ปรกติก็มองว่าตัวเองไม่ได้เก่งอะไรมากอยู่แล้ว แต่ก็พยายามและฝึกฝนมาตลอด มาวันนี้แม่แบบคุยอ่ะ ว่าเรา เรียนคณิตก็คำนวณผิด วิทก็ไม่ได้ การตลาดก็ไม่ได้ จนมาเจ็บสุดคือ เราบอกว่าเราชอบศิลปะ แม่ก็ซ้ำเติมอีก ศิลปะก็ไม่ได้ เราก็ถามว่าทำไม เขาก็บอกว่า เนี้ยฉันจบสายนี้มานะ(แม่จบสถาปัต) เราไม่อยากฟัง เลยพูดแระชดไปว่า งั้นไม่ต้องเรียนอะไร จบ เพราะเจ็บ เขามองข้ามผลงานเราทุกอย่างเลย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่า เราห่วย เรารู้สึกเหมือนโดนดูถูกกับสิ่งที่ตัวเองรักมากๆ ก็คือศิลปะ เสียใจสุดๆ แต่ชั่งมันเถอะ ต่อเขาจะมองว่า เราห่วย แต่เราก็จะทำต่อ ทำไปเรื่อยๆอ่ะ ทำไปจนกว่าเขาจะยอมรับ ถ้าไม่ยอมรับ ก็ชั่งมัน เราก็ไปอยู่ในจุดที่คนเขายอมเราในผลงานของเราพอ ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากระบายเฉยๆ