เวลาเราจะพูดอะไรหรือพิมพ์อะไรไปทุกคนมักจะเมินคำถามเราหรือไม่ก็คำพูดเรา จนทำให้ต้องกลับมาร้องไห้คนเดียวคนคิดว่าตัวเองเป็นซึมเศร้าหรือป่าว หรือจริงๆแล้วเราแค่น้อยใจเพื่อน เขาเมินเราจำบ้างครั้งเราคิดว่าไม่อยากพูดแล้วไม่อยากอยู่จุดนี้แล้ว บ้างครั้งในแชทเขามักที่จะเมินคำถามเราแต่กลับไปตอบคำถามอีกคนพอเราเตือนอะไรไปเขาไม่เคยฟังแต่พอเพื่อนอีกคนเตือนแบบเดียวกันกับเราเขามักฟังแล้วเอามาเล่าให้เราฟังแล้วพูดว่าเพื่อคนนี้เตือนมาแบบนี้จนทพให้เราคิดว่าเออกูไม่สำคัญสินะ มันจะพอมีวิธีไหนมั้ยค่ะที่จะไม่ทำให้เราไม่คิดมาเรื่องนี้
เคยน้อยเพื่อนมั้ยค่ะ ไม่ว่าจะในชีวิตจริงหรือในแชทกลุ่มเรามักจะเป็นคนที่พวกเขานึกถึงเสมอ