คือแม่หนูเป็นข้าราชการค่ะ ตอนแรกคือหนูอยู่ที่ชลบุรีหนูชอบที่นั่นมากๆได้อยู่โรงเรียนที่ชอบเริ่มมีเพื่อนไปไหนมาไหนเองได้เพราะอยู่ในเมือง
แล้วที่นี้ม.2แม่หนูจะย้ายที่ทำงานค่ะแต่ก็คือจะย้ายอยู่ในตัวชลนี่แหละ แต่ทำยังไงไม่รู้อยู่ๆก็มาอยู่ที่ฉะเชิงเทราได้ แม่บอกว่าจะย้ายได้อีกทีคือ2ปีเลย ตอนนั้นอยู่ม.1พึ่งขึ้นม.2 แต่ที่ฉะเชิงเทราพ่อกับแม่ก็เคยปลุกบ้านไว้แต่ไม่ได้อยู่มานานมาก แล้วที่นี้หนูทำใจไม่ได้ที่ต้องย้ายมาฉะเชิงเทรา แม่เลยเช่าบ้านให้หนูอยู่แม่ก็ต้องขับรถจากฉะเชิงเทรามาชลบุรีแบบนี้ประมาณอาทิตย์นึง หนูสงสารแม่เลยโอเคร เดี๋ยวย้ายไปฉะเชิงเทราก็ได้ (ส่วนตัวหนูไม่ค่อยชอบที่ฉะเชิงเทราเท่าไหร่เพราะคือไม่ได้อยู่ในตัวเมืองจะไปขอความช่วยเหลือหรือจะไปไหนเองไม่ได้รอบป่าก็มีแต่ป่าถึงจะมีเพื่อนบ้านแต่ก็อยู่แบบตัวใครตัวมัน) แล้วแม่ก็เลือกโรงเรียนที่ใกล้ๆบ้านก็มีโรงเรียนของคนใหญ่คนโตคือเขาให้นร.ตัดผมสั้นคือหนูไว้ยาวมาทั้งชีวิตอ่ะแล้วให้มาตัดคืออันนี้หนูก็ทำใจไม่ได้ หนูขอแม่หาโรงเรียนอื่นได้มั้ยแต่ก็มีแต่โรงเรียนวัดคือหนูก็ยอมนะของแค่ไม่ตัดผม แต่แม่ไม่ยอมก็ให้หนูไปเรียนโรงเรียนนั้น หนูก็ต้องไปตัดผมตามสภาพ เข้าไปวันแรกคือเพื่อนใหม่ก็ดีนะคะ แต่เหมือนหนูยังทำใจไม่ได้ตอนเย็นก็มานั่งร้องไห้ หนูไม่เคยร้องไห้เพราะไม่อยากไปโรงเรียนเลยเพื่อนที่โรงเรียนคือมีคนนึงที่ชอบมาสนิทกับหนูด้วยแต่หนูไม่ชอบเขาเพราะเซ้าซี้หนูรำคาญไม่ชอบเลย หนูก็ทนกับที่นี่ประมาณ3-4เดือน หนูก็เห็นว่ามีรร.ที่คล้ายๆกับรร.เก่าหนูอยากเข้ามากๆและแม่ก็อยากให้เข้า เพราะโรงเรียนพาเด็กไปแข่งหลายอย่าง ใกล้จากบ้านนิดนึง ก็กะว่าจะไปโรงเรียนนั้นตอนม.3 แต่ก็ดูเหมือนว่ามีโอกาสแค่20% ตอนนี้คือหนูเหมือนจะมูฟออนได้แล้วแต่สุดท้ายก็กลับมาร้องไห้เหมือนเดิม
เรื่องก็มีประมาณนี้ค่ะหนูอยากรู้ว่าหนูจะทำยังไงดีหนูต้องทนอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆหรอ
ถ้าหนูพิมพ์ไม่สุภาพก็ขอโทษด้วยนะคะ🥲🙏
ไม่ชอบโรงเรียนใหม่ทำไงดี
แล้วที่นี้ม.2แม่หนูจะย้ายที่ทำงานค่ะแต่ก็คือจะย้ายอยู่ในตัวชลนี่แหละ แต่ทำยังไงไม่รู้อยู่ๆก็มาอยู่ที่ฉะเชิงเทราได้ แม่บอกว่าจะย้ายได้อีกทีคือ2ปีเลย ตอนนั้นอยู่ม.1พึ่งขึ้นม.2 แต่ที่ฉะเชิงเทราพ่อกับแม่ก็เคยปลุกบ้านไว้แต่ไม่ได้อยู่มานานมาก แล้วที่นี้หนูทำใจไม่ได้ที่ต้องย้ายมาฉะเชิงเทรา แม่เลยเช่าบ้านให้หนูอยู่แม่ก็ต้องขับรถจากฉะเชิงเทรามาชลบุรีแบบนี้ประมาณอาทิตย์นึง หนูสงสารแม่เลยโอเคร เดี๋ยวย้ายไปฉะเชิงเทราก็ได้ (ส่วนตัวหนูไม่ค่อยชอบที่ฉะเชิงเทราเท่าไหร่เพราะคือไม่ได้อยู่ในตัวเมืองจะไปขอความช่วยเหลือหรือจะไปไหนเองไม่ได้รอบป่าก็มีแต่ป่าถึงจะมีเพื่อนบ้านแต่ก็อยู่แบบตัวใครตัวมัน) แล้วแม่ก็เลือกโรงเรียนที่ใกล้ๆบ้านก็มีโรงเรียนของคนใหญ่คนโตคือเขาให้นร.ตัดผมสั้นคือหนูไว้ยาวมาทั้งชีวิตอ่ะแล้วให้มาตัดคืออันนี้หนูก็ทำใจไม่ได้ หนูขอแม่หาโรงเรียนอื่นได้มั้ยแต่ก็มีแต่โรงเรียนวัดคือหนูก็ยอมนะของแค่ไม่ตัดผม แต่แม่ไม่ยอมก็ให้หนูไปเรียนโรงเรียนนั้น หนูก็ต้องไปตัดผมตามสภาพ เข้าไปวันแรกคือเพื่อนใหม่ก็ดีนะคะ แต่เหมือนหนูยังทำใจไม่ได้ตอนเย็นก็มานั่งร้องไห้ หนูไม่เคยร้องไห้เพราะไม่อยากไปโรงเรียนเลยเพื่อนที่โรงเรียนคือมีคนนึงที่ชอบมาสนิทกับหนูด้วยแต่หนูไม่ชอบเขาเพราะเซ้าซี้หนูรำคาญไม่ชอบเลย หนูก็ทนกับที่นี่ประมาณ3-4เดือน หนูก็เห็นว่ามีรร.ที่คล้ายๆกับรร.เก่าหนูอยากเข้ามากๆและแม่ก็อยากให้เข้า เพราะโรงเรียนพาเด็กไปแข่งหลายอย่าง ใกล้จากบ้านนิดนึง ก็กะว่าจะไปโรงเรียนนั้นตอนม.3 แต่ก็ดูเหมือนว่ามีโอกาสแค่20% ตอนนี้คือหนูเหมือนจะมูฟออนได้แล้วแต่สุดท้ายก็กลับมาร้องไห้เหมือนเดิม
เรื่องก็มีประมาณนี้ค่ะหนูอยากรู้ว่าหนูจะทำยังไงดีหนูต้องทนอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆหรอ
ถ้าหนูพิมพ์ไม่สุภาพก็ขอโทษด้วยนะคะ🥲🙏