สวัสดีค่ะเจ้าของกระทุ้เป็นคนลาวนะคะอาจจะพิมพ์ไม่ถูกบ้างต้องขออภัย เราคบกับแฟนมา5ปีกว่าๆแล้ว แฟนเราอายุ 24 เรียนปี3ส่วนเราอายุ 22 เรียนปี4และกำลังฝึกงาน เรื่องมีอยู่ว่าปลายปีที่ผ่านมาเราเล่นเกมส์1แล้วไปเจอเพื่อนคนไทยก็แลก LINE และเฟสคุยด้วยกันแต่ส่วนมากเนื้อหาจะออกไปทางเล่นเกมมากกว่า แต่บางครั้งก็บอกฝันดีและบอกโทรปลุกโทรคุยบ้างเพราะว่าเล่นเกมไปด้วยซึ่งมันเป็นอันที่ผิดและแฟนก็จับได้ในวันคบรอบ5ปีเรายอมรับผิดและง้อเขาจนกลับมาคบกันจนถึงปัจจุบันแต่ก็มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นแฟนเราทำตัวแปลกไปมากเหมือนกลับมาแล้วไม่ได้รักกันเหมือนเดิมเราก็เข้าใจเพราะเราผิดเต็มไม่แก้ตัว ในส่วนของเรานั้นหลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้นมันทำให้เราฝังใจและรู้สึกผิดกับเขามากเราเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างให้เค้าเช็คมือถือทำหน้าที่แฟนที่ดีที่สุดแล้วเค้าก็บอกว่าเค้ารับรู้ว่าเราเปลี่ยนเพื่อเขา และเค้าเองก็ขอเวลาทำใจเพราะยังรับไม่ค่อยได้ที่จะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมเราเองก็เข้าใจมุมของเค้าเราก็บอกให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็ได้แต่แล้ววันนึงเค้าก็เริ่มไปติดเพื่อนไม่ค่อยกลับบ้านโทรหาให้เราโกหกพ่อแม่ให้ว่ามาหาเราอยู่กับเราทั้งๆที่เค้าไปกินเหล้ากับเพื่อน และทำตัวห่างไม่ค่อยมาหาเราถ้าวันไหนโทรคุยกันก็หาเรื่องทะเลาะกันแล้วก็มาบอกทีเราทำผิดที่เราแอบคุยกับคนอื่นเอาความผิดที่เราทำครั้งนั้นมาเป็นข้ออ้างทั้งทั้งที่เรื่องบางเรื่องเราไม่ผิดเลยแล้วเค้าก็โยงไปหาเรื่องที่เราทำผิดให้ได้ เราเองก็ทำใจไว้อยู่แล้วว่าต้องมีเหตุการณ์แบบนี้แต่เค้าไม่ให้เราจับมือถือและแอบซ่อนสตอรี่ในเฟส ปิดออนไม่ให้รู้ว่าออนเฟสหรือเปล่าแล้วเมื่อวันที่30/7/2023 วันอาทิตย์ผ่านมาเราไปกินหมูกระทะด้วยกันเพราะเพิ่งได้มีวันลางาน แล้วเราก็เห็นว่าเค้าเอาสตอรี่ลง พอกลับถึงบ้านเราลองดูในมือถือของเราปรากฏว่าไม่มีเค้าไม่ได้เอาอะไรลงด้วยซ้ำและอยู่ดีๆ เราเองก็รู้สึกมีความรู้สึกแปลกแปลกเหมือนมีอะไรที่เค้าไม่ได้บอกเราเหมือนเค้ามีความลับเราเลยจะเข้าเฟสเขาแต่เขาไม่ได้เค้าเปลี่ยนรหัสเราเลยลองทักไปถามขอรหัสเฟสได้ไหมเค้าก็โมโหแล้วเขาก็เริ่มด่าเราหาว่าเราไม่ไว้ใจเขาอย่างโน้นอย่างนี้ เราก็กลัวว่าจะทะเลาะกันหนักก็เลยไม่ว่าอะไรเพราะวันต่อมาวันจันทร์ เราขอเฟสน้องที่ทำงานให้ช่วยทักไปคุยกับแฟนเราจะได้ไหมคิดว่าจะลองใจ แต่โชคดีที่น้องเค้าให้ความร่วมมือให้รหัสเฟสไปคุยเองเราก็เลย ทักเฟสแฟนเราไปปรากฏว่าแฟนเราตอบภายใน 5 นาทีเราก็ถามว่ามีแฟนยังสนใจอยากคุยด้วยเพราะเจอกันที่ร้านเหล้ามันก็บอก''มีแล้วครับ''เราก็ดีใจแต่ดีใจได้ไม่นานมันก็เอาเฟสสำรองให้ซึ่งเราไม่รู้มาก่อนแล้วมันมีเฟซตัวนี้ เราช็อคมากไม่กล้าแอดไปด้วย แต่ก็ทำใจอยู่แป๊บนึงแล้วก็แอดไป มันถามเราว่าเรานั่งตรงไหนเราบอกนั่งอยู่ตรงห้องน้ำมันถามว่าจำได้ไหมมันใส่เสื้อสีอะไรเราบอกเสื้อสีดำแล้วมันถามว่าทำไมถึงสนใจเราก็บอกไปว่าเพราะเห็นว่าโต๊ะเธอจัดงานวันเกิดแล้วเผอิญไปเจอเธอเราสนใจน่ารักดีอยากทำความรู้จักก็เลยขอเฟสเธอจากเพื่อน แต่ไม่รู้ว่ามีแฟนแล้วมันตอบกลับมาว่ามีก็เหมือนไม่มีเราก็ถามไปว่าทำไมมันบอกว่าเรานอกใจซึ่งเราเองก็อึ้ง ตอนนั้นไม่รู้จะคุยต่อดีไหมหรือยังไงแต่เราก็เออเอาว่ะรออีกนิดนึงแกล้งหยอดมุขจีบไปมันก็เล่นด้วยมันก็บอกว่าวันไหนจะไปร้านเหล้าอีกบอกนะเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้าน แล้วมันก็พูดประมาณว่ามันเมามากเลยจำไรไม่ได้กลับบ้านยังไงยังไม่รู้เลยแล้วเราก็ถามไปว่าแฟนไม่ว่าหรอมันไม่รู้หรอกมันนอนเร็ว!! แล้วเราก็คุยไปอีกนิดเดียวก็หยุด ตอนนั้นเรายังอยู่ที่ทำงานเรานั่งคิดทบทวนว่าทำไมเค้าถึงทำแบบนี้ร้องไห้หนักจะบอกเลิกดีไหมหรือยังไงจะทำยังไงให้เค้ารู้ความจริงแล้วน้องที่เป็นเจ้าของเฟสเค้าก็บอกว่าเดี๋ยวเค้าจะเอาเฟสสำรองเค้าอ่ะทักหาเราแล้วแคปสิ่งที่ที่พวกเราคุยด้วยกันน่ะส่งมาให้เราประมาณว่านี่แฟนคุณไหมแฟนคุณคุยกับเราอยู่นะอะไรประมาณนี้ ซึ่งเราก็โอเคพอตกเย็นเรากลับบ้านเราถามว่าอยู่ไหนวันนี้กลับเร็วไปหาอะไรกินไหมพรุ่งนี้วันครบรอบแล้วมันก็บอกว่ามันออกมาเดินเล่นข้างนอกเราบอกว่าไปหาได้ไหมมันก็บอกมาสิ่แล้วเราก็ มานอนร้องไห้ในห้องแป๊บนึงไม่บอกใครไม่บอกพ่อแม่นั่งคิดเกือบชั่วโมงจะทำไงเราก็ตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าที่เป็นของมันใส่กระเป๋านาฬิกาอะไรที่มันให้เราไปให้มันที่บ้านแล้วก็ออกไปหามันข้างนอก พอเราเจอมันเราก็ถามมันว่ามีอะไรจะบอกไหมมีอะไรที่เป็นความลับไหมมันก็บอกไม่มีอะไรออกมาเจอกันทำไมต้องหาเรื่องทะเลาะแล้วเราก็เอาหลักฐานที่มันคุยกับเราในอีกเฟส ตอนนั้นมันนิ่งไปไม่ตอบแล้วเราก็บอกว่าใช่มันไหมมันไม่พูดอะไรแล้วเราบอกว่าขอมือถือได้ไหมถ้าไม่ใช่ก็ขอดูหน่อยว่าเป็นแกจริงเปล่ามันก็ไม่ให้พร้อมกับเอามือถืออยากลงในกางเกงเรายิ่งมั่นใจเลยว่าใช่มันจริงๆเราบอกว่าแกรู้ว่าสิ่งที่เราเคยทำมันเป็นสิ่งที่ผิดแล้วทำไมแกถึงทำเหมือนเราแกบอกรับไม่ได้แล้วทำไมแกคิดว่าเราจะรับได้เหมือนกันหรอแล้วมันก็บอกขอโอกาสได้ไหมตอนนั้นก็คือเราอยากเลิกไม่อยากให้โอกาสแล้วเราก็ เดินจากมันเราขับมอไซค์ไปที่ไหนก็ไม่รู้เคว้งไปหมดไม่อยากกลับบ้านสมองตันไปหมดไม่รู้จะทำยังไงต่อเราคิดว่าเราเลิกกันจริงๆใช่ไหมพอเที่ยงคืนเรากลับมาบ้านเรานอนร้องไห้ไม่ถึง 10 นาทีมันโทตามถามว่าอยู่ไหนเราก็บอกว่าอยู่บ้านทำไมมันเงียบไปและตัดสายมันมาหาเราที่บ้านขอโอกาสเราอ้อนวอนเราก็บอกว่าขอห่างก่อนได้ไหมถ้าอยากได้โอกาสเราบอกจอห่าง1เดือน มันบอกโอเคแล้วถามเราว่าสถานะในเฟสให้เอาออกไหมต้องบล็อกด้วยไหม แล้วเราก็พูดประชดมันไปว่าเอาออกเหอะจะบล็อกก็บล็อกไปไม่อยากเจอครบหนึ่งเดือนค่อยว่ากันแล้วมันทำจริงซึ่งน้องอึ้งและยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม แล้วเราก็ใจอ่อนโทรหาบอกให้มันปลดบล็อคแล้วเราก็ไปเห็นว่ามันเอาสถานะออกจริงๆมันลบรูปเราด้วย แล้วมันก็บอกแค่ว่าต้องเข้มแข็งสิแค่ห่างกันเอง1เดือนพอมันพูดแบบนี้มันทำให้เราคิดได้และเราเองก็ตกลงแต่ว่าทำไมเวลามันผ่านไปนานจังกว่าจะผ่านแต่ละวันได้เราเหนื่อยมากนอนร้องไห้ทุกวันมันคงเป็นเวรกรรมที่เราทำกับมันถึงทำให้มันเป็นเรื่องแบบนี้แต่วันที่7/8/2023 มันก็โทรมาหาจะเอายังไงให้โอกาสได้ไหมแต่ไม่ขอเลิกเราตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ไปต่อจะหยุดแล้วมันก็วางสายมันมาหาเราที่บ้านมาอ้อนวอนแล้วชมาทำร้ายตัวเองให้เราดูมันเอามือต่อยลงที่พื้นเลือดออกเยอะมากจนเรากลัวไม่รู้จะทำไงเราก็บอกให้หยุดแล้วก็ให้โอกาสพูดส่งๆเรารู้ว่ามันผิดมากที่ไปพูดยังงั้นแต่เราเองก็กลัวกลัวว่าเค้าจะทำเราด้วย แล้วเราก็บอกมันกลับบ้านเพราะมันถึงบ้านมันก็โทรมาแบบว่ารักนะเหมือนพยายามปรับปรุงตัวแต่เราก็รับไม่ได้มันเหมือนกับว่าวันนี้ที่เราให้โอกาสเป็นเพราะมันมาทำร้ายร่างกายให้เราดูเหมือนว่าเราฝืนใจกลับไปไม่อยากเจ็บตัวมากกว่าเราทรมานมากเรานอนไม่ได้ทั้งคืนคิดว่าจะเอาไงต่อวันต่อมาเราไปทำงานนั่งทำใจอยู่นานมากแล้วก็บอกมันไปว่าพอเหอะไม่ไปต่อแล้วจบแค่นี้เหอะไม่ต้องทักมาพยายามคุยดีๆให้จบด้วยดีตอนแรกก็คุยด้วยดีด้วยหรอกแต่หลังๆมามันเอาแต่ขู่ว่าจะฆ่าตัวตายถ้าเราเลิกกับมันจะทำร้ายตัวเองอย่างโน้นอย่างนี้ จนเราทำงานไม่ได้มันโทรมาหาเราพร้อมกับเปิดกล้องให้ดูว่าอยู่ตรงไหนมันบอกจะกระโดดน้ำตายเราเป็นห่วงมากกลัวว่ามันจะทำจริงเรารีบติดต่อหาแม่เค้าติดต่อหาเพื่อนหาพี่สาวให้เค้าออกไปตามหามันพอเราทำงานอยู่แล้วทำให้เราทำงานไม่ได้เราก็วนกะวายมากเลยแต่พอมันรู้ว่าแม่มันโทตามหรือเพื่อนโทตามมันก็เอาแต่ด่าและด่าเราเจ็บมากและเหมือนจะจบไม่สวยด้วยมันด่าประมาณว่าอีที่ทำผิดกูยังให้โอกาสที่กูทำผิดทำเป็นรับไม่ได้ ปากบอกว่ารักกูห่วงกูแต่ไม่ให้โอกาสกูบอกไปต่อไม่ได้ จะไปตายที่ไหนก็ไปกูขอให้เจอคนที่ทำเจ็บมากกว่าทำกับกู 100 เท่า 1000 เท่าและขอให้ไปถวายหรือจะไปขายตัวให้คนไหนก็ไปก็ไปไทยดิไปหาเพื่อนคนไทยที่คุยด้วยอ่ะ แล้วมันพูดอีกว่า กูเนี่ยแหละจะรอเหยียบซ้ำซึ่งเขาพูดไม่ให้เกียรติเราเลยเราอ่านไปร้องไห้ไปไม่คิดว่ามันเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากคนที่รักกันและอยู่ด้วยกันมา5ปี เรารีบกลับบ้านแล้วเราก็ให้แม่อ่านแม่ก็ร้องไห้ไม่คิดว่ามันจะพูดแบบนี้เพราะแม่เห็นว่ามันเป็นคนดีมากแม่ก็บอกลูกไหวไหมถ้าไม่ไหวลูกก็หยุดซึ่งตอนนั้นเราตัดสินใจได้เลยว่าจะเอายังไงต่อถ้าเขากลับมาง้อเราก็ไม่มีทางกลับไปแล้วแต่พอเที่ยงคืนมันโทรมามันบอกว่าขอโทษขอโอกาสได้ไหมมันรู้สึกผิดไปแล้วซึ่งเรางงมากทำไมถึงทำแบบนี้เราให้โอกาสแบบนั้นไม่ได้แล้ว พอวันต่อมาเรานั่งทำงานอยู่ก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามาปรากฏว่าเป็นเบอร์ของแม่มันซึ่งเราไม่รู้ว่าเป็นเบอร์แม่มันมาก่อนแม่บอกว่าขอคุยด้วยได้ไหมเราบอกว่าเดี๋ยวเลิกงานจะโทรกลับไป ทั้งวันเราทำงานไม่ได้เลยเพราะว่าในหัวคิดว่าแม่เค้าจะคุยยังไงกับเรา พอเลิกงานเราก็โทรคุยกับแม่เขาแรกแรกเหมือนคุยดีนะเข้าใจเราแต่สุดท้ายก็ไม่เข้าใจก็ว่าแหละเนอะลูกเขาเขาก็ต้องอยู่ข้างลูกเค้าเค้าบอกว่าเราเป็นผู้หญิงต้องอดทนให้มากเค้าเป็นผู้ชายเค้าไม่ได้รู้เรื่องแบบนี้เค้าไม่ได้คิดได้เหมือนเราที่เป็นผู้หญิงเราต้องอดทนสิต้องให้โอกาสเค้าสิ แล้วก็บอกว่าถ้าทะเลาะกันก็ต้องบอกพ่อแม่สิเพราะแม่จะได้ช่วยพูดให้มันปรับปรุงตัวซึ่งเรามองว่าแฟนเราก็โตแล้ว 24 ปีควรคิดอะไรได้ อีกอย่างที่เราทะเลาะกันแต่ละครั้งมันก็เป็นเรื่องของเราสองคนไม่เกี่ยวกับพ่อแม่เค้าน่าจะรู้ดีอันไหนถูกอันไหนผิดแต่ก็ไม่แม่เขาบอกเออ ซึ่งเรารับไม่ได้แล้วเราโมโหทำให้เราพูดอะไรแบบไม่ได้คิดออกไปแล้วเค้าบอกว่าลูกแม่ไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอถึงเกลียดมันขนาดนั้นเราบอกว่าเราไม่อยากกลับไปเพราะเราลำบากใจมากเพราะมันมาทุบตีตัวเองให้เราดูมาทำร้ายตัวเองให้เราดูเหมือนมันมาขู่ให้เรากลับไปมันทำให้รู้สึกว่าเราไม่ได้รักเขาที่เรากลับไปเพราะเขาทำร้ายตัวเองมากกว่า