The older I get 
The more I think 
You only get a minute
 Better live why you’re in it 
‘Cause it’s gone in a blink

The older I get 
The truer it is
It’s the people you love 
Not the money and stuff 
That makes you rich

And if they found a fountain of youth
I wouldn’t take a drop 
And that’s the truth
Funny how it feels that I am getting to
My best years yet

The older I get 
The fewer friends I have
But you don’t need a lot 
When the ones have always got your back 

And the older I get 
The better I am
At knowing when to give 
And when to just not give a damn

I don’t mind all the lines
From all the times 
I’ve laughed and cried 
Souvenir and little signs
For the life I’ve lived

The older I get
The longer I pray
I don’t know why 
I guessed that 
I’ve got more to say

And the older I get
The more thankful I feel
For the life I’ve had 
And all the life I’m living still

Song by Alan Jackson
_____________

เมื่อความชรามาถึง

ฉันยิ่งแก่ แต่ว่า ยิ่งมาคิด         
ด้วยชีวิต แสนสั้น หวั่นจะสาย
ใช้ให้ชุ่ม คุ้มค่า อย่าเสียดาย   
ก่อนมลาย หายไป ในพริบตา

ฉันยิ่งแก่ แค่ไหน ใจตระหนัก         
เป็นเรื่องจริง ยิ่งนัก พักกังขา
มีคนรัก นั่นแหละรวย ช่วยเยียวยา
หาใช่ทรัพย์ เงินตรา คราต้องการ

หากเขาสบ พบน้ำพุ สู่วัยรุ่น
ฉันไม่วุ่น เข้าไปดื่ม ลืมสังขาร
ยังใคร่เห็น เส้นชีวิต อีกนานนาน
ขอรอผ่าน วันดีดี ที่สุดใจ

ฉันยิ่งแก่ แต่ยิ่ง อิงเพื่อนน้อย   
มีเป็นร้อย ด้อยค่าไซร้ ไร้ความหมาย
เพื่อนที่รัก มักเคียงข้าง ไม่ห่างกาย    
พึ่งพาได้ ในทุกที ดีต่อใจ

ฉันยิ่งแก่ แต่ก็สู้ รู้วางจิต
รู้จักคิด  ทิศทาง  ย่างหนไหน
ควรเอื้อเฟื้อ เจือจุน หนุนเมื่อใด
หรือถอดใจ ไม่สน คนคร่ำครวญ

ฉันไม่แคร์ แม้ริ้วรอย พลอยหยาบกร้าน
วันคืนผ่าน ย่านความสุข ทุกข์ผันผวน
คือรอยตรา จารึก นึกทบทวน
ว่าครบถ้วน ล้วนชีวิต อนิจจัง

ฉันยิ่งแก่ แช่นาน พาลเชื่องช้า
สวดภาวนา ว้าวุ่น หมกมุ่นหวัง
ใช้เวลา อธิษฐาน เนิ่นนานจัง
คงเพราะยัง มีเรื่องมาก อยากพูดจา

ฉันยิ่งแก่ แค่ไหน ยิ่งสำนึก
ให้รู้สึก ขอบคุณ บุญหนักหนา
ใช้ชีวิต ในวิถี  ที่ผ่านมา
จวบวันนี้ มีคุณค่า ก่อนลาไป

SK