ในตอนนี้คนส่วนมากมีเวลาแค่ ≈4,000 สัปดาห์ หรือ ≈75 ปี ตั้งแต่คุณเกิด คุณใช้เวลาชีวิตในสังคมครอบครัวร่วม7ปี หรือ ≈9.33% ของชีวิต เข้าสู่สังคมในรั้วโรงเรียน เรียนตั้งแต่ อนุบาล-มหาลัย โดยประมาณ 18 ปี คิดเป็น  24% ของชีวิต เมื่อเข้าสู่วัยทำงาน ยินดีต้อนรับสู่สังคมการทำงาน ทำงานจนถึงเกษียร 25ถึง60=35ปี โดยประมาณ คิดเป็น ≈46.67% ในชีวิต เหลืออีก 20%หรือ15ปี ในชีวิต ที่คุณจะว่างมากที่สุด
ในตอนนี้คุณรู้สึกว่ามันเร็วใช่ไหมล่ะ ใช่ มันเร็วมาก และลองนึกถึงพ่อและแม่คุณเขาใช้ชีวิตมาร่วมมากกว่า ≈26.67% หรือ 20ปี(ขั้นต่ำ) เขายังคงเหลืออยู่อีกกี่ %? เวลาที่คุณเศร้าคุณเสียใจ คุณบอกแม่บอกพ่อ คุยกันได้เสมอ เพร่ะถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน ยังไงเขาก็พ่อแม่คุณ อยากให้โทรหา คุยเล่น อะไรที่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ และเมื่อมีโอกาสขอให้คุณบอกรักเขาจริงๆจังๆในวันที่คุณประสบความสำเร็จอย่างมั่นใจก่อนที่จะถึง 100% ของเขา
ไม่ว่าคุณจะทำงานอะไร หากคุณมีงาน คุณก็ไม่ใช่คนไม่เอาไหน
คนที่ไม่หางานไม่ตั้งใจทำนั่นแหละคือคนไม่เอาไหน ถ้าตอนนี้ยังหางานไม่ได้เวลาชีวิตคุณยังเหลือใช้ให้คุ้มค่าที่สุด
ผมขอให้ประสบความสำเร็จครับ

นั่นล่ะครับ555
ความคิดเห็นของคนที่อยู่แยกกับพ่อและแม่(ผมคนเดียว) ที่มาเขียนเพร่ะว่าอยากให้ทุกท่านตระหนักถึงความสำคัญของชีวิต และ พ่อแม่ หรือคนที่เลี้ยงเรามา อย่างน้อยก็เคารพเขาบอกรักเขาก่อนเราจะไม่มีโอกาส แล้วมาเสียใจที่หลัง
ทุกท่านแจกความคิดเห็นได้ตามสบายนะครับ^^