แต่เหมือนอะไรก็ไม่ดีขึ้นเค้าก็บอกเออถ้าไม่อยากกลับมาก็ไม่ต้องกลับเดี๋ยวไปคุยกับมันเองแล้วเรารู้ว่ายังไงตอนนี้เค้าก็คงไม่ชอบเราแล้วเราก็เลยไปอธิบายให้พี่สาวของเขาฟังพี่สาวเค้าเข้าใจเพราะเค้าเองก็รู้สึกว่าน้องชายของเค้าเปลี่ยนไปเรียกให้ไปช่วยงานก็บอกว่าอยู่กับเพื่อนไปไม่ได้โกหกพ่อแม่ว่าอยู่กับพี่สาวบ้างทั้งๆที่ไปกินเหล้ากับเพื่อนพี่สาวก็เพิ่งรู้ไม่นานแล้วเราก็พูดเหตุการณ์ที่มันทำกับเราตีตัวห่างไปกินเหล้าทำให้เราเป็นห่วงทำร้ายตัวเองพี่สาวก็บอกเข้าใจแล้วเขาก็บอกถ้าเราเองว่าไม่ไหวก็ต้องหยุดนะไม่ต้องฝืนเพราะเราเองจะไม่มีความสุขเสียป่าวเราดีใจมากที่อย่างน้อยพี่สาวของเค้าก็เข้าใจเราแต่เราก็บอกให้เค้าไปอธิบายว่าเรากลับไปไม่ได้แล้วเขาก็บอกจะคุยให้ แล้ววันต่อมาพี่สาวมันก็ส่งรูปมาให้มันบอกพี่สาวว่ามันสำนึกผิดอยากขอโอกาสกลับมาถึงตอนนี้เรายังไม่กลับไปมันก็จะรอแล้วเราก็บอกพี่สาวมันไปว่าบอกมันด้วยดูแลตัวเองดีๆเข้มแข็งรักตัวเองให้มากๆอย่าทำร้ายตัวเองต้องอยู่ให้ได้โดยที่ไม่มีเรา แล้วพี่สาวมันก็ตอบกลับเรามาว่าไม่คิดถึงความดีของมันห้าปีเลยเหรอสิ่งที่พวกเราทำด้วยกันมาไม่คิดถึงมันบ้างหรอเราก็บอกว่าทำไมเราจะไม่คิดล่ะพ่อแม่เราร้องไห้ที่เห็นเราเสียใจเราไม่อยากให้พวกท่านเสียใจไปมากกว่านี้เราอยากให้พวกท่านรู้ว่าเราก็รักตัวเองถ้าเราไม่ไหวเราก็ต้องหยุดไม่อยากไปต่อแต่พี่สาวมันก็พูดทำนองว่าเคารพการตัดสินใจของเราแต่ก็อยู่ข้างน้องชายอยู่ดี เราเองก็คิดถึงความดีช่วงเวลาที่ผ่านมาเพราะเราเองก็พูดกับเค้าว่าอยากสร้างครอบครัวถ้าเรียนจบมาเก็บตังค์แต่งงานด้วยกันนะเราจะซื้อบ้านอยู่ด้วยกันเราจะมีลูกสาวด้วยกันแต่มันก็ต้องจบลงเพราะคำพูดที่ไม่คิดของเขาและการกระทำของเค้าเอง เราเองก็ทรมานไม่น้อยอ่านแชทที่เราคุยกันดูรูปที่ตอนขอกันเป็นแฟนสถานที่ที่เราไปด้วยกันร้านอาหารที่เราไปด้วยกันช่อดอกไม้ช่อแรกที่ได้ของขวัญทุกอย่างที่เค้าเอาให้แม้กระทั่งรูปคู่ที่เราติดอยู่ห้องนอน เราอยากจะบอกว่าคนบอกเลิกอ่ะมันก็เสียใจไม่น้อยเลยอาจจะเหมือนดูทำใจมาบ้างแต่ที่ผ่านมาก็สุดๆแล้วเหมือนกัน ต่อให้รักมากแค่ไหนอยู่ด้วยกันนานแค่ไหนแต่หากพูดไม่ให้เกียรติและการกระทำที่ไม่เหมาะสมเราเองก็ไม่อยากอยู่เหมือนบีบให้เราต้องทำแบบนี้เองแล้วมากล่าวหาว่าเราเป็นคนผิดแล้วเราอยากถามเพื่อนๆว่าเราผิดมากหรอที่ไม่ให้โอกาสเขา มันดูเลว มันดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหมที่ทำแบบนี้ หลือ ควรให้โอกาส???