สำหรับจขกท.คิดว่าซีนปิดบทบาทของภารดีทั้งการฆ่าตัวยต.ยกับการแฉทิ้งทวนของภารดี ถือว่าดีสมศักดิ์ศรีความเป็นลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ภักดี แม้จะรู้ว่าปรางทองใส่ร้าย โยนความผิดให้ตน แต่มันก็มีส่วนจริงอยู่บ้าง
ด้วยเพราะมันมีส่วนจริงคือ ภารดีอาสาสั่งสอนอรรณพ ซึ่งไม่น่าจะทำให้ถึงตายแต่อาจเพราะปรางหรือเปล่าไม่แน่...ที่อรรณพจะต้องตาย, แม้โดนโยนความผิอให้แต่ก็ไม่คิดจะทำร้ายนายแม้ในใจคิดจะไปแล้ว (ดูแล้วก็สะใจ) แต่สุดท้ายก็ไม่กล้า กลับกลายเป็นถูกกดดันจากปรางทอง ด้วยความเครียด ความอัดอั้น ความแค้นใจสุดๆ ความเสียใจอย่างหนักแต่สามัญสำนึกการไม่อยากทำร้ายหรือนายของตัวเองยังคงมีอยู่ จึงเบือกที่จะจบชีวิตตัวเองไปแบบทำให้เหมือนแพรคลั่งชั่วครู่
แต่ในที่สุด คนชั่วก็ควรต้องได้รับกรรมตามมา ควรต้องชดใช้กับหลายชีวิตที่ตายไป ด้วยคลิปบอกลาพร้อมส่งหลักฐานเอาผิดปรางทองแม้จะดูง่ายไปนิด แต่ถ้าอยู่ก็คงเป็นภัยกับคนอื่นอยู่ดี
นี่คงเป็นวิธีเดียวของพราวไหมที่จะตอบแทนให้กับเหมือนแพร หลังจากที่ทรยศด้วยความโง่เขลามานาน แม้จะเคยคิดน้อยไปมากแต่ครั้งนี้ก็รู้จักทำอะไรรอบคอบด้วยการปักหมุดพิกัดบอกที่เซฟเฮ้าส์ของปรางทองและที่ซ่อนตัวเก่งกาจเอาไว้อย่างนึงที่สองพี่น้องคู่นี้เหมือนกันที่สุดคือ การประมาท ไม่รู้จักนึกระวังหลัง จนเป็นเหตุให้ทั้งพราวไหมและเหมือนแพรเสียท่าปรางทองอีกจนได้
ซีนนี้ ดูไปก็เหมือนลุ้นมวย แต่ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมเขียนบทให้นอ.ต้องอ่อนแอตลอด ไม่มีแรงจะสู้เลยหรือ?  ไม่ได้กินข้าวมาหรือไร?  พอฮึดสู้ขึ้นมาได้ก็พลาดท่าปรางทองอีก เฮ้ออ...😮‍💨เหมือนแพร เอ้ยย
ตั้งแต่เก่งกาจมีบทบาทเกือบๆทั้งหมดในเรื่อง ก็เห็นจะมีซีนนี้แหล่ะที่เป็นอีกซีนที่ดี มีคุณค่าน่าเห็นใจสุดๆ ที่กระเสื.อกกระสนพาตัวเองบ้มลุกคลุกคลานมาจากเตียงเพื่อชวนเหมือนแพร และห้ามปรางทองไม่ให้ทำเลวมากไปกว่านี้ จะต้องรักและนับถือเหมือนแพรแค่ไหน จะต้องรักแม่มากที่สุดเพียงใด ถึงไม่ยอมอยู่เฉยบนเตียง ยอมอดทนทรมานเพื่อมาช่วยจบเรื่องรุนแรง ณ ที่นั้น
แต่สุดท้ายแล้ว ปรางทองผู้ถืออัตตาอย่างแนบแน่น ยึดมั่นถือมั่นอยู่กับความคิดตัวเอง ยอมทำร้ายทุกคนที่จะเป็นอุปสรรคขัดขวางจุดมุ่งหมายสูงสุดในชีวิตมาตลอด เลือกที่จะจบชีวิตแบบง่ายๆ ไม่ยอมปล่อยวางศักดิ์ศรี เกียรติยศ ความสำเร็จและความคับแค้นใจที่มีไปได้ กอดอัตตาตายไปกับตัวเอง ทุกอย่างว่างเปล่าจบสิ้น ที่ทำมาทั้งหมดก็ด่ายให้กับความตาย เป็นผู้ชนะ ถึงจะรู้สึกผิดต่อเหมือนแพร แต่แผลในใจของพราวไหมก็คงต้องค่อยๆผสานให้เชื่อมติดกันดังเดิม แม้จะนับถือน้าเก๋เหมือนแม่ แม้แต่หายโกรธและเข้าใจทุกอย่างที่พี่สาวทำ แต่เหมือนแพรก็อยากได้กอดๆนั้นบ้าง พราวไหมเธอก็ยังใจร้ายอยู่นิดๆนะ แทนที่จะหันกอดพี่สาวกลับไปกอดน้าเก๋ เธอก็เธออมาตลอดมากอดพี่สาวให้ใจชื้นบ้างไม่ได้หรือไง
คู่กันแบ้วไม่แคล้วกันไปไหนได้หรอก สุดท้ายก็ต้องกลับมาลงเอยกันอะเนอะ พ่อแง่แม่..งอน ฟอร์มเยอะกันตั้งนาน แต่ใจลึกๆก็ยังความรักให้กันอยู่ และเหมาะสมกันดีนะ ดาหวันสวยมากกกกจริงๆ ดีใจด้วยค่ะโภไคย-ดาหวัน