ผมกับภรรยาอยู่กินกันได้ 7-8 ปีแล้ว เราก็วางแผนกันปกติว่าควรมีลูกช่วงเวลาไหน เพราะอายุก็เยอะแล้วตัวผมจะ 35 ส่วนแฟน 32 แฟนผมอยู่กับปู่และย่า ส่วนพ่อแม่แยกไปมีแฟนใหม่กันทั้งคู่ ส่วนผมอยู่กับแม่ พ่อเสียได้หลายปีแล้ว เวลาไปบ้านญาติกับแม่และแฟนก็จะมีคำถามเมื่อไหร่จะมีหลาน แม่ผมก็จะรีบตอบทันทีว่า ให้มันทำงานหาเงินกันก่อน โดยที่ผมได้แต่มองหน้ากับแฟนแล้วก็ยิ้มอ่อนๆ และแล้วโควิดผ่านไปผมก็คุยกับแฟนว่าปล่อยให้มีได้แล้วอายุเริ่มมากขึ้นและก็มาจนได้ พอผมรู้ว่าท้องก็บอกแม่ผมแต่แกดูไม่ค่อยยินดีเท่าไหร่ไม่ค่อยดูตื่นเต้นหรือแกเก็บอาการก็ไม่ทราบ พอถึงวันคลอด พอคลอดเสร็จ วันแรกที่ไปหาลูก ชวนแม่มาแกก็ไม่มา และวันกลับบ้านวันแรกด้วยผมและแฟนมือใหม่ ลูกก็งอแง และร้องหนักมากตอนดึก และมีสำลักน้ำลายระหว่างร้อง แม่ผมก็บอกให้ไปหาหมอเลยผมก็ออกไปขับรถพ้นบ้านไป 500 เมตร ลูกก็หยุดร้อง ผมก็เลยพากลับบ้าน วันถัดมาอาบน้ำลูกครั้งแรก แฟนก็ทำไม่คล่องแม่ผมก็สอนก็บอกทำอย่างงั้นอย่างงี้ แต่ถัดมาอีกวันแกอาบน้ำให้ดูก็ดูไม่ต่างจากแฟนแถมไม่ส ระผมให้ลูกผมด้วยทั้งที่วันก่อนบอกสระผมลูกให้สระตอนเช้าดีกว่าตอนเย็น และหลังจากนั้นผ่านไป 1 สัปดาห์ แฟนผมฟื้นตัวหลังคลอดแม่ผมก็ไม่ค่อยได้ช่วยมีแต่ผมสลับกับแฟน แฟนผมเสียดายเงินไม่หยุดงานแต่แฟนเป็นเซลล์ก็คอยสลับกับผมไปวิ่งงาน ผมก็ดูลูกให้ในวันที่แฟนไปทำงาน แม่ผมจะช่วยแค่ตอนลูกหลัยให้เอาลงเปล แกแกว่งให้ พอลูกตื่นแกก็ตามให้มาอุ้มลูก หรือบางทีแกเห็นผมหรือแฟนยังไม่กินข้าวแกจะบอกเอาลูกมาแกดูให้และให้ไปกินข้าว พร้อมกับชอบพูดว่า รีบกินรีบขึ้นมา หรือกินเร็วๆเดี๋ยวลูกตื่น ซึ่งผมรู้สึกอึดอัดมากๆ บางครั้งก็ชอบมาดูและพูดเป็นไลฟ์โค้ช ให้ทำโน่นนี่นั่น ตัวผมเป็นลูกก็พอทนได้แต่แฟนมาเจอลักษณะเดียวกันบวกกับภาวะหลังคลอดไม่ค่อยปกติก็แอบร้องให้ประจำ ผมลืมบอกไปตั้งแต่วันแรกๆที่มาบ้านแล้วว่าขอให้แม่ช่วยช่วงเช้าพอ ช่วงกลางคืนแม่ชอบบ้านหมุน เดี๋ยวผมและแฟนเลี้ยงกันเอง แฟนผมไม่มีน้ำนมต้องกินนมผง แม่ผมไม่เคย ช่วยแม้แต่ชงนม หรือซักผ้าอ้อม ล้างขวดนม มีแต่บอกให้ไปชงนม ไปล้างขวดนม ผมอึดอัดมาก บางทีผมเลี้ยงกันสองคนกับแฟนมันก็ได้นะ แต่ไม่ต้องเป็นไลฟ์โค้ช ได้มั้ย สอนโน่นนี่นั่น ซึ่งมันก็ดูไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่ ผมรู้ว่าลูกผม ผมต้องเลี้ยงเองแต่เราก็อยากให้แม่เราช่วยบ้าง หรือบางทีก็ไม่ต้องเป็นไลฟ์โค้ชสอนมากก็ได้ ทำให้ดูเลย ทั้งหมดทั้งมวลที่พิมพ์มาผมก็รักแม่ผมแต่แค่ผมอาจจะคาดหวังว่าแม่ผมต้องเป็นเหมือนแม่คนอื่นๆเห่อหลาน แต่ความเป็นจริงไม่เลย 😞😞😞
ปล.ระหว่างพิมพ์ไปก็ดูลูกไป อาจยะตกหล่นข้อมูลหรืออะไรไปบ้างขออภัย ผมอยากได้ความเห็นเพื่อนๆพี่ๆ เผื่อเป็นมุมมองที่ดีให้ผมไปปรับใช้ ขอบคุณครับ