ผมมีเรื่องมาเล่า
ตอนผมป.6 ผมมีฝันที่จะไปต่อโรงเรียนโยธินบูรณะ เพราะเบื่อโรงเรียนเก่าแล้ว
แต่อยู่ดีๆ พอจบงานวันปัจฉิมเสร็จ เกมพลิก ผมไม่ได้ไปสอบ แต่ผมต้องไปต่างจังหวัดเพราะแม่ให้ไป ซึ่งผมคิดว่าไปทำไม ไปเพื่ออะไร ซึ่งผมไม่อยากไป แต่ว่าแม่ผมเขานั้นจองตั๋วเครื่องบินไว้หมดเเล้ว ผมก็งง ผมไม่อยากไป ผมอยากไปสอบเข้ารร.อื่นมากกว่าไปต่างจังหวัด เเล้วไปนี่ไม่ได้ไปทำไรเลย
ไปอยู่ประมาณเกือบ 1 เดือน เเต่ว่าผมไปอ่ะนะ
ไปเขเาค่ายธรรมะ 7 วัน 6 คืน เเล้วก็ไปอยู่บ้านคนอื่น ซึ่งคือผมไม่เต็มใจ คือตอนที่ไปอยู่ที่นั่น
ผมแอบร้องไห้ด้วยซ้ำ ได้นอนห้องแต่งตัวอ่ะ คิดดูดิ เศร้าอ่ะ พูดอะไรไม่ถูก ตอนที่ได้กลับบ้าน คือมันมีความสุขมากกว่าครั้งไหน ๆ ในชีวิตเลย
ผมคนนึงที่ไม่อยากอยู่โรงเรียนเดิมเพราะเบื่อ ผมอุตส่าห์ไปติวด้วยตัวเองนอกเวลาเรียนทุกวัน การเงินก็พร้อมทุกอย่าง ผมไม่รู้ว่าแม่ผมคิดยังไงครับ