สวัสดีค่ะ เราแค่อยากมาระบายเรื่องของเรา + ขอคำปรึกษาซักเล็กน้อย เรื่องที่เราจะพิมนี้อย่าด่าเราเลยนะคะ เราไม่ได้อยากเป็นเหมือนกัน
ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราสูง157+ หนัก38 เราเหมือนตัวเองจะกังวลเรื่องรูปร่างมาก เวลากินอะไรก็จะรู้สึกผิดตลอด เราเคยหนักสุด48 แต่พอไปอยู่หอน้ำหนักก็ลด ถึง42 ส่วนที่เหลือเราลดเองค่ะ เรากลายเป็นคนเคร่งเรื่องอาหารมาก จนเริ่มหนักเรื่อยๆ วันไหนเรากินเยอะกว่าปกติบางทีเราถึงขั้นล้วงคอออกมาเลยค่ะ ทรมาณมาก เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง แถมคิดกับตัวเองด้วยว่าทำไมต้องทำแบบนี้กันนะ เราคิดว่าตัวเองอ้วนแต่คนรอบตัวเรามีแต่บอกว่าเราผอมเกินไปแล้ว ผอมลงรึป่าว แต่เราไม่ได้คิดแบบนั้นไม่รู้ทำไม บางวันที่หลุดเราจะเฟลมาก ออกกำลังกายหักโหมเพื่อชดใช้กรรม หรือไม่ก็ล้วงคอ หรือกินไฟเบอร์ให้ตัวเองถ่ายออกมา หรือไม่ก็อีกวันเราจะกินน้อยลงมากๆ เราไม่รู้ว่าจะแก้ยังไงดี ไม่กล้าปรึกษาพ่อแม่เลยค่ะ กลัวเขามองไร้สาระ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ อย่าด่ากันเลยนะที่เรามีความคิดไร้สาระแบบนี้
ขอคำปรึกษา
ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราสูง157+ หนัก38 เราเหมือนตัวเองจะกังวลเรื่องรูปร่างมาก เวลากินอะไรก็จะรู้สึกผิดตลอด เราเคยหนักสุด48 แต่พอไปอยู่หอน้ำหนักก็ลด ถึง42 ส่วนที่เหลือเราลดเองค่ะ เรากลายเป็นคนเคร่งเรื่องอาหารมาก จนเริ่มหนักเรื่อยๆ วันไหนเรากินเยอะกว่าปกติบางทีเราถึงขั้นล้วงคอออกมาเลยค่ะ ทรมาณมาก เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง แถมคิดกับตัวเองด้วยว่าทำไมต้องทำแบบนี้กันนะ เราคิดว่าตัวเองอ้วนแต่คนรอบตัวเรามีแต่บอกว่าเราผอมเกินไปแล้ว ผอมลงรึป่าว แต่เราไม่ได้คิดแบบนั้นไม่รู้ทำไม บางวันที่หลุดเราจะเฟลมาก ออกกำลังกายหักโหมเพื่อชดใช้กรรม หรือไม่ก็ล้วงคอ หรือกินไฟเบอร์ให้ตัวเองถ่ายออกมา หรือไม่ก็อีกวันเราจะกินน้อยลงมากๆ เราไม่รู้ว่าจะแก้ยังไงดี ไม่กล้าปรึกษาพ่อแม่เลยค่ะ กลัวเขามองไร้สาระ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ อย่าด่ากันเลยนะที่เรามีความคิดไร้สาระแบบนี้