ควรให้อภัยกับพวกที่ทำให้จิตใจของเราแย่หรือเปล่า

ฉันมีค่าเป็นแค่คนที่รับใช้.....
แม่บอกฉันว่าฉันมีค่าเเค่นั้น ทำไมทำไมทำไมทำไมทำไม ทำไมฉันมีค่าแค่นี้สำหรับแม่ ฉันเหนื่อยมากนะที่จะไม่ร้องไห้ ฉันเหนื่อยมากที่ต้องอดทน ฉันเหนื่อยในทุกสิ่งทุกอย่าง ฉันพยายามที่จะยิ้มและร่าเริงทำไมแม่ถึงคิดว่าฉันควรให้อภัยกับพวกเขาและฉันก็มีสิทธิเป็นได้แค่ ขี่ค่าของพวกเขา ฉันควรให้อภัยกับพวกที่เคยทำร้ายฉัน ทางจิตใจ'เหรอ ฉันควรให้อภัยกับสิ่งที่พวกมันทำกับฉันตั้งอนุบาลได้เหรอ ทำไมแม่ไม่เข้าจ้างฉันเลยเอาแต่เข้าข้างพวกที่ทำร้ายฉันต่างๆนาๆ คนที่ทำให้ฉันต้องทนทุกข์ทรมารจนถึงตอนนี้นะเหรอ ทำไมฉันต้องให้อภัยด้วย แม้แต่คำขอโทษสักคำก็ไม่มี ไม่มีใครเข้าข้างไม่มีใครช่วย แม้แต่ครูหรือแม่ก็ไม่ช่วยฉันเลย ทุกคนเอาแต่เข้าข้างคนที่ทำผิด แล้วฉันละ ฉันเป็นตัวอะไร คนที่ค่อยเป็นได้แค่ที่ระบายอารมณ์เหรอ เป็นได้เเค่ขี่ค่าเหรอ แม้แต่กลุ่มพวกนั้นที่อายุบ้างคนน้อยกว่าฉัน ยังทำให้ฉันไรค่ามากเลย 
ชีวิตฉันทำไมมันถึงได้แย่ขนานนี้กันนะ แค่อยากให้ครอบครัวคนที่ขึ้นชื่อว่าแม่เข้าข้างฉันและช่วยฉันยังไม่มีเลยที่จะเข้าข้างฉัน ฉันควรตายหรือเปล่า..
(ไม่ต้องสงสัยนะครับ/คะเพราะข้อความพวกนี้ถูกคัดลอกมาจากไดอารี่เราเอง ซึ่งมันอาจจะมีอารมณ์ในการพิมพ์ของเราอยู่ในนั้น)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่