สวัสดีคะ เราแต่งงานกับสามีปีนี้เข้าปีที่10แล้วคะ
ก่อนหน้าคบกันได้3ปีก่อนแต่งคะ
มีลูกด้วยกัน1คน 8ขวบแล้ว เราอยู่บ้านสามี
(บ้านที่พ่อแม่เค้ายกให้แล้ว) อยู่กันแค่ 3คนคะ
เราทำงานประจำคะ เรื่องเงินไม่เคยขอสามีเลย. และเค้าก็ไม่ค่อยได้จุนเจือเรา เพราะเราเงินเดือนมากกว่าเค้า. สามีเราทำงานเกี่ยวกับที่บ้านเค้าคะ ครอบครัวสามีค่อนข้างจะมีฐานะ
เค้าก็เลยใช้ชีวิตสบายกว่าเรา เค้าเป็นคนพูดเพราะ ไม่หยาบคาย
ไม่ติดเพื่อน อยู่แต่บ้าน ช่วยเลี้ยงลูกสอนการบ้านต่างๆ
รับส่งลูก เป็นหน้าที่เค้าคะ
ค่าใช้จ่ายภายในบ้านเราเอง100%
เค้าบอกว่าถ้าเค้าได้ส่วนแบ่งจากทางบ้านแล้ว จะช่วยค่าใช้จ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้ตอนลูกเราเล็กๆ เค้าเป็นคนหาเงินเข้าบ้านคะ แต่มันนานมาแล้ว ตั้งแต่ลูกยังเล็กมากๆ เค้าทำงานจริงจังได้ซัก2ปี หลังจากนั้นเราก็ได้งานทำคะ (งานที่เราทำอยู่ตอนนี้)
-ส่วนตัวชีวิตเราเอง ลำบากคะ ต้องคอยผ่อนรถให้แม่ แม่เราเองนะคะ ผ่อนธนาคารที่แม่ไปทำหนี้กับพี่สาวไว้ แต่เราต้องเป็นคนจ่าย เราไม่เคยเห็นเงินนั้นซักบาท ด้วยความที่สงสารพ่อแม่ ยอมจ่ายให้ ยอมวิ่งเรื่องขอผ่อนหนี้ที่ธนาคารให้ คอยจุนเจือครอบครัวตัวเอง ซึ่งเค้าก็ไม่เคยว่า เพราะไม่ใช่เงินเค้า เราเหนื่อยมาก เราไม่เคยเอ๋ยปากขอเงินสามี เพราะเราคิดว่า ลูกเราคนเดียวเราเลี้ยงไหว ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ทำเพื่อลูก แต่ถ้าเค้าช่วยเราบ้างก็คงจะดีไม่น้อย.
ฟังแล้วชีวิตเราก็เหมือนจะหาเงินใช้หนี้ให้ครอบครัวตัวเองซะส่วนใหญ่ แต่เงินเราหมดนะคะ.
แต่สิ่งที่เราอยากเลิกเค้าก็มีข้อเสียของเค้า
-เค้าไม่มีงานประจำทำ ไม่มีรายได้เป็นชิ้นเป็นอัน
-ชีวิตเค้าถูกเลี้ยงมาสบาย ต่างกับเราต้องหาเลี้ยงตัวเองตั้งแต่เรียนจบ ม.ปลาย พ่อแม่เราไม่มีอะไรให้คะ
(มีแค่หนี้ทีมีไห้เรา ซึ่งเราไม่ได้ก่อด้วยนะคะ แต่เราต้องรับผิดชอบ)
-เค้าเล่นยาเสพติด บางประเภทคะ(เดี๋ยวนี้ถูกกฎหมายแล้ว)
-เค้าไม่เคยคิดวางแผนอนาคต ไม่มีภาวะความเป็นผู้นำ พ่อแม่เค้ามีไห้หมดแล้ว ทั้งบ้านทั้งทรัพย์สิน ที่ดิน มีพร้อมคะ(แต่ยังไม่ได้รับผลประโยชน์เพราะพ่อเค้ายังไม่เสียคะ)
เราจะอยู่กับคนแบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน?
