง..ก็อาจดีในแง่ของการเสพงาน..แต่ถ้าทำแล้วไม่ดีไปกว่าเดิม...หรือดีเท่าเดิม..การกลัยไปใช้ขนบของนางร้ายแบบเดิม..ก็อาจไม่ได้เลวร้ายนักสำหรับปรางค์ทอง2023...