น้องเป็นมาตั้งแต่ประถมมักจะไม่มีเพื่อนคบพอขึ้นมัธยมก็มีกลุ่มแต่จะไม่ใช่ตัวเอกของกลุ่ม ต้องคอยเดินตามหลังเพื่อน ทำอะไรนิดหน่อยก็จะมีเพื่อน 1 คนในกลุ่มคอยโกรธคอยตำหนิ วันนี้แค่น้องทำน้ำหกใส่สมุดก็พาลโกรธทิ้งน้องไม่คุยด้วย ต้องคอยมีเรื่องให้ง้อเพื่อนคนนี้อยู่ตลอดเวลา เราอุตส่าห์ดีใจว่าพอขึ้นมัธยมแล้วมีกลุ่ม แต่ก็ยังมาเจอบางคนที่นิสัยแบบนี้ น้องเป็นคนเข้าสังคมยาก ไม่ค่อยกล้าเริ่มต้นคุยกับใครก่อน บางทีแอบชอบผู้ชายบ้างเพื่อนก็จะคอยตำหนิว่าเยอะไปบ้างออกอาการเยอะไปบ้างก็เลยยิ่งทำให้มีอาการประหม่า เข้าไปอีก บางทีอยากจะแสดงตัวตนบ้างมักจะโดนตำหนิจากเพื่อน เลยทำให้ยิ่งไม่กล้าเข้าไปใหญ่ เราก็พยายามสอนลูกว่าให้ตั้งใจเรียนส่งงาน เป็นที่พึ่งของเพื่อนน้องก็ทำตามทุกอย่างเพื่อนก็คอยพึ่งเรื่องเรียนตลอดเรียนไม่เก่งนะคะแต่งานครบส่งทุกครั้ง แต่สุดท้ายเรื่องเรียนก็ไม่ทำให้เพื่อนคิดกับน้องดีขึ้นเลยค่ะ เลยสอนน้องไปว่า เลิกง้อเลิกตามใจเถอะทำตามอย่างที่ตัวเองต้องการบ้างตั้งใจเรียนไป แบบนี้เราสอนถูกไหมคะ ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้าง มีวิธีสอนลูกกันยังไงบ้างคะ