คิดแล้วปวดใจ เศร้าใจ🥹
อยากเลิกกับสามีตัดสินใจดีแล้วหรือยัง?
ก่อนหน้าคบกันได้3ปีก่อนแต่งคะ
มีลูกด้วยกัน1คน 8ขวบแล้ว เราอยู่บ้านสามี
(บ้านที่พ่อแม่เค้ายกให้แล้ว) อยู่กันแค่ 3คนคะ
เราทำงานประจำคะ เรื่องเงินไม่เคยขอสามีเลย. และเค้าก็ไม่ค่อยได้จุนเจือเรา เพราะเราเงินเดือนมากกว่าเค้า. สามีเราทำงานเกี่ยวกับที่บ้านเค้าคะ ครอบครัวสามีค่อนข้างจะมีฐานะ
เค้าก็เลยใช้ชีวิตสบายกว่าเรา เค้าเป็นคนพูดเพราะ ไม่หยาบคาย
ไม่ติดเพื่อน อยู่แต่บ้าน ช่วยเลี้ยงลูกสอนการบ้านต่างๆ
รับส่งลูก เป็นหน้าที่เค้าคะ
ค่าใช้จ่ายภายในบ้านเราเอง100%
เค้าบอกว่าถ้าเค้าได้ส่วนแบ่งจากทางบ้านแล้ว จะช่วยค่าใช้จ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้ตอนลูกเราเล็กๆ เค้าเป็นคนหาเงินเข้าบ้านคะ แต่มันนานมาแล้ว ตั้งแต่ลูกยังเล็กมากๆ เค้าทำงานจริงจังได้ซัก2ปี หลังจากนั้นเราก็ได้งานทำคะ (งานที่เราทำอยู่ตอนนี้)
-ส่วนตัวชีวิตเราเอง ลำบากคะ ต้องคอยผ่อนรถให้แม่ แม่เราเองนะคะ ผ่อนธนาคารที่แม่ไปทำหนี้กับพี่สาวไว้ แต่เราต้องเป็นคนจ่าย เราไม่เคยเห็นเงินนั้นซักบาท ด้วยความที่สงสารพ่อแม่ ยอมจ่ายให้ ยอมวิ่งเรื่องขอผ่อนหนี้ที่ธนาคารให้ คอยจุนเจือครอบครัวตัวเอง ซึ่งเค้าก็ไม่เคยว่า เพราะไม่ใช่เงินเค้า เราเหนื่อยมาก เราไม่เคยเอ๋ยปากขอเงินสามี เพราะเราคิดว่า ลูกเราคนเดียวเราเลี้ยงไหว ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ทำเพื่อลูก แต่ถ้าเค้าช่วยเราบ้างก็คงจะดีไม่น้อย.
ฟังแล้วชีวิตเราก็เหมือนจะหาเงินใช้หนี้ให้ครอบครัวตัวเองซะส่วนใหญ่ แต่เงินเราหมดนะคะ.
แต่สิ่งที่เราอยากเลิกเค้าก็มีข้อเสียของเค้า
-เค้าไม่มีงานประจำทำ ไม่มีรายได้เป็นชิ้นเป็นอัน
-ชีวิตเค้าถูกเลี้ยงมาสบาย ต่างกับเราต้องหาเลี้ยงตัวเองตั้งแต่เรียนจบ ม.ปลาย พ่อแม่เราไม่มีอะไรให้คะ
(มีแค่หนี้ทีมีไห้เรา ซึ่งเราไม่ได้ก่อด้วยนะคะ แต่เราต้องรับผิดชอบ)
-เค้าเล่นยาเสพติด บางประเภทคะ(เดี๋ยวนี้ถูกกฎหมายแล้ว)
-เค้าไม่เคยคิดวางแผนอนาคต ไม่มีภาวะความเป็นผู้นำ พ่อแม่เค้ามีไห้หมดแล้ว ทั้งบ้านทั้งทรัพย์สิน ที่ดิน มีพร้อมคะ(แต่ยังไม่ได้รับผลประโยชน์เพราะพ่อเค้ายังไม่เสียคะ)
เราจะอยู่กับคนแบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน?
คิดแล้วปวดใจ เศร้าใจ🥹