สวัสดีค่ะ พี่ๆชาวพันทิป
วันนี้เรามีเรื่องที่กลุ้มใจ คิดไม่ตกมากๆ เราอายุ 26 มีแฟนอายุห่างกัน 24 ปี ยังไม่แต่งงานและแยกกันอยู่ค่ะ แฟนเราเป็นคนธรรมดาคนนึง มนุษย์เงินเดือน ไม่ได้ร่ำรวยอะไร มีลูกติด1คนวัยกำลังเรียน เค้าจะสลับกันดูแลลูกระหว่างภรรยาเก่า แต่ส่วนมากแฟนเราจะดูแลมากกว่า ตรงนี้เค้าก็จัดการได้ดีไม่มีปัญหาอะไรในความสัมพันธ์ของเรา ส่วนเรามีธุรกิจเล็กๆ แน่นอนเราไม่ได้คบเค้าเพราะเงินค่ะ เวลาไปเที่ยวหรือทานอาหารก็สลับกันจ่าย เราคบกับเค้ามาได้ 1 ปี ช่วงแรกเค้าเป็นคนดีมากๆ ดูแล เอาใจใส่ดีมาก เวลาป่วยไข้ไม่สบาย เข้าใจเราทุกอย่าง มีอะไรเราจะเล่าเค้าทุกเรื่องไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์เค้าก็จะอยู่ข้างๆเราตลอด ช่วยเหลือธุรกิจ ทะนุถนอมความรู้สึกเรา และคิดจะสร้างอนาคตไปด้วยกัน ส่วนเราก็ดูแลเค้า เอาใจใส่เค้า คอยอยู่ข้างๆเค้าตลอดไม่ว่าเค้าจะเจอเรื่องอะไรมาก ก็ทำให้เค้าดีที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ คนรอบข้างเราก็จะพูดกับเราเสมอ ว่าเรายังอายุน้อย อนาคตเราไปได้ไกลกว่านี้ มีคนที่ดีกว่านี้รออยู่ แต่เราก็ยังเลือกเค้าเพราะเราสองคนรู้ดีว่าเราจับมือกันผ่านอะไรมาบ้าง แค่ 1 ปีมันมีเรื่องราวเยอะมาก ทั้งเศร้า เสียใจ ร้องไห้ และมีความสุขไปด้วยกัน 
แต่หลังๆมาธุรกิจเราไม่ค่อยราบรื่นสักเท่าไหร่ เค้าก็ช่วยเหลือดูแลอยู่ แต่เรากลับรู้สึกว่าเราเป็นภาระเค้า เราจะรู้สึกเกรงใจมาก เวลาไปทานข้าวด้วยกันเค้าจ่ายเงินเราก็รู้สึกไม่ดี เพราะเค้าก็ไม่ได้มีเงินเยอะอะไรมากมาย และหลังๆมาเค้าติดลูกหนักมาก ห่างลูกแทบจะไม่ได้เลย จะกระวนกระวายใจ มาเที่ยวกับเราเค้าแทบจะไม่ได้โฟกัสเรา และสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเค้าเลย จะบ่นคิดถึงแต่ลูก ในใจและในหัวเค้ามีแต่ลูก ติดโทรศัพท์มากเพราะต้องคอยดูลูกอยู่ตลอด ทุกอย่างคือลูกไปหมด โลกทั้งใบของเค้าตอนนี้มีแต่ลูก แต่เค้าก็ยังดูแลเราดีเหมือนเดิม เราพยายามจะเข้าใจนะคะ แต่บางครั้งมันก็น้อยใจและทำให้เราเป็นทุกข์ คิดมากอยู่ฝ่ายเดียว มันทำให้เราเริ่มไม่มั่นใจว่าเค้าจะสามารถเริ่มต้นใหม่และมาสร้างอนาคตกับเราได้ไหม เค้าบอกว่าวันนึงลูกเค้าก็โต แล้วเราต้องรอถึงเมื่อไหร่ และเราต้องจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน เค้าจะบาลานซ์เวลาได้ไหม รู้สึกคุณค่าในตัวเองลดลง จะบอกเลิกเค้าไปเลย เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เค้ารับผิดชอบลูกมันก็เป็นเรื่องที่ดี และเราก็ยังอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตทุกวัน แต่อีกทางนึงเราก็จะรู้สึกอึดอัด มีความสุขก็สุขแบบไม่สุด สุดท้ายคนที่รู้สึกแบบนี้มีแค่เราฝ่ายเดียว เราต้องทำยังไงดีคะ มีทางออกหรือแก้ไขอย่างไรได้บ้างไหมคะ