ผมแทบไม่ได้ดูละครไทยเลย ใช้ชีวิตกับซีรีส์ญี่ปุ่นใน netflix เหตุผลที่ชอบซีรีส์ญี่ปุ่น
คงเพราะมันนำเสนอประเด็นเดียวและขยี้ได้ชัดเจนมาก เช่น ความสัมพันธ์ในครอบครัว ชีวิตคู่ การให้อภัย
ถึงมันจะมีอะไรนอกลู่นอกทางไปบ้าง เช่น แอคติ้งโอเว่อร์ พล๊อตมาจากมังงะเลยดูไม่มีเหตุมีผล 

อีกประเด็นที่ซีรีส์ญี่ปุ่นทำให้ผมหลงรัก คือ "ตัวละครทุกตัวมีความสำคัญ"
ใครดูบ่อยเหมือนผมจะเดาได้เลยว่า ทุกตัวละครตัวหลัก ตัวประกอบ กลุ่มเพื่อนล้วนมีบทบาท มีซีนของตนเอง

ไม่นึกว่าสิ่งที่ผมชอบมากสองอย่างจาก ซีรีส์ญี่ปุ่นจะมาอยู่ในละครไทย...
ทั้งเนื้อหาที่อบอุ่น ภาพสวย นำเสนอประเด็นที่ชัดเจนที่สุด คือ ความสัมพันธ์ในครอบครัว+ความสัมพันธ์ต่างๆ
กลุ่มเพื่อน กลุ่มตัวประกอบน้อยใหญ่ล่วนมีซีนที่น่าจดจำ ถูกใส่เข้ามาอย่างพอเหมาะพอดี แบบกลมกล่อมมาก

เมื่อคืนฉากอากง เดินตะโกนตรงหน้าต่าง นี่มันคือ ความฮา ความน่ารักแบบพอดีที่สุด
ที่ชอบมากที่สุด (เมื่อคืน) คือ ตอนที่มีผู้หญิงมายืนหน้าห้องคนป่วยและกลุ่มพยาบาลพูดถึงว่า เหตุผลคืออะไร
ฉากต่อเนื่องมาถึง การคุยกันที่ลิลลี่ พูดขึ้นว่า "ประตูบานนั้น"

ผมอึ้งกับฉากนี้ไปเลย คือ ละครเก็บทุกรายละเอียดจริงๆ ไม่ปล่อยอะไรให้ค้างคาใจคนดู ...

รักละครเรื่องนี้ที่สุด